“مركز زنان بهار” در كابل

عبيده جلوى مانيتور نشسته و سرگرم برنامه هاى كامپيوترى ست. اين زن ۲۰ ساله افغاني، سيستم داس را ديگر مى شناسد و حال مى كوشد تا سيستم ويندوز را هم بياموزد. او در حالى كه چارقدش را با خجالت كمى بالا مى كشد، مى گويد: “كامپيوتر برا ما خيلى مهمه.” عبيده شب ها مشغول چَت كردن در اينترنت و نامه نگارى با دوستانش است. مى خواهد بعد از اتمام دوره، عكاس و خبرنگار شود.

حدود ۱۰۰۰ نفر از زنان شهر كابل، هفته اى شش بار در “مركز زنان بهار” جمع مى شوند. اين مركز كه در ماه مه سال گذشته ميلادى افتتاح شده ، آن قدر مورد توجه زنان و دختران افغانى واقع گشته كه ديگر در آن جاى خالى ديده نمى شود. ۳۰ معلم زن و مرد به تعليم داوطلبان مى پردازند و به آنها دوره هاى مختلف كامپيوتر، اقتصاد ، ژورناليسم وزبان انگليسى را مى آموزند. گفتنى ست كه مركز زنان بهار، با پشتيبانى و حمايت دو سازمان معتبر كمك هاى عمرانى آلماني، در شهر كابل ساخته شده است.

رئيس اين مركز، نازيه بائيس ، زنى ۲۳ ساله است كه ديگر در سراسر كشور مشهور شده، زيرا چنين مركزى با اين وسعت و قدرت در هيچ جاى افغانستان وجود ندارد. او با لبخندى بر لب مى گويد: “ اگه نيروهاى طالبان دوباره به قدرت برسن، منو مى كشن. اما برام مهم نيست. من خودم مى دونم كه دارم به مردم كمك مى كنم.”

در زمان اقتدار طالبان، نازيه بائيس، به همراه خانواده اش در مهاجرت، در كشور همسايه يعنى پاكستان زندگى مى كرد. او در مورد دلايل شكست طالبان مى گويد: “اونا به آينده فكر نكردن. همين هم باعث شكستشون شد. اونا نفهميدن كه آينده در دست زناست.”

نازيه بائيس كه خود را زنى مسمان و معتقد مى داند، در مورد نقش زنان در جامعه مى گويد: “در هيچ جاى قران نوشته نشده كه زنا حق دخالت در امور خارج از خونه رو ندارند.” و اشاره مى كند كه اولين همسر محمد، پيغمبر اسلام كارفرماى او بوده است.

اقدامات نازيه بائيس، مردان افغانى را سخت متعجب ساخته است. حتى مردان پيرامون وزارت خانه هاى مختلف اين كشور نيز براى ديدن دوره هاى كامپيوترى پيش او مى آيند و نازيه به آنها شيوه كار با رايانه را مى آموزد. او اما به مردانى هم اشاره مى كند كه پشت سرش حرف مى زنند، از او انتقاد مى كنند و او را زنى غير سنتى و در تضاد با هنجارهاى موجود اجتماعى در افغانستان مى دانند.

قدرت مداران طالبان در گذشته موفق شدند زنان را براى مدتى طولانى از امور اجتماعى برانند. راديوى مخصوص زنان افغانستان اعلام كرده است كه ۹۰ درصد زنان كشور بى سوادند. در چنين شرايطى ست كه مى توان به اهميت مركز زنان بهار در كابل پى برد. البته اين اقدام همراه است با تسهيلاتى كه قانون جديد اساسى افغانستان دست كم در حرف به زنان داده و آنان را با مردان برابر دانسته است.

همه زنانى كه دوره هاى كارآموزى مركز زنان بهار را با موفقيت به پايان مى رسانند، مطمئن هستند كه به طور قطع كارى خواهند يافت. مثلا در سازمان هاى امدادگر خارجى كه در افغانستان فعال هستند.