مسئله روسرى و درگاه پادشاهى

بحث بر سر اجبار به استفاده از پوشش روسرى براى زنان و يا اجبار به عدم استفاده از آن در بسيارى از كشورهاى جهان پايان نيافته است. در حالى كه در آلمان اين ممنوعيت براى معلمان زن شامل چند ايالت مى شود، در فرانسه از ابتداى سال تحصيلى جارى براى دانش آموزان دختر استفاده از روسرى ممنوع اعلام شده ودر تركيه اين ممنوعيت شامل حال دانشجويان زن در دانشگاه ها مى شود. در ايران استفاده اجبارى از اين پوشش بر همگان آشناست.

در بلژيك هم اين روزها دوباره بحث درباره استفاده و يا عدم استفاده از پوشش روسرى براى زنان، اما اينبار از زاويه اى ديگر، بالا گرفته و رسانه هاى گروهى مطالب زيادى را در اينباره به چاپ رسانده اند.

در اين كشور گروه هاى مخالف خارجيان فعالند، درست همانند كسانى كه با شجاعت در آنجا، عليه نظرات نژادپرستانه و خارجى ستيز اقدام مى كنند. شروع بحث از اينجا بود كه در استان فلاندرن بلژيك نامه هاى تهديد آميزى به يك كارفرماى خصوصى رسيده است. او در بنگاه تجارىاش اجازه داده كه زنان مسلمان با استفاده از پوشش روسرى در محيط كار خود حضور يابند. عليرغم تهديدات دريافت شده، اين كارفرما بر عقيده خود پايبند مانده است. به دليل اين عمل وى، هزاران نفر از بلژيكى ها همبستگى خود را با وى اعلام كرده اند. حتى در اين هفته اين كارفرما به حضور پادشاه بلژيك پذيرفته شده است.

ريك رمرى در پشت فرمان اتومبيل آبى رنگ برق انداخته شده اش به همراه همسر و نعيمه امزيل، زن مسلمان كارمند وى و همسرش، به سمت قصر پادشاه بلژيك حركت مى كنند. براى رمرى ديدار با آلبرت پادشاه بلژيك لحظه بسيار بزرگى در زندگيش است. رمرى مى گويد:

»او از من حمايت كرده و مرا در تصميم گيرى ام راسخ تر نموده است.«

ريك رمرى كارفرماى يك شركت تجارى بزرگ است كه حلزون و ميگو از كشور بلژيك براى مصرف داخلى و به كشورهاى ديگر، عرضه مى كند. نعيمه امزيل كه در مراكش متولد شده و داراى پاسپورت بلژيكى است، يكى از پنجاه كارمند شركت اوست. در نامه هاى تهديد آميزى كه رمرى از طرف يك ناشناس دريافت كرده آمده است كه نعيمه و بقيه كاركنان زن مسلمان مى بايد بدون پوشش روسرى در محل كار حاضرشوند. در نامه هاى بعدى او تهديد شده كه در صورت اخراج نكردن زنان مسلمان براى به قتل رساندنش، مبلغ ۲۵۰ هزار يورو جايزه تعيين خواهد شد.

»چهار نامه به دست من رسيدند و نامه آخرى فقط حاوى يك فشنگ بود و معلوم است كه اين به چه معنى است.«

روشن كردن موضوع تهديد از طرف رمرى و پخش آن در رسانه هاى همگانى، چنان بحث در اينباره را بالا برد كه پادشاه بلژيك نيز براى پشتيبانى از آزادى نوع پوشش براى ساكنان اين كشور رمرى را به حضور پذيرفت. برخى مى گويند رمرى مى خواهد از اين موقعيت براى معروف كردن شركت تجاريش سود جويد. اما با وجود همه اين ها، هزاران نفر بلژيكى حمايت خود را وى او ابراز كرده اند.

نعيمه براى راحت كردن شرايط ادامه كار براى رمرى پذيرفت كه بطور داوطلبانه از شغلش استعفا دهد، اما اين پيشنهاد از طرف رمرى رد شده است. در محيط كار همه كاركنان اين شركت به دليل حفظ بهداشت در محيط توليد و بسته بندى مواد غذايى، موظفند در هر صورت از كلاه تورى خاص استفاده كنند.

د رمراسم حضور در قصر پادشاه بلژيك، نعيمه با لبخندى برلب و روسرى بر سر شركت داشت. اين ديدار براى وى حادثه بسيار مهمى در زندگيش محسوب مى شد. او مى گويد:

»اين ديدار دلگرمى بزرگى براى من و ريك بود. پادشاه بلژيك از ما حمايت كرد و شايد بتواند كارى كند كه مسئله در اينجا پايان يابد.«

در اين ميان مردى كه مظنون به نوشتن اين نامه هاست دستگير شده است. نويسنده نامه ها خود را سخنگوى استان فلاندرن آزاد و جديد اعلام كرده بود و در نثر وى مى شد تأثيرات احزاب دست راستى عامه پسند بلژيك را مشاهده كرد.

حتى با كشيده شدن بحث درباره مسئله روسرى تا درگاه پادشاهى بلژيك هنوز مشكل حل نشده باقى مى ماند. سوال اصلى اين است كه چرا اصولا فقط براى زنان در جوامع مختلف، اجبار به پوشش يا عدم پوشش لباسى خاص مطرح مى شود؟