مسابقه "وبلاگ برتر" به کجا رسیده است؟ • مصاحبه با محمود صالحی، از گردانندگان مسابقه

در تاریخ ۳۱ اوت دور جدید مسابقات انتخاب وبلاگ برتر توسط دویچه‌وله آغاز شد. این مسابقه را دویچه‌وله در همکاری با "سازمان خبرنگاران بدون مرز" برگزار می‌کند. مسئله‌ی آزادی بیان نقشی محوری در گزینش وبلاگ برتر دارد. فرصت شرکت در رقابت‌ها در تاریخ ۳۰ سپتامبر به پایان رسید. برای این بدانیم، مسابقه تا کنون چگونه پیش رفته است و به ویژه برای این که از کم و کیف شرکت ایرانیان در آن مطلع شویم، با محمود صالحی گفت‌وگو کرده‌ایم. محمود صالحی، عضو تحریریه رادیو دویچه‌وله به زبان فارسی، از گردانندگان مسابقه است.

دویچه وله: مهلت کاندیداتوری به اتمام رسید، امسال وضعیت چطور بود؟

محمود صالحی: امسال تعداد کاندیداهائی که در رشته های مختلف مسابقه شرکت کرده اند به بیش از هفت هزار رسید که نسبت به سال گذشته از افزایش چشمگیری برخوردار است. همین جا یادآوری میکنم که سال گذشته ما ۵۵۰۰ وبلاگ کاندید داشتیم. این امر بدین معنی است که سال به سال بر اهمیت مسابقه بین‌المللی انتخاب وبلاگ های برتر دویچه وله افزوده می شود.

شما گفتید انتخاب وبلاگ های برتر، این سئوال پیش می آید که اصولا چه وبلاگی برتر است و معیار این انتخاب چیست؟

ببنید، چرا ما در این مسابقه با سازمان گزارشگران بدون مرز کار می کنیم و جایزه ویژه آنان اهدا می شود؟ به این خاطر که مبارزه با سانسور، حمایت از آزادی بیان و عقاید از اهداف دویچه وله هستند. اگر ما معیار را بر سر شکل و شمایل یک وبلاگ قرار می دادیم، می‌رفتیم با یک بنگاه تبلیغاتی یا یک شرکت آی تی کار می کردیم. اما من این بحث را هم قبول دارم که برتر یعنی چی؟ یک بخشی از این که من و یا من نوعی کدام وبلاگ را بهتر می دانیم، بر می‌گردد به ذائقه. همین بحث در مورد فیلم و سینما و مسابقاتی که در این زمینه برگزار می شوند هم جاری است. به همین خاطر هم وظیفه داور، وظیفه بسیار سنگینی است، چرا؟ چون جامعه وبلاگ نویسی مانند جامعه‌ای که در بیرون وجود دارد، از نحله های فکری مختلف، دیدگاههای گوناگون و انسان های متفاوت تشکیل شده. به همین خاطر هم باید داور با توجه به شناختی که به این جامعه دارد، حتی المقدور گوناگونی که در این جامعه وجود دارد را در معرفی نامزدها، بازتاب دهد.

شما به اهمیت داور اشاره کردید، وضعیت داوری در بخش وبلاگ های فارسی زبان چگونه است، خیلی هها سئوال می کنند که آیا امسال هم آقای درخشان مسئولیت داوری را برعهده دارند؟

خیر، ما امسال تلاش کردیم که چهره دیگری در این عرصه ارائه کنیم، که البته خیلی هم ساده نبود.

چرا؟

هدف من امسال این بود که ما بتوانیم یک نفر از ایران داشته باشیم و مهمتر اینکه در صورت امکان داوری امسال را بر عهده خانم ها بگذاریم. شخصیت هائی هم در میان خانم های وبلاگ نویس هستند که از توانایی های بسیار زیادی برخوردار هستند و جالب اینکه برندگان ایرانی هم طی دو سال گذشته اکثرا خانم ها بودند. من خودم شخصا به دو نفر مراجعه کردم که متأسفانه با جو ترس و وحشتی که وجود دارد، یکی از آنها، که در آغاز جواب مثبت داد، بعد از یک هفته منصرف شد. نفر بعدی که من به او مراجعه کردم اصلا می‌خواست ناشناس باقی بماند و این امکان را نداشت. تا اینکه بالاخره خانم مسیح علی نژاد این مسئولیت را قبول کردند. ایشان هم بعد از گذشت چند هفته یک ایمیل با یک لینک برایم فرستاد و رک و راست گفت که می ترسد. لینک را هم که باز کردم، دیدم مطلبی در وبلاگ اش در همین زمینه نوشته و با صراحت و صداقت دلائل انصراف اش را اعلام کرده. همه اینها در شرایطی بود که مسابقه آغاز شده بود و وسط کار بخش وبلاگ های ایرانی بدون داور مانده بود. بالاخره پس از مشورت با چند تا از وبلاگ نویسان، فرناز سیفی اعلام آمادگی کرد تا این وظیفه را برعهده بگیرد.

داور باید چه مشخصاتی داشته باشد؟

در وهله نخست باید خودش وبلاگ نویس باشد و بداند که در جامعه وبلاگ نویسان چه می گذرد. اما یکی از نکات مهم این است که به زبان انگلیسی تسلط داشته باشد، چون در جلسه برلین هیئت داوران، داور هر زبان وظیفه معرفی وبلاگ های نامزد شده را دارد و باید از آنها جوری در هیئت داوران تعریف بکند که بتواد رای آنها را جلب کند. البته من این را قبول دارم که انسان بدون نظر وجود ندارد، اما فردی که مسئولیت داوری را برعهده می گیرد باید این شجاعت را هم داشته باشه و وبلاگ های مخالف نظر خودش را هم کاندید کند.