مشكل بيكارى در آلمان
۱۳۸۴ مرداد ۷, جمعه
حدود ۵ ميليون آلمانى از مشكل بيكارى رنج مى‌برند. اقتصاد آلمان به علت پايين‌تر بودن دستمزدها در خارج از كشور بر بازارهاى كار خارج تمركز مى‌كند. سياستمداران آلمانى در تكاپو براى رفع اين مشكل، چاره را تنها در برنامه‌هاى اصلاحى بحث‌برانگيزى ديده‌اند. مردم آلمان در بيم و هراس از بيكارى به پس ا‌نداز بيشتر و مصرف كمتر روى آورده‌اند. اين در حاليست كه در برخى كشورهاى همجوار با رويكردهايى بسيار موثرتر مشكل تا حدود زيادى رفع شده است.
سياستمداران آلمان نمى‌توانند بگويند مشكل بيكارى به كجا ختم مىشود؟ آلمان زير بار نرخ بالاى بيكارى فلج مىشود. برن بوهن، روانشناس دانشگاه برمن در اين باره مى‌گويد، هيچ كسى نيست كه در دايره خانواده و دوستانش كسى بيكار نباشد. بى‌مورد نيست كه هر كسى از خود مى‌پرسد كى نوبت من مى‌رسد؟
بوهن با اشاره به رويكرد مثبت كشورهاى مجاور به مشكل بيكارى مىافزايد: ”بريتانيا در سال‌هاى دهه هفتاد با تمركز بر سياست انعطاف‌پذيرى توانست مشكل را حل كند. هلندى‌ها هم در طول سال‌هاى دهه هشتاد با همبستگى خود توانستند از پس اين معضل برآيند. گروه‌هاى مختلف جامعه، مردم، شركت‌ها، سياستمداران و اتحاديه‌ها دست به دست هم داده و گفتند كه بايد چيزى را تغيير داد. بايد انعطاف پذيرتر باشيم. وقتى مشكل بيكارى وجود دارد بايد از توقعات خود دست كشيده و به دستمزدهاى كمتر تن در دهيم“.
بوهن با تاكيد بر اهميت انعطاف پذيرى در شرايط بحرانى مىافزايد، در بريتانيا، آمريكا و آلمان بسيارى از كسانى كه بيكار مى‌شوند از اوقات فراغت خود استفاده كرده و با افزايش قابليت‌هاى خود در برخى زمينه‌ها خود را براى پذيرفته شدن مجدد در بازار كار آماده مى‌كنند.
سياستمداران آلمان تنها بر اين تاكيد دارند كه بايد مشاغل را افزايش داد، در حاليكه اين نگرش ماست كه بايد تغيير كند. بوهن مىافزايد: ”ما در توجيه ارزش خود تمركز را اساسا بر موقعيت‌هاى كاريمان قرار داده‌ايم. انگار اين شغل ماست كه ارزش ما را تعيين مى‌كند. بايد با همكارى با گروه‌هاى مختلف جامعه اين باور را گسترش دهيم كه شخصيت انسان و احساس احترام به خود را مشاغل ما تعيين نمى‌كنند“.
دانماركى‌ها نيز حدود ده سال پيش توانستند با انعطاف‌پذيرى بيشتر بر اين مشكل فائق آيند. با اينكه اخراج كارگران در اين كشور آسان است، ولى ميزان بيمه بيكارى نسبت به بقيه كشورهاى اروپايى بالاتر است. با اين شرط كه حقوق بيكارى تنها تا ۴ سال پرداخت مىشود و در اين بين به فرد بيكار دوره‌هاى آموزشى پيشنهاد مىشود و انتظار مى‌رود كه آموزنده نيز قابليت‌هاى بالايى از خود نشان دهد.
اتريش نيز كارنامه موفقى در غلبه بر مشكل بيكارى دارد. اين كشور در اين مسير سياست فعال‌تر كردن كارمندان اداره بيكارى را پيشه كرد و با حمايت مالى بيشتر از بيكاران و رسيدگى سريع‌تر به مشكل آنان شرايط را به نفع خود تغيير داد.