مصيبت و مشكلات امدادرسانى در ويرانه‌هاى زلزله پاكستان
۱۳۸۴ مهر ۲۲, جمعه
در جاده‌هاى ورودى مظفرآباد دخترانى بين شش و يازده سال ديده مى‌شوند. آنان تابلوهاى مقوايى در دست دارند كه بر روى آن نوشته شده: به ما كمك كنيد. در همين حين مى‌توان كاميون‌هاى حامل مواد كمكى را ديد كه عده‌اى از آنها بسوى اين دختران نان و بسته‌هاى برنج پرتاب مى‌كنند. صف طويلى از كاميون و مينى‌بوس جاده را اشغال كرده است. اين خودروها حامل مواد كمكى‌اند كه در اسلام آباد، پايتخت پاكستان گردآورى شده است.
با وجود اينكه هميارى مردم شهرهاى اطراف مناطق زلزله زده بسيار بوده، ولى وجود هرج و مرج در اطراف شهر مظفرآباد مانع از توزيع درست اجناس كمكى مى‌شود. خودروهاى حامل مواد در نقطه‌اى از مركز شهر مى‌ايستند و اندكى بعد مردم به سوى آنها هجوم مى‌آورند. در يك چشم به هم زدن اجناس به غارت مى‌رود و آنكه ضعيف است و يا اينكه دير رسيده چيزى نصيبش نمى‌شود. نه ارتش پاكستان و نه مقامات رسمى منطقه قادر به كنترل اوضاع نيستند و وضعيت در روستاهاى اطراف به مراتب بدتر از اين است.
فرمانده يكى از واحدهاى ارتش آلمان كه بتازگى از منطقه بازگشته در اين باره مىگويد: همه چيز خراب شده، مردم مايوس و درمانده شده‌اند. آنان غذا ندارند، كم مى‌خوابند و خشمگينند و وقتى هلىكوپترى بر زمين مى‌نشيند، كنترل مردم مشكل است.
سربازها مىگويند كه حتى زخمى‌ها براى بدست آوردن بهترين جاها در هلى‌كوپترهاى كمكى با يكديگر درگير مى‌شوند. همه جا زخمى‌هايى را مى‌توان ديد كه از شكستى‌هاى باز، عفونت‌هاى شديد و يا جراحت‌هاى جمجمه رنج مى‌برند و جانشان در خطر قرار دارد.
زخمى‌ها را در اردوگاهى در شهر مظفرآباد جمع كرده‌اند و از آنجا به مراكز درمانى ديگر منتقل مى‌كنند. اوضاع در اين ارودگاه اسف بار است. كودكان و مردان پير با زخم‌هاى چركى بر روى زمين در زير باران دراز كشيده‌اند و وقتى كه از دولت پاكستان پرسيده مى‌شود چرا زخمى‌ها حداقل مشمايى پلاستيكى ندارند كه زيرشان بياندازند، مسئولان مىگويند: پيشنهاد خوبى است و بايد آن را بررسى كرد. مشكل به اينجا ختم نمى‌شود. ماموران سازمان كمك‌هاى فنى آلمان كه در حال حاضر در منطقه است مىگويند، از روز دوشنبه مى‌توانستند كار خود را شروع كنند، ولى بدليل مشكلات ادارى يك روز تمام بيكار نشستند.
اين‌ها همه در حاليست كه ديگر شانس نجات دادن بازماندگان نزديك به صفر است و آنچه كه بايد در مركز توجه قرار داد، تامين آب آشاميدنى و چادرهاى زمستانى است، چرا كه هوا بتدريج سردتر شده و به علت تخريب شبكه‌هاى آبرسانى مردم نياز مبرمى به آب آشاميدنى دارند.