معضل تشكيل دولت در افغانستان

� فراهم آورد.

طبق قانون اساسى بايد رئيس جمهور۳۰ روز پس از تشكيل مجلس، دولت خود را معرفى نمايد. از اين مدت قانونى زمان زيادى است كه می‌گذرد، اما اكنون از پايتخت اينگونه بگوش می‌رسد كه رئيس جمهور طى روزهاى آتى كابينه خود را معرفى خواهد كرد. اما جو عمومى در افغانستان بسيار بد است. دولت در هيچ جا نمره خوبى از مردم دريافت نمى‌كند. وضعيت اقتصادى بسيار وخيم است، وضعيت امنيتى نيز روز به روز بحرانى تر می‌شود، فساد در دستگاه دولتى به اوج خود رسيده و بر فاصله بين فقرا و ثروتمندان هم دائما افزوده می‌شود.

به همين خاطر هم تنها اميد مردم به تشكيل دولت جديد از سوى حامد كرزاى است كه بايد از سوى مجلس به تائيد برسد. گفتن اين امر خيلى ساده مى‌نمايد، اما كرزاى بايد دولتى را كه بر كوچكترين مخرج مشترك استوار است، تشكيل دهد. او در چهار سال گذشته اين موضوع را بارها تجربه كرده است.

شكريه برك زاى نماينده مجلس در اين باره می‌گويد:«كرزاى موفق نشد در چهار سال گذشته يك تيم موفقى را تشكيل دهد و با اين ساختار مجلس نيز در آينده هم موفق نخواهد بود».

وى بر اين باور نيست كه بر محدوه تحرك سياسى كرزاى افزوده شده باشد. هنوز هم بخاطر تشكيل دولت بايد علائق جنگ سالاران مورد توجه قرار گيرد و اكنون هم بيش از پيش، زيرا برخى از آنان نماينده مجلس هستند. او بايد به جنگ سالارانى همچون سياف و يا ربانى باج سياسى بدهد و حداقل يك وزير به ميل آنها در دولت خود داشته باشد.

كرزاى در دراز مدت بر روى سنتى‌ها حساب می‌كند. اما خواست آنها مبنى بر توجه بيشتر به سنتها و كاستن از آزادى‌هاى دمكراتيك به مذاق او خوش نمى‌آيد. اما كرزاى هنوز به توافق با اين نيروها دل بسته است و آينده نشان خواهد داد كه وى در اين زمينه چقدر موفق خواهد بود.

اكثريت نمايندگان مجلس بر خلاف ميل كرزاى تصويب كردند كه نه در مورد كل دولت بلكه در مورد تك، تك افراد كابينه راى بدهد. برك زاى در اين مورد می‌گويد كه « آنها ميخواهد بدين وسيله دولت را تحت فشار قرار دهند و كانديداهاى خودشان را وارد نمايند».

كرزاى راه ديگرى بجز وارد شدن در اين بازى را ندارد، عليرغم اينكه او از سوى مردم انتخاب شده، اما بلحاظ سياسى قدرت مقابله با جنگ سالاران را ندارد. از سوى ديگر او هم به لحاظ مالى و هم به لحاظ نظامى وابسته به آمريكاست. بنا براين جاى تعجب نخواهد بود كه بسيارى از وزراى كابينه اش را افرادى تشكيل بدهند كه قبلا در آمريكا مهاجر بودند. براى نمونه وزير معادن كه مسئوليت كشيدن خط لوله گاز را برعهده دارد، از سوى صنايع نفتى آمريكا توصيه شده است.

علاوه بر اين همسايگانى چون پاكستان، ايران و حتى روسيه هم بايد مد نظر قرار بگيرند.

فهيم دشتى يكى از روزنامه نگاران معروف افغانى در اين باره می‌گويد: «وقتى كه جلالى چند ماه قبل از وزارت كشور استعفا دارد، قرار شد اسماعيل خان وزير كنونى برق جاى او را بگيرد، اما كشورهاى خارجى با انتخاب او موافقت نكردند».

هنوز مشخص نيست كه از ۲۶ وزرات خانه چه تعدادى خذف خواهند شد و البته هنوز هم مشخص نيست كه آيا در كنار يك وزير دفاع كه از پشتون‌ها خواهد بود، آيا وزير كشور تاجيك است و يا آن هم پشتون خواهد بود. اما يك چيز مشخص است و آن اينكه بنا به درخواست اتحاديه اروپا دو پست وزارت به زنان داده خواهد شد، اما اينكه آنها از چه قوم و يا مذهبى هستند، آن هم هنوز مشخص نيست.