مقتدا صدر از سیاست کناره می‌گیرد
۱۳۸۶ اسفند ۱۹, یکشنبه
اعلامیه‌ی مقتدا صدر، روحانی جوان و جنجالی عراق آشکارا بوی شکست می‌دهد. نقشه‌هایش شکست خورده و یارانش او را ترک کرده‌اند. او می‌گوید نتوانسته است "عراق را آزاد کند." صدر به هوادارانش گفته است «بسیاری از نزدیکان من به دلایل دنیوی و خود‌خواهی از من جدا شده‌اند و به این دلیل از فضای سیاسی بریده‌ام زیرا یک دست صدا ندارد.»
رهبر شبه‌نظامیان المهدی، که تا یک سال پیش یکی از حادثه‌سازان اوضاع پرآشوب عراق بود، در اعلامیه‌ی خود گفته است: «عدم آزاد‌سازی عراق و عدم اجرای دستورات من توسط اعضای گروه صدر و خروج آنها از راه درست، مرا بر آن داشت تا معترضانه از صحنه‌ی سیاست کنارهگیری کنم.»
مقتدا صدر گفته است می‌خواهد به تحصیلات حوزوی خود طبق وصیت پدرش ادامه دهد. اما وی مشخص نکرده که این کنارهگیری برای همیشه است و یا به‌طورموقت دست به چنین اقدامی زده است.
تابستان گذشته مقتدا صدر فعالیت‌های شبه‌نظامیان زیر فرمان خود، جیش المهدی، را برای شش ماه متوقف کرد. او گفت، جیش المهدی پس از تجدید سازمان، فعالیت‌هایش را دوباره از سر خواهد گرفت. اما این دوره‌ی تجدید سازمان، برای شش ماه دیگر تمدید شد. گزارش‌ها حاکی از آن است تشکیلات جیش المهدی در این مدت به جای تجدید سازمان، دچار اختلاف و چند دستگی شده و تقریباً از هم پاشیده است.
به اعتقاد بسیاری از تحلیل‌گران، علت فروپاشی گروه مقتدا صدر و کنارهگیری وی، شکست سیاست‌های این گروه در سال‌های اخیر بود که عموماً بر شعارهای احساسی و برنامه‌های ماجراجویانه استوار بود. شعار عمده و برنامه‌ی اصلی مقتدا صدر در سال‌های اخیر، "اخراج اشغالگران از عراق" بود. همه‌ی کوشش او در سال‌های گذشته صرف این شده که مردم عراق را بر ضد نیروهای اشغالگر بشوراند، اما این کوشش‌ها به‌جایی نرسید.
یک بخش دیگر از فعالیت گروه صدر، در شهرهای جنوبی عراق متمرکز بود. هواداران صدر با تشکیل دادگاه‌های شرع، مستقل از تشکیلات دادگستری عراق اقدام به بازداشت و محاکمه‌ی شهروندان می‌کردند که به هرج و مرج و نارضایتی‌های گسترده‌ای منجر شده است.
با این حال به‌نظر نمی‌رسد کنارهگیری دائمی باشد. برخی ناظران براین نظرند که مقتدا صدر بخشی از ناکامی خود را در مرتبت پایین حوزوی خود می‌داند و براین باور است اگر از نظر دینی در موقعیت "صدور فتوا" بود، برنامه‌هایش با شکست مواجه نمی‌شد. به همین دلیل او اکنون در صدد تکمیل تحصیلات حووزی خویش است و پس از کسب درجات بالاتر حوزوی، دوباره وارد سیاست خواهد شد. مقتدا صدر می‌خواهد مرجع شود، سپس با صدور فتوا اشغالگران را از عراق بیرون کند.