ملاقات دوروزه کارتر با مشعل

مردی که با کارتر، رییس‌جمهوری پیشین آمریکا دیدار و گفت‌وگو کرد، برای جرج دبلیو بوش، رییس‌جمهوری فعلی آمریکا، یک تروریست بلندپایه است. او مردی است که اسراییل را تهدید می‌کند و از همین رو نباید با او گفت‌وگو کرد.

بوش می‌گوید: «من نمی‌توانم بفهمم که شخصی بتواند طرف مذاکره برای دستیابی به صلح باشد در حالی که می‌خواهد کشوری را نابود سازد و این مساله را هم در برنامه‌ی اساسی خود نوشته است».

البته مذاکره در دمشق تاثیرات مشخص نخواهد داشت. کارتر می‌خواهد دولت بوش را مطلع کند و حتما امیدوار هم هست که ابتکار او برای جانشین بوش ـ هر که می‌خواهد باشد ـ تشویق کننده خواهد بود تا راه‌های تازه‌ای بپیماید. کارتر از مشعل خواست کاری کند که اسراییل دیگر از نوار غزه هدف حملات موشکی قرار نگیرد. همچنین موضوع تبادل زندانیان میان طرفین مطرح شده است. موسی ابومرزوق، معاون حماس، پیش از آغاز مذاکرات این مساله را گوشزد کرده بود.

ابومرزوق گفته بود: «درباره‌ی همه‌ی مسائل کنونی گفت‌وگو خواهد شد، از گیلاد شالیت سرباز اسراییلی که دو سال پیش به اسارت ما درآمد گرفته، تا آتش‌بس میان فلسطینی‌ها و اسراییلی‌ها».

واقعیت این است که استراتژی آمریکا و اسراییل برای انزوای کامل سازمان حماس تا کنون نتیجه‌ای دربر نداشته است، بلکه بر عکس. مردم این منطقه‌ی ساحلی از محاصره‌ی نوار غزه رنج می‌برند، ولی حماس از این محاصره تضعیف نمی‌شود. در این رودررویی، نیروهای معتدل فلسطینی شانسی ندارند تا حرف خود را به کرسی بنشانند.

بیهوده نیست که پاول، وزیر خارجه‌ی پیشین آمریکا نیز اخیرا به نتایج تازه‌ای رسیده است. وی گفت که باید راهی یافت و با حماس گفت‌وگو کرد. هر چه باشد این سازمان وجود دارد و به خودی خود هم از بین نخواهد رفت. به گفته‌ی پاول، آمریکا باید این واقعیت را درنظر بگیرد که سازمان حماس از پشتیبانی بزرگی در میان فلسطینی‌ها برخوردار است.

این امری است که کارتر را نیز به تحرک واداشته است. او به خلاف بوش، آدم اهل فکری است و به راه‌‌حل‌های دیپلماتیک تمایل دارد و نه راه‌‌حل‌های نظامی. با میانجی‌گری کارتر بود که در سال ۱۹۷۶ پیمان صلح میان مصر و اسراییل بسته شد. کارتر به خاطر فعالیت‌های حقوق‌بشری خود، در سال ۲۰۰۲ جایزه‌ی صلح نوبل را دریافت کرد.

Felix de Cuveland / رادیو دویچه وله