موج همبستگى جهانى با زلزله زدگان

ابعاد كمك هاى پيشنهادى به زلزله زدگان ِ جنوب شرقى آسيا آن قدر وسيع است كه حتى سازمان ملل متحد نيز متعجب شده. ديگرهمه ى كشورها داوطلب كمك به زلزله زدگان گشته اند.

به هنگامى كه موج هاى عظيم سونامى سواحل كشورهاى آسياى جنوب شرقى را دربرگرفت و كشتار و ويرانى آغاز شد، سياست مداران كشورهاى صنعتى غرب در تعطيلات سال نو به سر مى بردند و به استراحت مشغول بودند. اما اكنون ديگر آنها نيز متوجه شده اند كه جامعه ى مدنى وظايفى در قبال همنوعان خود در سراسر جهان دارد كه بايد به انجام برسند.

مراكز غيردولتى و بخصوص موسسات مذهبى و كليساها از همان لحظات نخست زلزله، وسعت عظيم ويرانى را درك كردند و اقدامات عاجل آنها از همان ابتدا آغاز گشتند. آنها با همكارى سازمان هاى غيردولتى موجود در منطقه، پوشاك ، پتو، خواربار براى مناطق آسيب ديده ارسال كردند و پزشكان فراوانى را به اين مناطق اعزام داشتند.

حتى گردشگرانى كه از مناطق زلزله زده ، زنده بازگشته بودند، اقدام به جمع آورى دارو، پول و كمك هاى لازم كردند. بعد از چند روز، دولت ها نخواستند عقب بيفتند و به تدريج وارد كارزار كمك هاى نوعدوستانه شدند. يكى زودتر و ديگرى ديرتر، اما يكى پس از ديگرى كمك ها را آغاز كردند. بيمارستان هاى متحرك كه در هواپيماها ساخته شده بودند، كشتى هاى حامل آذوقه و متخصصان امور به منطقه اعزام شدند.

مردم متحد شدند. افراد عادي، موسسات و شركت ها و كارخانه ها اقدام به كمك كردند. واشنگتن پست، روزنامه معتبر ِ آمريكايى خبر از موج كمك هاى بى سابقه جهانيان را به زلزله زدگان منتشر كرد. مردم عادى فقط در آلمان ۲۰۰ ميليون يورو كمك مالى جمع آورى كردند و رسانه هاى گروهى هم به صورتى وسيع از مناطق زلزله زده گزارش فرستادند و مردم را با عمق فاجعه آشنا ساختند.

آنچه مشخص است اين است كه هيچ كس را نمى توان مسبب زمين لرزه اى دانست كه عمق اقيانوس هند را به لرزه درآورد. اين فاجعه ى طبيعى عظيم اما اين قدرت را داشت، تا انبوه انسان ها را در سراسر جهان نسبت به يك مورد متحد سازد. مردم جهان دست در دست هم دادند و به كمك قربانيان شتافتند. اما سوالى كه مطرح است اين است كه آيا اين موج انسان دوستانه، كه تازه آغاز گشته، ادامه خواهد يافت يا پس از مدتى آتش كمك به همنوع خاموش مى گردد و انسان هاى محروم در مناطق زلزله زده درتنهايى و بى پناهى خود باقى مى مانند.