موزه‌ی جدید رنه ماگریت در بروکسل
۱۳۸۸ خرداد ۱۳, چهارشنبه
مجموعه‌ی به نمایش درآمده از آثار رنه ماگریت در موزه‌ی جدید بروکسل، علاوه بر ارائه‌ی آثار نقاشی وی، نمایش طرح‌ها و نقل‌قول‌هایی از این نقاش و دیگر هنرمندان سوررآلیست را نیز شامل می‌شود. این آثار در ساختمان سه طبقه‌ی موزه به نمایش درآمده‌است. نورپردازی فوق‌العاده‌ی نقاشی‌ها در رنگ آبی تیره و فضای بی‌پنجره‌ی این موزه، درخششی در خور را برای نقاشی‌های ماگریت ایجاد کرده است.
طبیعت خیال‌گونه
در آثار مختلف ماگریت می‌توان بازی روشنی و تیرگی و شکستن مرزهای زمان و مکان را مشاهده کرد. برای نمونه در دیوارهای بتونی تیره‌ای دریچه‌ای را دید که به دنیایی روشن باز می‌شود. همزمان در تصویر دیگری نقاش خود با کت و شلوار رسمی در کنار میز‌کار حضور دارد. کبوتری با بال‌های گشوده از میان ابرها پرواز می‌کند، اما به نظر می‌آید خود بخشی از آسمان است. فانوسی در جلوی پنجره‌های سیاه در نور روز قرار داده شده است. در فضایی تیره و مات، درخت بزرگی با دو دریچه قرار دارد که از میان یکی ماه و از میان دیگری خانه‌ای با پنجره‌های روشن نشان داده می‌شود. به روی یک بوم نقاشی پیپی قرار دارد که در زیر آن نوشته شده: «این پیپ واقعی نیست!». در تابلو "سرزمین نور" خانه‌ای در فضایی اسرارآمیز و تیره با پنجره‌هایی نورانی تصویر شده است.
ماگریت از آغاز تا پایان
آثار هنری ماگریت در موزه‌ی جدید به ترتیب زمانی و دوره‌های مختلف زندگیش به نمایش درآمده‌اند. از اولین گام‌های او در طراحی، دوران سه ساله اقامت در پاریس، زمانی که او با نقاشان سوررآلیست فرانسوی آشنا شد، تا نقاشی‌تصاویر خیال‌گونه در دوران آخر زندگی وی. بیش از یک‌چهارم آثار ماگریت از مجموعه‌های خصوصی به این موزه راه یافته‌اند.
در کنار نقاشی، آثار دیگر رنه ماگریت در عرصه‌ی عکاسی، فیلم‌های کوتاه و مجسمه‌سازی در این موزه عرضه شده است. این اولین باری است که چنین مجموعه کاملی از آثار نقاشی رنه ماگریت در یک مکان در معرض تماشای علاقمندان قرار می‌گیرد.
موزه‌ی ماگریت با تلاش چارلی هرسکوویسی، رئیس هیئت مدیره‌ی بنیاد ماگریت شکل گرفت. وی می‌گوید: «دنیایی خیال‌گونه و اسرارآمیز، قابل رویت و نامرئی در آثار ماگریت دیده می‌شود. همین ویژگی است که نقاشی‌های او را مورد پسند بسیاری در جهان قرار داده است و آثار او را از دیگر هنرمندان نقاش متمایز می‌کند.»
انتظار می‌رود که سالانه حداقل ۶۰۰ هزار نفر از این موزه دیدن کنند.
زندگی هنری ماگریت
رنه ماگریت در ۱۲ سالگی طراحی را آغاز کرد. چهارده ساله بود که مادرش خودکشی کرد. یافتن جسد مادر در رودخانه تصویری بود که در کارهای بعدی او منعکس شده است. اولین آثار رنه ماگریت متأثر از هنرمندان امپرسیونیست بود.
ماگریت در سال‌های ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۸ به تحصیل در مدرسه‌ی عالی هنرهای زیبای بروکسل ادامه داد. هزینه‌ی زندگیش را از راه‌هایی مانند تهیه پلاکارد تأمین می‌کرد. از ۱۹۲۶ با بستن قراردادی با گالری ”لهسنتور“ زندگی رسمی هنرمندی‌اش را به عنوان نقاش آغاز کرد. از ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۰ در پاریس بسر برد.
در این زمان در ابتدا تحت تأثیر نقاشان سوررئالیست مانند گئوگیو کیریسوس بود. اثر معروف وی به نام "ترانه‌ی عشق" بیشترین تأثیر را بر رنه ماگریت گذاشت. از ۱۹۳۰ دوباره به بروکسل باز گذشت و با آندره برتون، پاول الووارد، ژان میرو، هانس آرپ و بعدها با سالوادور دالی آشنا شد. به عنوان عضو تحریریه در چند مجله‌ی بلژیکی کار کرد. تهیه‌ی فیلم کوتاه از جمله کارهای دیگر او بود. وی چندین بار به عضویت حزب کمونیست بلژیک درآمد و بعد از آن استعفا داد. نمایشگاه‌های نقاشی او در لندن، پاریس و نیویورک برپا شدند.
آثار رنه ماگریت تأثیر زیادی بر تفکر و آثار جریان‌هایی هنری مانند "پاپ آرت" گذاشت. رنه ماگریت روز شانزدهم ماه اوت سال ۱۹۶۷ میلادی هنگامی که ۶۹ سال داشت، به دلیل بیماری سرطان در خانه خود واقع در بروکسل درگذشت.
نویسنده: شیرین جزایری
تحریریه: بهرام محیی