موقعيت آمريكا در عراق

روزنامه Handedlsblatt چاپ دوسلدورف آلمان در تفسيرى در مورد اشتباهات مكرر آمريكا در عراق مى نويسد:
“وقتى كسى تا سينه در لجن فرو رفته باشد، با هر حركتى كه به خود مى دهد، بيشتر فرو مى رود. اكنون موقعيت آمريكائيان در عراق شبيه همان مغروقِ در لجن فرو رفته است كه اعمال نابخردانه اش سبب مى شود، بيشتر فرو رود. آخرين حركاتى اين گونه را بايد در اقدامات اين كشور در تعيين شوراى وزيران و شخص رئيس دولت موقت عراق و همچنين در طرح پيشنهادى اين كشور در شوراى امنيت سازمان ملل متحد برشمارد. قرار بر آن بود كه كشورهاى جهان منتظر گزارش نماينده ى ويژه سازمان ملل متحد، اخضر ابراهيمي، شوند ، تا او از عراق بازگردد و پيشنهادات خود را در زمينه حل مسايل اين كشور ارائه دهد. باز هم قرار بود كه بعد از بررسى گزارش او، طرح قطعنامه اى به شوراى امنيت سازمان ملل متحد ارائه شود. اين طرح بايد اوضاع عراق را بعد از سى ام ژوئن، يعنى روز انتقال قدرت سياسى به خود عراقى ها ، ساماندهى مى كرد و سازمان ملل متحد، و به اين ترتيب كشورهاى مختلف دنيا، در برقرارى صلح در اين كشور ملزم مى شدند. اما قبل از گزارش نماينده ويژه سازمان ملل، آمريكا طرحش را ارائه داد و به اين ترتيب يك بار ديگر نشان داد كه اقدامات اين كشور ربطى به سازمان هاى بين المللى ندارد و هنوز در، بر پاشنه قديم مى چرخد.”

روزنامه Schwebische Zeitung كه در شهر Leutkirch آلمان منتشر مى شود در شماره امروز خود به مسىئله شكنجه اسراى عراقى در زندان ابو غريب و بحث هاى پيرامون آن مى پردازد و طى تفسيرى در اين مورد از جمله مى نويسد:
“ در اروپاى قديم براى شكنجه، اصطلاحى خاص استفاده مى شد. به شكنجه مى گفتند، مصاحبه دردناك، كه هدفش به دست آوردن اطلاعات از طريق آوردن درد بود. اما بايد گفت كه اين اعمال آمريكائيان در عراق و حتى بحث در مورد آن آنقدر دردناك است كه پاپ، رهبر كاتوليك هاى جهان هم چند روز پيش به سخن آمد و در اين مورد گفت: شكنجه، كل بشريت را آسيب مى رساند. به اين جمله پاپ ديگر نمى توان هيچ كلمه اى افزود و بايد آن را در بست قبول كرد. “