ناآرامی‌های نوار غزه و نگاه تحلیلی اروپا

پیشنهاد استقرار یک ارتش چند ملیتي در نوار غزه از سوی اسرائیل انسان را به فکر میاندازد. اسرائیل در طول تاریخ اینگونه اقدامات را بشدت رد کرد. اینکه اسرائیل حال نظر خود را در قبال جضور چنین ارتشی تغییر داده به این برنمی گردد که خواهان یک صلح پایدار در منطقه است. هدف اسرائیل در وهله اول مهار کردن حماس است. بویژه به لحاظ تجهیزات نظامي و در مقابل ادامه ارسال سلاح به سازمان فتح، حتي بوسیله اسرائیل.

جاي تعجب نیست که حماس استقرار نیروهای خارجی را رد میکند و هشدار می‌‌‌دهد که با این نیروها مانند اشغالگران مقابله خواهد کرد. هرکس که در بروکسل یا واشنگتن بخواهد بطور جدی پیشنهاد اسراییل را دنبال کند، به خطا رفته.

نوار غزه جنوب لبنان نیست که ارتش سازمان ملل سال‌های متمادی برقراری مجدد حکومت مستقل لبنان را پاسداری کند. در نوار غزه حکومتی وجود ندارد. در آنجا جنگ قدرت در جریان است و مشکل بتوان تصور کرد که اروپایی ها یا آمریکایی ها کوچکترین تمایلی برای برعهده گرفتن نقش برقرار کنندگان نظم و قانون در این منطقه را داشته باشند. حتی به عهده گرفتن وظیفه حفاظت از مرز هم کاری بیهوده است.

اگر بنا بر سد کردن قاچاق اسلحه به نوار غزه است، مصر باید این وظیفه را برعهده بگیرد. آنها کنترل مرز جنوبی نوار غزه را برعهده دارند و باید بتوانند ردوبدل سلاح را هم مهار کنند.

البته نه فقط مصری ها که همه اعراب در این میان مورد سوال قرار می‌گیرند. اتحادیه عرب برپایی حکومت فلسطینی متحد را تبریک گفته، سال‌هاست که رهبری بحران فلسطین را به عنوان موضوعی محوری پیش رو دارد و همین اتحادیه است که باید علاقمند به جلوگیری از انفجار در نوار غزه باشد. بخصوص از زمانیکه در بیروت و ریاض راه حل خود را ارائه داد.

این اتحادیه نمی‌‌تواند اجازه دهد که همه این تلاشها براثر جنگ میان حماس و سازمان فتح بی‌‌اثر شود. البته از این نکته بگذریم که هیچیک از سران عرب تمایلی به وجود یک منطقه تحت کنترل حماس درنوار غزه را ندارند.

شاید لازم باشد که اتحادیه عرب یک ارتش سازمان دهد و به نوار غزه اعزام کند. ترکیب چنین ارتشی به مراتب کمتر مورد سوءظن حماس و فتح خواهد بود تا ارتشی مرکب از آمریکایی ها و اروپایی ها. با این کار اتحادیه عرب برای اولین بار در تاریخ خود نشان می‌دهد که بجز قطعنامه و بیانیه، کار بیشتری هم می‌تواند بکند.

اما تجربه تا امروز جای امید زیادی نمی‌گذارد. و تازه اگر هم چنین تلاشی از سوی اتحادیه عرب صورت گیرد، میتوان اطمینان داشت که اسراییل بازهم به موضع قبلی خود یعنی رد نیروهای چندملیتی باز خواهد گشت. زیرا ترکیب ارتشی از سربازان اتحادیه عرب آن چیزی نیست که اسراییل خوابش را دیده.