نامه‌ى سرگشاده‌ى ۱۶۹ نفر از فعالان فرهنگى/سياسى/دانشگاهى براى رعايت حقوق شهروندى اكبر گنجى
۱۳۸۴ مهر ۱۷, یکشنبه
۱۶۹ نفر از فعالان فرهنگى/سياسى و دانشگاهى در نامه‌ى سرگشاده‌ى خود به آيت اله شاهرودى، رئيس قوه‌ى قضاييه مى‌نويسند: همان گونه كه استحضار داريد، مسائل مربوط به زندانی بودن، بيماری، اعتصاب غذا و ديگر موارد مربوط به آقای اكبر گنجی پس از پادرميانی‌ها و درخواست‌های مكرر شخصيت‌های سياسی، فرهنگی و اجتماعی و وعده‌های ضمنی مسئولان برای حل مسئله ، بدون توجه به اين تلاش‌ها و با انتقال آقای اكبر گنجی بر حسب ظاهر پايان يافت. آقای گنجی در تاريخ ١٣ /٦/٨٤ از بيمارستان به نقطه ای نامشخص در زندان اوين انتقال يافت و از ٤/٦/٨٤ تاكنون هيچگونه اجازه ملاقاتی با او به خانواده و وكلايش داده نشده است و هيچ خبری درباره وضعيت سلامت و حيات وی از سوی منابع مستقل اعلام يا تأييد نگرديده است.
ايشان در نامه‌ى خود مى‌افزايند: فارغ از نوع واكنش قوه قضائيه نسبت به درخواست‌های شخصيت‌های ياد شده ـ كه نموداری از نحوه سلوك دستگاه حاكميت با درخواست‌های شهروندان به شمار می‌رود ـ حداقل حقوق انسانی و شهروندی يك زندانی و خانواده و دوستان وی، ملاقات خانواده ، اقوام و وكلای مدافع با زندانی و اطلاع يافتن از وضعيت اوست. ما می‌دانيم كه اين محدوديت‌های استثنائی و در تنگنا گذاشتن آقای گنجی نوعی تنبيه و فشار به دليل مواضع سياسی او است. اما مگر قوه قضائيه كشور بايد از ابزارهای حكومت تنها برای سرپا نگاه داشتن حاكميت به هر قيمت استفاده كند و حقوق شهروندان را به هر بهانه ناديده بگيرد؟
در پايان اين نامه‌ى سرگشاده آمده: ما، امضاكنندگان اين نامه، ضمن اعتراض به محدوديت‌های جديد ايجاد شده، افزون بر سختگيری‌های گذشته، برای آقای گنجی، مجدداً و موكداً خواستار رعايت دقيق قانون، عدل و انصاف در مورد ايشان و رعايت حقوق قانونی او، ازجمله امكان تداوم درمان در خارج از زندان و فراهم شدن زمينه آزادی كامل وی هستيم و نسبت به هزينه‌ها و پيامدهای اين گونه رفتارهای تنبيهی و انتقام جويانه عليه زندانيان سياسی هشدار می‌دهيم.