ناکامی گزینش رئیسجمهور در نپال
۱۳۸۷ تیر ۲۹, شنبه
۵۹۴ عضو مجلس قانون اساسی نپال فراخوانده شدند تا در یک رای‌گیری مخفی، رئیس‌جمهوری این کشور را تعیین کنند. پست ریاست‌جمهوری در نپال تشریفاتی است، ولی موفقیت این انتخابات می‌توانست راهگشای آشتی ملی در این کشور بوده و به تقویت دولت تازه کمک کند.
تلویزیون دولتی نپال روز شنبه خبر داد که هیچ‌یک از نامزدهای ریاست‌جمهوری، در رای‌گیری مجلس قانون اساسی نپال، به ۲۹۸ رای لازم دست نیافته‌اند. رام باران یاداو، دبیرکل حزب کنگره، ۲۸۳ و رامرایا سینگ، نامزد جمهوری‌خواه، نیز که از سوی مائوئیست‌ها پشتیبانی می‌شود، ۲۷۰ رای به‌دست آوردند.
سه نفر نامزد ریاست‌جمهوری در نپال بودند که همگی برخاسته از منطقه‌ی "مدهش" ، واقع در نواحی مرزی هند، هستند. یکی از نامزدها سینگ ۷۳ ساله است که او را برای بمب‌گذاری در پارلمان و کاخ سلطنتی در سال ۱۹۸۵ مسئول می‌دانند. وی که مدتی در زندان بوده است، به هیچ حزبی تعلق ندارد، ولی از سوی مائوئیست‌ها پشتیبانی می‌شود.
نپال ۲۶ میلیون نفر جمعیت دارد و ساکنان آن دارای وابستگی‌های گوناگون قومی و قبیله‌ای هستند. ساکنان منطقه‌ی "مدهش" معتقدند که در گذشته همواره مورد تبعیض واقع شده‌اند و در مناصب بالای حکومتی حضور نداشته‌اند.
اختلاف در میان احزاب سه‌گانه
سه حزب بزرگ کشور نتوانسته بودند برای انتخابات ریاست‌جمهوری، نامزدی مشترک معرفی کنند. آن‌ها متقابلا یکدیگر را مسئول چنددستگی‌ها می‌دانند. پراچاندا، رهبر حزب مائوئیست‌ها می‌گوید: «حزب کنگره و حزب مارکسیست ـ لنینیست، سیاست تفاهم را که ما از آغاز برای آن تلاش می‌کردیم، ترک کرده‌اند».
احزاب دیگر این مسئله را گونه‌ی دیگری می‌بینند. پراکات ساران مهات، از حزب کنگره، می‌گوید: «ما همواره هوادار همکاری همه احزاب بودیم، ولی مائوئیست‌ها توافق را برهم زدند».
احزاب سه‌گانه نه تنها در این انتخابات به راه‌های جدا از هم رفتند، بلکه حزب مارکسیست ـ لنینیست اعلام کرده است که از این پس در ائتلاف بزرگ در کاتماندو شرکت نخواهد کرد. ران‌چاندرا، عضو کمیته‌ی مرکزی این حزب، می‌گوید: «توافق بر سر یک نامزد مشترک برای ریاست‌جمهوری، می‌توانست برای ما نقطه‌ی آغازی برای یک حرکت مشترک با مائوئیست‌ها باشد. ولی ما از این پس به راه‌های جداگانه‌ای خواهیم رفت».
نپال از زمان برچیده شدن نظام سلطنتی در ۲۸ ماه مه ۲۰۰۸، بدون یک مقام عالی در راس دولت مانده است. پراساد کوایرالا، نخست‌وزیر دولت موقت، اخیرا استعفای خود را اعلام کرد، ولی در نپال هنوز رییس‌جمهوری وجود ندارد که اختیار داشته باشد این استعفا را بپذیرد.