نتيجه نشست كشورهاى آسيايى و آفريقايى در جاكارتا
۱۳۸۴ اردیبهشت ۴, یکشنبه
نمايندگان كشورهاى آسيايى و آفريقايى در كنفرانس خود در اندونزى راهكارى جديد براى همكاريها و مشاركتهاى خود مقرر كردند. نمايندگان بيش از ۱۰۰ كشور در اين كنفرانس در روز شنبه ۲۳ آوريل در جاكارتا، پايتخت اندونزى، بيانيه‌اى را تصويب كردند كه در آن بر لزوم همكارى بيشتر در زمينه‌هاى سياسى، اقتصادى و فرهنگى تاكيد شده است.
رييس جمهور اندونزى، سوسيلو بانبانگ يودويونو، گفت كه ۵۰ سال پس از كنفرانس باندونگ، كه به مثابه تولد جنبشى مستقل از دو بلوك شرق و غرب بود، كنفرانس امسال در جاكارتا همچون نقطه عطفى است. يودويونو، رييس جمهور اندونزى به نمايندگى از سوى كشورهاى آسيايى و همتاى وى، تابو مبكى از كشور افريقاى جنوبى به نمايندگى از سوى كشورهاى آفريقايى بيانيه ياد شده را امضا كردند.
در اين بيانيه از كشورهاى شركت‌كننده در كنفرانس خواسته شده كه در آينده به طور مشترك با هم عمل كنند تا بتوانند از ميوه‌هاى پديده و روند جهانى شدن به طور يكسان بهره‌مند شوند. همچنين قرار است در آينده اين كشورها در پرداختن به مسائل امنيتى جهانى مشاركت بيشترى با هم داشته باشند، از جمله اينكه با كشمكشهاى مسلحانه، اسلحه كشتار جمعى و تروريسم به طور مشترك مقابله كنند.
در كنفرانس كشورهاى آسيايى و آفريقايى همچنين با نظر به فاجعه دريالرزه در روز ۲۶ دسامبر سال گذشته ميلادى توافق انجام گرفت كه در زمينه سيستمهايى سرمايه‌گذارى شود كه مى‌توانند پيامدهاى فاجعه‌هاى طبيعى را كاهش دهند.
در كنفرانس دو روزه جاكارتا بيش از ۴۰ رييس دولت و حكومت نيز شركت داشتند.
تاريخچه كنفرانس كشورهاى آسيايى و آفريقايى به ۵۰ سال پيش برمى‌گردد، به سال ۱۹۵۵ كه ۲۹ كشور آسيايى و آفريقايى در باندونگ واقع در اندونزى به دعوت رييس جمهور وقت اندونزى سوكارنو به ديدار هم نشستند تا با هم در باره ”راهى سوم“ به بحث و مذاكره بپردازند، راهى كه مستقل از امريكا و شوروى باشد. اين كشورها ۱۰ اصل را پايه كار خود قرار دارند، از جمله احترام به حقوق بشر و اقتدار هر يك از كشورها و برابرى تمام قومها. در بيانيه‌اى كه در روز شنبه در جاكارتا تصويب شد، آمده است: ”نتايجى كه در باندونگ به دست آمدند، هنوز هم چراغ راهى هستند براى پيشرفتهاى آتى در آفريقا و آسيا“.
نشست نمايندگان كشورهاى آسيايى و آفريقايى همراه با تداركات امنيتى شديد برگزار شد: هزاران مامور پليس خيابانهاى اطراف محل برگزارى كنفرانس را كنترل مى‌كردند. در پايان كنفرانس هر يك از شركت‌كنندگان در كنفرانس درختى را در زمين پارك نزديك به محل نشست كاشت.