1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

نخستين سالگرد تاسيس دانشگاه آلمانى قاهره

۱۳۸۳ مهر ۱۵, چهارشنبه

در اين هفته نه تنها نويسندگان و روشنفكران كشورهاى عربى مهمان ويژه نمايشگاه جهانى كتاب در فرانكفورت بودند، بلكه دانشگاه آلمانى قاهره هم نخستين سالگرد تاسيسش را جشن ميگيرد. دقيقا در تاريخ پنجم اكتبر سال گذشته ميلادى بود كه گرهارد شرودر صدراعظم آلمان به همراهى حسنى مبارك رييس جمهور مصر، German University Cairo، دانشگاه آلمانى قاهره را كه در ۲۰ كيلومترى شرق پايتخت مصر واقع است و نخستين دانشگاه خصوصى آلمانى در خارج كشور محس

https://p.dw.com/p/A6TN
عکس: dpa

وب ميشود، افتتاح كرد.

در عرض يكسالى كه از عمر دانشگاه آلمانى قاهره ميگذرد، يك هزار و پانصد دانشجو در اين دانشگاه ثبت نام كرده اند كه مجموعا پنج دانشكده را در برميگيرد و دانشجويان پس از پايان تحصيلات مدركى دريافت ميكنند كه در سطح جهان به رسميت شاخته ميشود.

محمود هانى، جوانى هفده ساله كه دو ترم است كه در رشته مديريت تحصيل ميكند، تجربيات و مشاهدات شخصى خود را اينگونه ارزيابى ميكند: ”استاندارهاى بسيار عالى و بالا. همه دوستان من بعد از اينكه اولين بار اين دانشگاه را ديدند، ميخواستند كه دانشگاه خود را ترك كنند و به اينجا بيايند”.

البته بايد اين نكته مهم را در نظر داشت كه تحصيل در دانشگاه آلمانى قاهره به هيچوجه ارزان نيست، هر چه باشد، دانشجويان براى هر ترم بايد حدود ۳ هزار و ۵۰۰ يورو شهريه پرداخت كنند، يعنى حدود ششصد يورو در ماه.

در عين حال بايد به اين هم اشاره كرد كه ميزان شهريه به موفقيت و نتايج تحصيلى دانشجو نيز بستگى دارد. كسانى كه نمره هاى خوبى ميگيرند، تنها بخشى از مبلغ ذكر شده را ميپردازند و كسانى هم كه نمره هاى عالى دارند، تقريبا از پرداخت شهريه معاف ميشوند. براى نمونه در سال دانشگاهى جديد، اين مسئله شامل حال ۲۰۰ دانشجو خواهد شد.

دانشجويانى كه در حال حاضر در دانشگاه آلمانى قاهره تحصيل ميكنند، از ۱۱ كشور مختلف جهان ميايند، اما اكثر آنها مصرى هستند. اين افراد در عين حال با مدارك كاملا متفاوت مثلا ديپلم آلمان، آمريكا و يا ديپلم دبيرستانهاى مصر، درخواست پذيرش ميكنند.

دكتر عبدالنادر، رييس دانشكده مهندسى و فناورى دانشگاه آلمانى قاهره دراين باره ميگويد: ” تفاوت اصلى افراد با مدارك پايانى دبيرستانى مختلف در اين است آنان از سطح اطلاعات و آگاهى متفاوتى برخوردارند. اين بزرگترين مشكل ماست. ما دانشجويانى داريم كه بسيار وارد هستند، چرا كه در مدرسه به اندازه كافى در رياضيات و علوم كاپيوترى آموزش ديده اند و به همين خاطر هم ما مشكلى با آنان نداريم. اما كسانى هستند كه از مدارسى فارغ التحصيل شده اند كه در آنجا رياضيات جزو دروس محورى نبوده است و آنان از پشتوانه لازم برخوردار نيستند.

به گفته مسئولان قرار است كه تعداد دانشجويان دانشگاه آلمانى قاهره در عرض چهار سال آينده به پنج هزار نفر افزايش يابد و اين دانشگاه به نهادى بدل شود كه سازنده چهره هايى نخبه است. در سال جارى، يك ميليون و دويست هزار نفر از دبيرستانهاى مصر فارغ التحصيل شده اند كه ۱۱ ديپلمه برتر از ميان آنان، در اين دانشگاه ثبت نام كرده اند.

پرفسور اشرف منصور رييس دانشگاه آلمانى قاهره يكى از دليل مهم اين روند را وجود تجهيزات و دستگاه هاى مدرن در آزمايشگاه هاى زيست شناسى، شيمى و فيزيك ميداند و متذكر ميشود كه دانشجويان دسترسى بسيار سريع به اينترنت و بانكهاى اطلاعاتى كتابخانه ها، مراكز پژوهشى و غيره دارند.

ناگفته نماند كه آغاز فعاليت دانشگاه آلمانى قاهره، با مشكلات متعددى همراه بوده است، از جمله مشكلات گمرگى گوناگون در هنگام وارد كردن تجهيزات و دستگاه ها و همچنين درگيريهاى مختلف با شركتهاى ساختمانسازى و كارگران.

يكى ديگر از مسايل به كادر آموزشى دانشگاه برميگردد كه ۶۵ درصد آنان را استادان و پژوهشگران آلمانى تشكيل ميدهند. چارچوب فعاليت دانشگاه نيز بر اين استوار است كه استادان تلاشها و كارهاى دانشجويان خود را ارزيابى ميكنند و در مقابل دانشجويان، شيوه هاى آموزشى و كم و كيف تدريس آنان را مورد ارزيابى قرار ميدهد.

به گفته ميشائل فون گاگرن، اين كنترل متقابل چيزيست كه استادان آلمانى با آن، آشنايى لازم را نداشته اند.

وى در اينباره ميگويد: ”در واقع ما بايد استادان و معلمان آلمانى دانشگاه را مانند خود دانشجويان مصرى تربيت كنيم، چرا كه استادان عادت ندارند كه از پيش جزوه هايى منظم براى واحدهايشان آماده كنند و دانشجويان را به گونه اى مشترى دانشگاه بدانند. به هر حال، تنها آن چيزى را ميتوان جزو اطلاعات دانست كه شنونده واقعا دريافت ميكند، نه آنكه فقط از طرف گوينده ارسال ميشود”.

دانشگاه آلمانى قاهره، جديدترين و در واقع جوانترين دانشگاه اين شهر محسوب ميشود، چرا كه شمار استادان و معلمان جوان در اين دانشگاه زياد است. محمود هانى، دانشجوى ۱۷ ساله اى كه سخن از او رفت، اين مسئله را هم يكى از امتيازات و محاسن اين دانشگاه ميداند و معتقد است: ”با آنان بهتر ميتوان بحث و گفتگو كرد تا با استادان دانشگاه هاى ديگر”.

عليرغم اين خوشبينيها بايد گفت كه موفقيت دانشگاه آلمانى قاهره زمانى مشخص خواهد شد كه نخستين نسل فارغ التحصيلان اين دانشگاه، تلاش خود را براى يافتن شغلى مناسب آغاز كنند و در عمل تجربه كنند كه داشتن مدرك پايانى اين دانشگاه تا چه اندازه در نتيجه بخش بودن تلاششان موثر واقع خواهد شد.