نخل طلایی کان در فرانسه ماند

شصت و یکمین دوره‌ی جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم کان، همان‌طور که رئیس هيئت ۹ نفره‌ی داوران این فستیوال، شان پن، آرزو کرده بود، پایان یافت: همه‌ی آثاری که موفق به دریافت جایزه‌ شدند، فیلم‌هایی با رنگ و بوی سیاسی‌اند. از جمله فیلم "در چهار دیواری"، ساخته‌ی لوران کانته، که سینمای فرانسه را پس از ۲۱ سال مفتخر به کسب نخل طلایی کرد. در این فیلم، کانته به مشکلات معلم‌ مدرسه‌ای می‌پردازد که در یکی از محله‌های خارجی نشین پاریس تدریس می‌کند. ناگفته پیداست که شاگردان کلاسی که در این فیلم، به‌گونه‌ای مستند به تصویر کشیده‌ شده‌، نیز غیرفرانسوی و رنگارنگند. ویژگی برجسته‌ی "در چهار دیواری"، این است که معلم و شاگردان، همگی نقش خود را بازی می‌کنند. این فیلم بر مبنای کتاب خاطرات معلمی به نام فرانسوآ بگو دو، ساخته شده است.

درخشش آمریکای لاتین

آمریکای لاتین هر دو جایزه‌ی فستیوال امسال کان را برای بهترین هنرپیشه‌ی زن و مرد به خود اختصاص داد: جایزه‌ی بهترین هنرپیشه‌ی زن، به ساندرا کورولونی تعلق گرفت. او در فیلم "خط عبور"، ساخته‌ی کارگردان برزیلی، والتر سالس، در نقش زنی حامله و مادری که به تنهایی باید از عهده‌ی بزرگ‌کردن فرزندانش برآید، بازی می‌کند.

جایزه‌ی بهترین هنرپیشه‌ی مرد، نصیب بازیگر متولد پورتوریکو، بنیسیو دل تورو، شد که در فیلم استیون سودربرگ درباره‌ی ارنستو چه‌گوارا، با عنوان "چه"، نقش او را بازی کرده است. این فیلم از آن‌جا که چهار ساعته است، در کان در دو بخش به نمایش در‌آمد. بنیسیو دل تورو درباره‌ی دشواری بازی نقش چه‌گوارا، لهجه‌ی اسپانیایی او را که با گویش پورتوریکویی دل تورو متفاوت است، مشکلی اساسی خواند. برخی از منتقدان آلمانی، "چه"‌ی سودربرگ را "خسته‌کننده" ارزیابی کرده‌اند و از این که چه‌گوارا در این فیلم به عنوان یک نماد و نه انسان معرفی شده، انتقاد می‌کنند.

جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه

فیلم‌نامه‌ی "سکوت لورنا"، اثر برادران داردن، نخل طلایی بهترین فیلم‌نامه را به خود اختصاص داد. "سکوت لورنا"، درباره‌ی زن مهاجری است که برای دریافت تابعیت کشور بلژیک، به ازدواج با یک فرد معتاد تن در می‌دهد.

برادران بلژیکی، در سال ۱۹۹۹، پس از دريافت جايزه‌ی نخل طلا برای فيلم خود با عنوان "رزتا" در سطح بين‌المللی به شهرت رسيدند.

جایزه‌ی بهترین فیلم‌نامه

کارگردان بریتانیایی فیلم "گرسنگی"، استیو مک کوئین، نخل طلایی برای "بهترین فیلم اول" را از آن خود کرد. این فیلم، شش هفته‌ی آخر زندگی بابی سندز که عضو ارتش جمهوریخواه ایرلند بود، به تصویر می‌کشد. سندز در سال ۱۹۸۱ در اعتراض به شرایط دشوار زندانیان سیاسی دست به اعتصاب غذا زد و پس از ۶۶ روز درگذشت.

آلمان و "ابر آسمان ۹"

هر چند فیلم ویم وندرز، کارگردان معروف آلمانی، با عنوان «Palermo Shooting» در این جشنواره‌ موفق به دریافت جایزه‌ای نشد، با این حال دست اندرکاران سینمای آلمان، دست خالی از فستیوال کان بازنگشتند: آندرآس درزن، در بخش جنبی "نوعی نگاه" این جشنواره، جایزه‌ی بزرگ هیئت داوران این قسمت را به نام "تپش قلب" به‌خاطر فیلم "ابر آسمان ۹" به‌دست آورد.

درزن در این فیلم، داستان رابطه‌ی عاشقانه‌ی دو مرد و یک زن مسن را در برلین به تصویر می‌کشد. آندرآس درزن که ۴۵ سال دارد، به‌خاطر فیلم‌های واقع‌گرایانه و نیمه مستندش که برخی از صحنه‌های آن را فی‌البداهه فیلم‌برداری می‌کند، مشهور شده است. آخرین اثری که درزن به این شیوه ساخته، فیلم بسیار موفق "تابستان، روی بالکن"، در سال ۲۰۰۵ است.

ریاست هیئت داوران بخش "نوعی نگاه" به عهده‌ی فاتح آکین، فیلمساز آلمانی ترک‌ تبار بود.