1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

نشست وزيران دارايى هفت كشور بزرگ صنعتى جهان

۱۳۸۴ فروردین ۲۸, یکشنبه

در چارچوب نشست بهاره صندوق بين‌المللى پول و بانك جهانى در روز شنبه ۱۶ آوريل وزيران دارايى هفت كشور بزرگ صنعتى جهان نيز در واشنگتن با هم به گفتگو نشستند. در كانون گفتگوى آنها موضوع خطرهايى بود كه در پيوند با ادامه رشد جهانى است. به ويژه مسئله بهاى نفت و جهانى شدن اقتصاد موجب نگرانى اين كشورهاست.

https://p.dw.com/p/A5NC
رودريگو دو راتو، رييس صندوق بين‌المللي پول، راست، در نشست جى۷ در واشنگتن
رودريگو دو راتو، رييس صندوق بين‌المللي پول، راست، در نشست جى۷ در واشنگتنعکس: AP

وزيران دارايى هفت كشور بزرگ صنعتى جهان در نشست خود در واشنگتن با اشاره به ارقام و آمار صندوق بين‌المللى پول از رشد اقتصاد جهانى اظهار خشنودى كردند. با اين همه نظر آنان اين است كه خطرناك است كه نتوان ميزان رشد بهاى نفت را برآورد كرد.

هانس ايشل وزير دارايى آلمان گفت: ”ما به طور فشرده موضوع بهاى نفت را بررسى كرديم. اينكه چه تغييراتى در بهاى نفت وجود خواهد داشت را نمى توان پيش بينى كرد. در حال حاضر بهاى نفت بالاست و اين موجب نگراني است. از سوى ديگر در مقايسه با گذشته ديگر رشد اقتصادى كمتر وابسته به بالا و پايين رفتن بهاى نفت است.“

براى نمونه در آلمان در مقايسه با ۳۰ سال پيش كمتر از نفت به عنوان منبع انرژى استفاده مى‌كنند. ۳۰ سال پيش نفت ۵۰ درصد منبع انرژى را در آلمان تشكيل مى‌داد. هم اكنون ۳۷ درصد منبع انرژى اين كشور نفت است. همچنين استفاده از نفت در آلمان براى توليد محصولات گوناگون در مقايسه با گذشته كمتر شده است. در مقابل مصرف نفت به عنوان منبع انرژى در هند و چين در مقايسه با آلمان هشت برابر است. البته در اين دو كشور آسيايى و نيز در امريكا بيشترين رشد اقتصادى هم به چشم مى‌خورد، در حاليكه كشورهاى اروپايى، به ويژه آلمان، در رده پايينتر از اين كشورها قرار گرفته‌اند.

يكى ديگر از موردهايى كه موجب نگرانى وزيران دارايى هفت كشور بزرگ صنعتى است مسئله كسر بودجه در امريكاست. در اين باره هانس ايشل وزير دارايى آلمان گفت براى رفع اين كسري بايد خود امريكاييها بكوشند تا ميزان پس‌انداز خود را افزايش و كسر بودجه را كاهش دهند.

در ميان وزيران دارايى اختلاف نظر در اين مورد وجود داشت كه چگونه بايد پس از اين به كمكهاى عمرانى به كشورهاى در حال رشد ادامه داد. در ۱۰ سال اخير حجم كل كمكهاى بين‌المللى به كشورهاى در حال توسعه كاهش يافته است. هدفهايى چون كاهش فقر در جهان تا ۲۰ سال ديگر به ميزان ۵۰ درصد، بدون افزايش كمكهاى كشورهاى غنى امكان ندارد. در حاليكه امريكا پيشنهاد ميكند كه قروض اين كشورها بخشيده شود، اروپاييان به دنبال يافتن راههاى ديگرند. براى نمونه آلمان و فرانسه پيشنهاد مى‌كنند كه ماليات بيشترى براى بليطهاى جهانگردان مقرر شود، چون از اين راه هر شهروند اروپايى سهم خود را براى كمك به كشورهاى فقير ميپردازد و فشار كمترى بر بودجه دولتهاى اروپايى وارد ميايد.