نشست پاریس، اقتصادی یا سیاسی؟

دویچه‌وله: آسوشیتدپرس گزارش داده که نشست "اف ای تی اف" در پاریس بخشی از تلاش آمریکا برای اعمال فشار بیشتر بر ایران جهت دست کشیدن از غنی‌سازی اورانیوم بود. با این توصیف، نشست تا چه حد اقتصادی و تا چه حد سیاسی بوده است؟

جمشید اسدی: خبرگزاری‌ها، بدون ذکر جزییات موضوع را طوری منتشر کرده‌اند که گویی ملاقاتی بین ایران و آمریکا بوده است. حال آنکه به نظر من این ملاقاتی بوده میان یک ارگانیسم مالی و بانکی بسیار معتبرجهانی با ایران در مورد داد و ستدهای بانکی و مالی ایران. بدیهی است که چون این ارگانیسم بین‌المللی است، مقامات آمریکایی هم در آن حضور داشته‌اند. این نیز بدیهی است که چون دولت و کنگره آمریکا تلاش دارند تا فشار بیشتری از سوی جامعه بین‌المللی به ایران وارد شود، نقش آمریکا در آن فعال‌تر باشد. اما به نظر من نباید موضوع را ملاقاتی میان آمریکا و ایران تلقی کرد.

به‌هرحال حساسیت‌هایی وجود دارد و در هر جمعی که نمایندگان آمریکا و ایران با یکدیگر مواجه شوند و گفت‌وگو کنند، بحث ایجاد می‌شود. سوال اینجاست که اساسا چرا خبر، اگر موضوعی پیش‌پا افتاده بوده، محرمانه نگاهداشته شده؟

سوال بسیار خوبی است. به دلیل این‌که موضوع کاملا تکنیکی و مالی بوده و انتشار آن ممکن بود تاثیر منفی بر صحبت‌های پشت‌پرده و سیاسی بگذارد، خبر را مخفی نگاهداشته بودند.

آیا خود همین، نشانگر این نیست که موضوع به‌هرحال به مسائل سیاسی ارتباط پیدا می‌کند؟

جهانی شدن اقتصاد در زمینه‌های مالی و بانکی پیشرفت زیادی داشته و شبکه‌های این پیشرفت به هم متصل هستند. مثال یک خانه هشت‌در را می‌توان زد که اگر کسی وارد آن شد، دیگر به هر کجای آن می‌تواند رخنه کند.از اینروست که موسسات بانکی و مالی بزرگ دنیا، قرار گذاشته‌اند پول پشتوانه سازمان‌های تروریستی از هیچ دری وارد این شبکه مالی نشود. سازمان "اف ای تی اف" بر چنین قراری نظارت دارد و ایتالیایی‌ها و آمریکاییان در آن خیلی قوی هستند. در نشست اخیر تذکر چندین باره داده شده که پول‌هایی که وارد بانک‌های ایرانی‌ می‌شود، به طریق اولی وارد شبکه جهانی مالی می‌شود و کمک به سازمان‌های معروف به فعالیت‌های تروریستی می‌کند.

اتفاقا هنگام انتشار این خبر، ایران متهم شده به این‌که سلامت نظام مالی بین‌المللی را تهدید می‌کند. ابعاد این اتهام چیست؟

من به گفته مسئول کمیته بازرسی کل کشور در بانک مرکزی اشاره می‌کنم که می‌گوید میلیاردها دلار پول کثیف در کشور وجود دارد. این پول جدا از کمک به سازمان‌‌های تروریستی، وارد شبکه جهانی مالی و بانکی می‌شود و پیدا کردن‌اش بسیار مشکل است. از ایرانی‌ها برای همین برای چندمین بار خواسته‌اند که جلوی چنین روندی را از ابتدا بگیرد. نه پولی را به سازمان‌های تروریستی حواله دهد، یا مانع از هر گونه پول کثیف قاچاق در شبکه مالی خود بشود. این ملاقاتی اقتصادی بوده. برگزارکنندگان این نشست نمی‌خواسته‌اند این ملاقات تاثیری بر ملاقات‌های پشت پرده دیپلماتیک و سیاسی بگذارد.

به احتمال زیاد پس از قطعنامه سوم علیه ایران، که روسیه و چین هم آن را پذیرفته‌‌اند، شرایط برای موسسات مالی و بانکی ایران مشکل‌تر خواهد شد. بانک‌های آمریکایی و اروپایی و مسئولان سیاسی این کشورها، بر بانک‌های منطقه، حتی بانک‌های ترکیه فشار می‌آورند که معاملات خود با ایران را به حداقل برسانند.

می‌توان نتیجه گرفت که دستاورد این نشست، تشدید سخت‌گیری‌ها نسبت به ایران باشد؟

بله! موقعیت را این‌گونه می‌توان توصیف کرد: اگر ایران، سوییس بود و مشکل سیاسی نیز نداشت، این ملاقات به این لحاظ زنگ خطر بسیار بزرگی برای ایران بود.

مصاحبه: مهیندخت مصباح