نظاميان پاسدار صلح آلمان در فيض آباد

يك سال پيش طرح اعزام نيروهاى نظامى به اين استان شمال شرقى افغانستان، در خود آلمان نيز با انتقادا هايى همراه بود، زيرا اين استان يكى از مراكز مهم كشت خشخاش در افغانستان است و درآمد به دست آمده از ترياك و هروئين حاصله از خشخاش، بزرگترين منبع مالى مالكان بزرگ در منطقه است.. اما ژنرال راينهارد كوهن، فرمانده نيروهاى نظامى آلمان در قندوز، اعزام نظاميان آلمانى را به فيض آباد صحيح و ضرورى مى داند و بر اين نظر است كه وابستگى مردم به كشت خشخاش در صورتى كه نظاميان آلمانى به اين استان نروند، باز هم بيشتر خواهد شد.

طرح حضور نظاميان آلمانى در استان قندوز، در اكتبر سال گذشته ميلادى عملى شد. اين طرح بر دو اصل استوار بود: يكى حضور نيروهاى نظامى آلمان و ديگرى حضور سازمان هاى كمك رسان امدادگر، كه بايد زير نظر وزارت امور خارجه، وزارت كشور و وزارت كمك هاى امدادگرانه ى آلمان در افغانستان فعاليت كنند. منتقدان در ابتدا مى گفتند كه اين طرح با شكست روبرو خواهد شد. آنها مى گفتند وجود نظاميان در كنار گروه هاى بازسازى و امدادگر مى تواند به خطرناك تر شدن اوضاع بيانجامد و شرايط را سخت تر كند. آنها همچنين همكارى نظاميان را در طرح هاى عمرانى غيرممكن مى دانستند.

در حال حاضر روند اقدامات تا كنون انجام شده، نشان دهنده آن است كه شرايط در منطقه امن تر گرديده و ژنرال راينهارد كوهن، فرمانده نيروهاى نظامى آلمان در قندوز مى گويد كه در عمل مشخص شده است كه اعتراضات پيشين در مورد ناممكن بودن همكارى ارتش با نيروهاى امدادگر ناصحيح بوده و ابرهارد كوستا، يكى از مسئولان سازمان امدادگر DED در اين مورد مى گويد: وجود نظاميان در كنار گروه هاى امدادگر به تقويت روحيه آنها مى انجامد. آنها عاملى هستند براى بازداشتن جنگ سالاران به حمله به اين گروه ها. گفتنى ست كه نظاميان آلمانى در طرح هاى امدادگرانه دوش به دوش غيرنظاميان فعاليت مى كنند،و در طرح هايى مثل ساختن نهر، مدرسه و يا پل همكارى مى كنند.

البته از سال پيش كه حوزه فعاليت نظاميان آلمانى در افغانستان توسعه يافت تا امروز، حوادث ناگوارى نيز اتفاق افتاده است. مثلا ۱۱ چينى در ماه ژوئن سال جارى ميلادى به قتل رسيدند و در اثر انفجار بمبى در نزديكى اتوموبيل يكى از گروه هاى امدادگر ۴ افغانى كشته شدند. اگرچه به نظر مى رسد كه اين دو حادثه را جنگ سالاران منطقه برنامه ريزى نكرده بودند، اما نبايد قدرت آنها را در منطقه ارزيابى كرد. آنها داراى گروه هاى شبه نظامى مخصوص خود هستند و مى توانند عملياتى از اين دست را برنامه ريزى كنند، بخصوص وقتى منافع شان به خطر بيفتد. از مقتدر ترين خان هاى محلى اين منطقه محمد داود است كه دست كم ۵۰۰۰ شبه نظامى مسلح در اختيار دارد.