نقش و تاثير يهوديان بر فرهنگ آلمان

ردارند.

داستان تاريخی اين يهوديان که بيشتر از شبه جزيره ی ايده ريا به کشورهای شمال اروپا سرازير شدند، سرگذشتی بسيار غم انگيز است. پس از آنکه مسيحيان اسپانيا را از مسلمانان باز پس گرفتند، همه ی يهوديان آن سرزمين به بيرون رانده شدند و آنگاه که گرانادا در سال ۱۴۲۹ ميلادی به تصرف نيروهای مسيحی درآمد، غيرمسيحی ها مجبور بودند شبه جزيره ی ايده ريا را ترک کنند. زيرا که از سوی کارگزاران کليسا و تفتيش عقايد سخت تهديد به نابودی و مرگ می شدند.

اين يهوديان رانده شده با دانش و فرهنگ غنی خود در سرزمين های شمالی اروپا پناهگاهی برای خود يافته است. در ميان آنها پزشکان و دانشمندانی وجود داشته اند که از ديدگاه علمی بسيار برجسته تر از دانشمندان ميهن تازه شان، يعنی مردم سواحل شمالی آلمان، هامبورگ و دانمارک امروزی بودند. از آنجا که بزودی اهميت يهوديان در زمينه ی پيشرفتهای اختصاصی و نيز فرهنگی شناخته شد، پادشاهان اروپای شمالی به تازه واردان اجازه دادند تا آزادانه زندگی کنند.

گرچه پيش از آن نيز گروههايی از يهوديان حتا از روزگار رومی ها در آلمان مستقر شده بودند و نيز در قرون وسطا در رديف آزادگانی شمرده می شدند که حق حمل سلاح را داشتند، اما از آغاز جنگهای صليبی کليسا و کارگزاران آيين مسيحيت آنها را منزوی کرده بودند و بر آنها توهين روا می داشتند و رفته رفته تخم کينه و نفرت بر عليه يهوديان کاشته شد که بويژه در سرآغاز قرن ۱۹ ميلادی ستيزه جويی با يهوديان رو به اوج گرفتن نهاد.

بويژه »يوآخيم پاتريک هوند« که در رشته ی حقوق تحصيل کرده بود، همراه با »فردريش لودويگ يانگ«، ملی گرای تندرو، بی توجه به نقش بزرگ و برجسته ی يهوديان در اعتلای علوم و فرهنگ آلمان ديدگاههای يهودی ستيزی را دامن زدند.

پرويز حمزوى