نقض آزادى بيان در ازبكستان

روسلان شاريپوف در ازبكستان از فساد مالى موجود در دستگاه حكومتى اسلام كريمف، رئيس جمهور اين كشور نوشت، از فشارهايى كه بر اقليت هاى مذهبى و همجنس گرايان مى رفت. اين ژورناليست جوان، با شجاعت تمام نام متخلفان حكومتى را فاش مى كرد و مقالاتش را براى رسانه ها و ارگان هاى جهانى فرستاد. آن قدر به اين اقدامات ادامه داد تا اين كه در ماه مه سال ۲۰۰۳ميلادى مقامات امنيتى ازبكستان دستگيرش كردند و او را به زندان انداختند.

روسلان شاريپوف در مورد دوران زندانش مى گويد:

”در ابتدا منو شكنجه كردند. نماينده وزرارت مبارزه با تروريسم مى گفت، اين دستوريه كه از طرف مقامات خيلى بالاى وزارت كشور و هيئت دولت صادر شده. به نفع خودته اگه آروم بگيرى و شر به پا نكني. اونا منو شكنجه كردند. به من شوكِ الكتريكى وارد كردند: به من آمپول هايى مى زدند و مى گفتند، از اين طريق به بيمارى ايدز مبتلا مى شي. خيلى مى ترسيدم و مى ديدم كه هيچ كارى از دستم برنمياد.”

روسلان شاريپوف در اثر فشارهاى بسيار سرانجام موافقت كرد، زير ورقه اى را امضا كند كه در آن آمده بود هر آنچه او در مقالاتش مى نوشته ساختگي، جعلى و دروغ محض بوده است.

سازمان گزارشگران بدون مرز فعاليت هاى بسيارى را سازمان داد تا سرانجام موفق به آزادى روسلان شاريپوف گشت. اين خبرنگار جوان كه اكنون ۲۶ ساله است و براى آزادى بيان در كشورش فعاليت مى كند، پس از آزادى از زندان به مسكو رفت و از آنجا موفق به رساندن خود به آمريكا شد و اكنون فعاليت هاى خود را، ضد فساد در كشورش همچنان ادامه مى دهد.

زمانى كه روسلان شاريپوف در زندان بود، او را طبق قانونى از زمان استالين، به ۵ سال زندان محكوم كردند و جرمش را همجنس گرايى و روابط نامشروع ِ جنسى با كودكان خواندند. در واقع دولت ازبكستان مى خواست با اين اقدام، به او و همه ژورناليست هاى مخالف بياموزد كه مخالفت با دولت، راه به جايى نمى برد و محكوم به فناست.

و اين در حالى ست كه دولت آمريكا همكارى هاى استراتژيك خود را با ازبكستان توسعه مى دهد و حاضر نيست تا با انتقاداتى در مورد نقض حقوق بشر در اين كشور ، روابط حسنه خود را با ازبكستان به خطر بياندازد.