نوردراین ـ وستفالن: ایالت همبستگی و هنر

ایالت نوردراین ـ وستفالن، برساخته‌ی دولت بریتانیا پس از جنگ جهانی دوم است. این دولت که با ارتش خود به عنوان یک رکن "متفقین" می‌توانست در مورد سرنوشت آلمان تصمیم بگیرد، در ۲۳ اوت سال ۱۹۴۶ اراده کرد که بخش شمالی راین‌پروینتس (Rheinprovinz) با بخش وستفالن (Westfalen) در غرب آلمان یک‌پارچه شوند و "به عقد و ازدواج" یکدیگر درآیند: دولت بریتانیا نام این طرح را "عملیات ازدواج" گذاشته بود.

به این ترتیب دو خلق و خوی و شیوه‌ی زندگی متفاوت که با هم سرسازگاری نداشتند،‌ به‌هم پیوند خوردند. چون اهالی ساکن بخش شمالی راین به شوخ‌طبعی و سرزندگی و تساهل معروفند، بر عکس وستفالنی‌ها، که به عنوان مردمانی از "نظر احساسی خوددار و کسل" شهرت دارند. از آن گذشته معروف است که اهالی وستفالن، همیشه حقیقت را می‌گویند، ولی متاسفانه اغلب در مواقع نامناسب!

به هر حال، این تفاوت رفتار و منش و روحیه همواره موضوع جالبی برای طنزپردازان و کابارتیست‌های این ایالت بوده است.

کار سخت و صادفانه در منطقه‌ی رور

در میان این دو قطب ناهمگون، "نیروی سومی" هم در این منطقه وجود دارد که باید دائم از هویت خود دفاع کند: ساکنان منطقه‌ی رور (Ruhrgebiet). این منطقه بخشی است با مساحتی در حدود ۵ هزار کیلومتر مربع که شهرهای بزرگی را در بر می‌گیرد، شهرهایی چون بوخوم (Bochum)، دورتموند (Dortmund)، دویسبورگ (Duisburg)، اسن (Essen)، گلزن‌کیرشن (Gelsenkirchen)، هاگن (Hagen)، هام (Hamm)، هرنه (Herne)، مولهایم در کنار رود رور (Mülheim an der Ruhr) و اوبرهاوزن (Oberhausen). در منطقه‌ی رور که بخش اعظم ذغال سنگ و فولاد آلمان را تأمین می‌کند، بیش از ۳ / ۵ میلیون نفر زندگی می‌کنند. فرهنگ همبستگی و اعتمادی که به این جماعت نسبت می‌دهند، جلوه‌ای است از کار کارگران معادن ذغال سنگ و کارخانه‌های فولاد‌سازی منطقه‌ی رور. اینان به مردمانی سخت‌کوش و صادق معروفند.

موتور و قلب معجزه‌ی اقتصادی

یکی از قوی‌ترین احزاب سیاسی در این منطقه، حزب سوسیال دموکرات آلمان است که سال‌ها با شعار غرورآفرین "ما در نوردراین ـ وستفالن" در این ایالت با قدرت حکومت کرده است. این شعار و احساس همبستگی نهفته در آن، زمانی پا گرفت که "معجزه‌ی اقتصادی" پس از جنگ جهانی دوم در آلمان در حال وقوع بود. کارگران معادن ذغال سنگ و فولاد این منطقه در به‌ثمر رساندن این معجزه، سهم بسزایی داشتند. امروزه از این معادن و کارخانه‌ها تنها چند نمونه برای بازدید گردشگران برجای مانده است.

سال‌هاست که تمرکز نیروی اقتصادی از شهرهای منطقه‌‌ی رور به شهرهای کنار راین یعنی کلن، بن و دوسلدورف منتقل شده است. شهرهای بزرگ منطقه‌ی رور، هم‌چنان از پی‌آمدهای دگرگونی ساختار اقتصادی در جامعه‌ی آلمان رنج می‌برند. نرخ بیکاری در این شهرها به نسبت شهرهای سایر ایالت‌های آلمان بیشتر است و برخی از شهرداری‌های بخش شمالی منطقه‌ی رور، برای انجام وظایف خود هم‌چنان به کمک‌های همه‌جانبه‌ی دولتی نیاز دارند.

وزنه‌ی سنگین عرصه‌ی سیاست و فرهنگ

ایالت نوردراین ـ وستفالن با این حال یکی از ایالت‌های ‌"وزین" آلمان به‌شمار می‌رود. از نظر سیاسی، حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد نمایندگان مجلس در برلین، صرف‌نظر از تعلق حزبی آن‌‌ها، در ایالت نوردراین ـ وستفالن برگزیده شده اند. هنوز هم حدود یک چهارم از دفاتر اصلی بزرگ‌ترین شرکت‌های آلمانی که شمار آن‌ها حدوداً به ۱۰۰واحد می‌رسد، بین شهرهای بیله‌فلد و باد‌گودزبرگ دایرند. از نظر فرهنگی نیز این ایالت، پا به پای برلین پیش می‌رود، هر چند که نهادهای فرهنگی آن، بر خلاف برلین، در یک شهر متمرکز نیستند: در هیچ یک از ایالت‌های آلمان، این تعداد تماشاخانه، خانه‌ی اپرا، سینما و کارگاه‌های نمایش وجود ندارد که در این ایالت فعالیت می‌کنند. علاوه بر این‌ها، ایالت نوردراین ـ وستفالن یکی از پر جمعیت‌ترین ایالت‌های آلمان است.

نوردراین ـ وستفالن در یک نگاه:

جمعیت: ۱۸ میلیون

مساحت: ۳۴ هزار کیلومتر مربع

مرکز: دوسلدورف

تاریخ تأسیس به عنوان ایالت: ۲۳ اوت ۱۹۴۶

مهم‌ترین بخش اقتصادی: خدمات