نگاهى به مطبوعات
۱۳۸۵ خرداد ۳۱, چهارشنبه
«عراقيزه» كردن چاره‌ساز نيست
روزنامه‌ى اتريشى «استاندارد» (Der Standard) در مورد خروج نيروهاى ژاپن از عراق مى‌نويسد: «جونيشيرو كويزومى نخست وزير ژاپن اعلام كرد كه ماموريت در عراق پايان يافته است. اما او صادقانه مى‌توانست بگويد كه ماموريت در عراق بيش از اندازه خطرناك شده است. چرا كه در حقيقت خروج انگليسى‌ها از ايالت مثنا و تحويل رسمى وظايف امنيتى به نيروهاى عراقى دولت مركزى در ماه آينده، چيزى است كه در توكيو باعث اين تصميم سريع شده است. اعتماد به نيروهاى بغداد كم است. «عراقيزه» كردن نيز طرح نهايى قابل اطمينانى نيست. زيرا اين امر كه ايالات متحده‌ى آمريكا عراق را طبق الگوى ويتنام از دست دهد، به سختى قابل تصور است».
آب به آسياب تبليغاتى تروريست‌ها
روزنامه‌ى آلمانى «راين تسايتونگ» (Rhein Zeitung) در تفسير خود در مورد عراق مى‌نويسد: «ايالات متحده‌ى آمريكا و متحدانش عميقا در باتلاق عراق فرومى‌روند. حتا قدرتى پرتحرك نيز از پس تثبيت چنين كشورى برنمى‌آيد. جنگ در عراق هر روز كثيف‌تر مى‌شود و آب به آسياب تبايغاتى تروريست‌ها مى‌ريزد. اعدام بى‌رحمانه‌ى دو سرباز آمريكايى، واحدهاى نظامى حاضر در منطقه را عصبى‌تر خواهد ساخت. كنترل اعصاب از دست رفته است. لاپوشانى همه‌چيز نيز كمكى نمى‌كند. هر روز گزارش‌هايى در مورد سربازان به بيرون درز مى‌كند مبنى بر اينكه آنان ترس و سرخوردگى خود را با سلاح پاسخ مى‌دهند. بدترين نمونه‌ى آن: در حديثه ۲۴ غيرنظامى به قتل رسيده‌اند كه در ميان آنان زنان و كودكان نيز به چشم مى‌خورند. و تازه‌ترين نمونه: در يك كارخانه‌ى شيمى در ايالت صلاح‌الدين، سه سرباز آمريكايى، سه زندانى عراقى را به قتل رسانده‌اند. واشنگتن هر اندازه هم شعار پايدارى بدهد، اوضاع از كنترل خارج شده است».
خروج سازمانيافته يا گريز شتابزده؟
روزنامه‌ى انگليسى «تايمز» (Times) در هشدار به خروج زودهنگام نيروهاى نظامى بيگانه از خاك عراق مى‌نويسد: «هرگونه خروجى از عراق بايد با احتياط و دقت سازماندهى شود، همانطور كه نخست وزير ژاپن «جونيشيرو كويزومى» اعلام كرد. بديل اسپانيايى آن، يعنى گريز شتابزده و ناگهانى كه زير فشار سياسى داخلى ديكته شد، هم فاجعه‌بار است و هم غيرمسئولانه. حتا ارائه‌ى يك برنامه‌ى زمانى ثابت نيز مى‌تواند شورشيان را تشويق كند و به تشديد خشونت نه فقط ميان سنى‌ها و شيعيان، بلكه حتا ميان فراكسيون‌هاى مختلف شيعه منجر گردد كه در تلاش دستيابى به قدرت سياسى بيشتر هستند».
مساله‌ى حادى به نام گوانتانامو
روزنامه‌ى فرانسوى «لوموند» (Le Monde) به مناسبت ديدار سران اتحاديه‌ى اروپا و ايالات متحده‌ى آمريكا كه امروز در پايتخت اتريش گشايش يافت مى‌نويسد: «ايالات متحده‌ى آمريكا در نظرخواهى‌ها خطرناك‌تر از ايران ارزيابى مى‌شود! جرج بوش بايد در مورد اين مساله در هواپيماى خود كه او را به وين مى‌برد به تعمق بپردازد. در وين طبيعتا درباره‌ى كمك‌هاى اروپايى‌ها براى عراق و افغانستان گفتگو خواهد شد كه بايد منتظر آن ماند. درباره‌ى اميد اروپايى‌ها براى گفتگوى واقعى با آمريكا بر سر تغييرات جوى هم صحبت خواهد شد، و اين موضوع ديگرى است كه آمريكا را در جهان بدنام مى‌كند. اما بوش و رايس از دست مساله‌ى همواره حادتر شده‌اى به نام اردوگاه گوانتانامو خلاصى نخواهند شد. دولت آمريكا نبايد خود را فريب دهد. پرسش اينكه در مورد گوانتانامو چه تصميمى گرفته خواهد شد و همه‌ى افراط كارى‌هاى خشونت‌آميز در جنگ عراق عليه تروريسم، افكار عمومى را در اين‌سوى اقيانوس اطلس آنچنان متاثر كرده‌اند كه نمى‌توانند در ملاقات ديپلماتيك آمريكايى ـ اروپايى غايب باشند».
هم‌ترازى اروپا با آمريكا؟
روزنامه‌ى اتريشى «كورير» (Kurier) در مورد مناسبات آمريكا با اتحاديه‌ى اروپا مى‌نويسد: «حرف مفت هم‌ترازى اروپا با آمريكا، طنين خودفريبى دارد. آيا اين مساله توجه كسى را به خود جلب كرده است كه در مجموعه سخنان درباره‌ى آنچه كه صدراعظم اتريش ولفگانگ شوسل امروز بايد به جرج بوش بگويد، چيزى كه بايد از وى مطالبه كند، چيزى كه بايست بر زبان آورد، يكبار هم سخنى از آن در ميان نيامده است كه اروپا مشخصا چه چيز براى عرضه كردن دارد؟ هيچ چيز اين نابرابرى واقعى ميان آمريكا و اروپا را به نمايش نمى‌گذارد جز اين واقعيت. حقيقت اين است كه كابينه‌ى بوش در عراق و افغانستان و در خانه‌ى خود به خاطر محدود كردن حقوق‌شهروندى، از ادعاى اخلاقى خود براى رهبرى جهان آزاد، هزينه‌ى زيادى كرده است. و معضل واقعى آن هم همين است. اما هيئت نمايندگى آمريكا در وين حاضر نيست به يك موعظه‌ى اخلاقى گوش فرادهد. دوگانگى فقط در سياست آمريكا وجود ندارد».