نگاه جرائد به انتخابات انگليس

نگاه مطبوعات امروز اختصاص دارد به بررسى نتيجه انتخابات پارلمانى انگليس. تا اين لحظه، آرا ۶۱۹ حوزه راى گيرى از مجموع ۶۴۶ حوزه شمارش گرديده كه حزب كارگر به رهبرى تونى بلر نخست وزير انگليس، آرا ۳۵۳ حوزه را بخود اختصاص داد. حزب محافظه كار انگليس اكثريت آرا در ۱۹۵ حوزه را بدست آورد و ليبرال دمكراتها نيز موفق به تصاحب آراى۵۹ حوزه ديگر شدند. ساير احزاب نيز در دوازده حوزه راى گيرى موفق بودند. بدين ترتيب حزب كارگر با كسب سى و شش و چهار دهم درصد از آرا تنها حزبى است كه در تاريخ انتخاباتى انگليس با چنين اكثريت ضعيفى به يك پيروزى انتخاباتى نائل ميشود. اين حزب در دور قبل از ۱۶۵ كرسى بيشتر به نسبت ساير احزاب در مجلس انگليس برخوردار بود كه با اين نتيجه انتخاباتى به ۷۰ كرسى تنزل مينمايد.

روزنامه محافظه كار ديلى تلگراف چاپ لندن در شماره امروز خود در باره پيروزى حزب كارگر مينويسد:«اكنون اين اطيمنان حاصل شده است كه تونى بلر خيلى زود تر بازنشسته خواهد شد، تا آنطور كه ديروز راجع آن فكر ميشد، و خيلى زود تر از اينها كه خودش انتظار آن را داشت. نام تونى بلر بعنوان نخستين نخست وزير عضو حزب كارگر كه براى سومين بار متوالى به اين مقام انتخاب شد، ثبت خواهد گرديد. اما در مقايسه با سال ۱۹۹۷ و ۲۰۰۱ اين پيروزى يك تفاوت كلى دارد و آن اينكه بلرعليرغم توانائى هاى بسيار بالاى سياسى اش ديگر آن «آس» سابق نيست.

ممكن است كه بلر اين بار هم براى سومين بار پيروزى اش را بتواند جشن بگيرد، اما او هنوز موفق به خنثى كردن آن بمب ساعتى كه در كنارش عمل ميكند نشده است. در مبارزه انتخاباتى گوردون براون وزير اقتصاد و دارائى نمونه وفادارى بود، اما او در گذشته بارها اعلام كرده كه ديگر صبر و تحمل ندارد. باور اينكه او مدت زمان زياد ديگرى در انتظار ارثيه خود بماند، دشوار است.

روزنامه فرانسوى فيگارو در رابطه با نتيجه انتخابات پارلمانى انگليس مينويسد: «تونى بلر بخش بزرگى از پيروزى خود را مديون گوردون براون همكار و رقيب خود در حزب كارگر است. در حالى كه همتايان فرانسوى او زود به زود صحنه را ترك ميكنند، وزير اقتصاد و دارائى انگليس هشت سال تمام در مقام خود مانده است. هرچند كه او براى مدرنيزه نمودن دستگاههاى دولتى با كسرى بودجه نيز درگير بود، اما براون با پشتكارش به نتيجه رسيد. موفقيت حزب كارگر مدويون تونى بلر نيز هست. او آنقدر مدبر بود كه براى تقدير از خدمات جانشين احتمالى اش او را در مبارزه انتخاباتى در رديف اول جاى دهد.

در آلمان و فرانسه وضعيت نامطلوب اقتصادى، نگرانى هاى درجه اول هستند. پيروزى تونى بلر در انگليس نشان ميدهد كه مبارزه با وضعيت بد اقتصادى، بعنوان بهترين و موثرترين نسخه است.

روزنامه ايتاليائى لا رپوبليكا در تحليل نتيجه انتخابات پارلمانى انگليس در مقاله اى تحت عنوان «بهاى جنگ» مينويسد:«اعلام نتيجه انتخابات نشان از اين دارد كه تونى بلر بهاى سنگين سياسى براى جنگ در عراق و دروغهائى كه او در توجيه آن گفته، پرداخت نموده است. بهائى كه او پرداخت سنگين تر از آن چيزى است كه انتظارش ميرفت. هرچند او با اين نتيجه انتخاباتى ميتواند در در آينده هم حكومت كند، اما او از موقعيت شكننده اى برخوردار است. اين موقيعت آنقدر شكننده است كه حتى ممكن است بلر نتواند تا پايان دوره خود بكارش ادامه دهد. اكثريت آرائى كه حزب كارگر بدست آورد در مجالس كشورهاى ديگر شايد، آرامبخش باشد، اما در بريتانياى كبير كه سيستم انتخاباتى اش در مقابل احزاب پيروز دست و دلباز است، اينگونه نيست.

هفته نامه آلمانى دى تسايت در تحليل نتيجه انتخابات بريتانياى كبير مينويسد:«بلر و براون براى حزب كارگر با هم بهترين هستند. اما اختلافات آنها ناشى از كارآكتر و علائق آنهاست. بلر تاكتيك گرا و براون استراتژيك عمل مينمايد».

دى تسايت سپس در ادامه مينويسد:« پس از پيروزى حزب كارگر، بريتانيا همچنان توسط اين دو حكومت خواهد شد. بروان سياست اروپائى انگليس كه چند سال پيش از چنگ بلر درآورد و سكان اقتصادى را همچنان در دست خواهد داشت. بروز تنش هاى جديد بين اين دو اجتناب ناپذير است. اما هر دوى آنها بر سر يك هدف توافق دارند و آن اينكه پروژه حزب كارگر نوين، تنها زمانى پايان يافته محسوب ميشود كه حزب محافظه كار به سياست آن تن دهد. براى اين خاطر آنها به يك پيروزى انتخاباتى با اكثريت بسيار بالا نياز داشتند.