نگاه مطبوعات به توافق اصولى ايران و روسيه
۱۳۸۴ اسفند ۸, دوشنبه
كردند. در روز ۶ مارس مهلتى كه آژانس بين‌المللى انرژى اتمى به ايران داده تا غنى‌سازى اورانيوم را متوقف كند بپايان مى‌رسد.
امروز موضوع توافق اصولى ايران و روسيه بر سر غنى سازى اورانيوم ايران در خاك روسيه، يكى از موضوعات محورى در مطبوعات بود.
روزنامه انگليسى ايندپندنت در مقاله‌اى در اين باره مينويسد:« روسيه در اينجا داراى علائق بسيارى است. براى روسيه تنها علائق اقتصادى در زمينه همكارى هسته اى با ايران نيست كه مهم است، بلكه ميخواهد بعنوان يك فاكتور بين المللى مهم به رسميت شناخته شود. آوانس هاى مسكو در مقابل حماس را هم بايد از اين ديدگاه فهميد. اما در مورد مناقشه هسته اى بايد با ظرافت و مخفى كارى عمل كرد. به هيچ كس نبايد اكنون در مورد امتيازهاى احتمالى كه ايران داده است، احساس پيروزى دست بدهد. هنر ديپلماسى، اكنون رفتار ديپلماتيك را طلب می‌نمايد».
روزنامه فرانكفورتر روند شاو در مورد توافق دولتهاى ايران و روسيه به نقش ولاديمير پوتين رئيس جمهور روسيه می‌پردازد و در اين باره می‌نويسد: «ولاديمير پوتين كه ايران را همواره بعنوان يك شريك استراتژيك ارزيابى می‌كند و با اين كشور چندين قرارداد در مورد ساخت نيروگاه اتمى به امضا رسانده است، درباره از سرگيرى تحقيقات هسته اى ايران با تندى برخورد كرد، اكنون بنظر نمی‌رسد كه از سياست خود عقب نشينى كرده باشد. اين فرمول هنوز هم صحت دارد كه روسيه می‌خواند با بازرسان آژانس بين‌المللى انرژى اتمى بر روى استفاده صلح آميز انرژى اتمى در ايران نظارت و كنترل داشته باشد. بدين گونه اكنون خط قرمزى كشيده شده است، كه هر توافقى را می‌توان با آن محاسبه كرد.
روزنامه نويه پرسه، چاپ هانوفر نيز با پرداختن به توافق اصولى ايران و روسيه، در اين زمينه می‌نوسيد:«مسكو در محدوده برد موشك‌هاى ايرانى قرار دارد و پوتين هيچ علاقه‌اى به ايرانى كه داراى سلاح‌هاى هسته‌اى باشد، ندارد. مفسر روزنامه نويه پرسه سپس در جواب به اين سئوال كه چرا اين مذاكرات بعنوان آخرين و تنها اميد در اين مناقشه بوده است، در ادامه می‌نويسد:«زيرا اين مناقشه داراى راه حل نظامى نيست و منطقه خاور ميانه تحمل شعله هاى آتش بحران ديگرى را ندارد. علاوه بر اين حمله نظامى آمريكا به عراق، به نيروهاى راديكال در ايران اين جرات را داد تا بر سرعت برنامه اتمى بيافزايند. در اين شرايط اعتماد سازى و پيوند زندن شبكه‌اى از علائق با صلح بسيار دشوار است و هيچ كس نمی‌تواند نسبت به موفقيت آن اطمينان داشته باشد، اما راه بهترى هم وجود ندارد.
روزنامه تورينگر آلگماينه اما با شك و ترديد نسبت به توافق دولتهاى ايران و روسيه می‌نگرد و در اين باره می‌نويسد:«اين توافق آن چيزى نيست كه بتوان بر آن نام راه حل نهائى نهاد. پايان مناقشه اتمى آنگاه خواهد بود كه رژيم ايران از غنى سازى اورانيوم در خاك ايران صرفنظر نمايد. اين درحالى است كه هنوز هم يك جواب رسمى در اين زمينه وجود ندارد. هنوز هم مشخص نيست كه دولت تندروى مذهبى ايران، تا قبل از روز ششم مارس موضع مشخصى در اين زمينه ارائه دهد. اين احتمال هنوز هم وجود دارد كه مذاكرات در آخرين لحظات به بن‌بست برخورد نمايد. اين در حالى خواهد بود كه دولت ايران احساس كند كه سياست‌اش در جهان اسلام مثبت ارزيابى می‌شود. و اين يك بازى بسيار خطرناك است.