نیشکر هفت تپه: مبارزه‌ی کارگران برای حقوق و ادامه‌ی اشتغال

کارخانه نیشکر هفت تپه از کارخانه های در معرض تعطیل است که کارگران آن دهها بار در سال گذشته اعتصاب کرده‌اند. این کارخانه در مجموع حدود ۵۰۰۰ کارگر دارد. اعتصاب اخیر ادامه اعتصاب های سال گذشته است. زمزمه مرخص کردن ۲۰۰۰ کارگر مازاد بر نیاز و عدم پرداخت حقوق ماهانه، کارگران را به هراس و زحمت انداخته است. به گزارش فعالان حقوق بشر و دمکراسی در ایران، صبح امروز شنبه ۲۷ اردیبهشت ماه، کارگران نیشکر هفت تپه در سیزدهمین روز اعتصاب و اعتراض خود، در حالی‌ که به سوی فرمانداری شوش می‌رفتند، مورد هجوم نیروهای امنیتی و انتظامی قرارگرفته‌اند. محسن حکیمی، فعال کارگری و عضو کانون نویسندگان ایران که اخبار هفت تپه را به دقت دنبال می‌کند درباره جزییات این اعتراض می‌گوید:

"خواست‌های اینها پرداخت دو ماه حقوق معوقه است. برکناری مدیر عامل که فردی روحانی به نام یعقوب شفیعی است و نیز کناررفتن فردی به نام زبیداری که مسئول حراست کارخانه است و از عوامل دستگیری و بیکاری کارگران بوده است. دیروز این راهپیمایی مورد هجوم نیروهای انتظامی و امنیتی قرار گرفت. کارگران و خانواده‌ها و حتی فرزندان خردسال شان را زده اند. امروز هم در ادامه سرکوب دیروز، دوباره کارگران تجمع کرده اند که دوباره به آنها حمله شده و حتی گاز اشک آور پرتاب کرده اند. علاوه برا ین یک راهپیمایی دیگر در شهر اهواز بوده که تعداد دیگری از کارگران نیشکر در یک محله اهواز راهپیمایی مسالمت آمیز کرده اند که باز مورد حمله نیروی انتظامی و امنیتی قرار گرفته اند."

طبق خبرها، این راهپیمایی به دلیل پرتاب گازاشک آور و استفاده ماموران انتظامی از باتوم، به درگیری‌هایی منجر شده است. به گفته محسن حکیمی پنج نفر از فعالان کارگری نیشکر هفت تپه برای روز ۳۱ اردیبهشت ماه به دادگاه انقلاب دزفول احضار شده‌اند. محسن حکیمی این را، اقدامی برای ایجاد وحشت میان دیگر کارگران و هشداری به سایرین می‌داند.

آنچه در این میان جلب نظرمی‌کند، اینست که اعتراض‌های کارگران هفت تپه کاملا خودجوش است و اتفاقا یکی از خواست‌های کارگران این است که دارای تشکلی برای مطالبات صنفی خویش باشند. محسن حکیمی در این زمینه نیز می‌گوید:

"این حرکت‌های کاگران از هیج جا هدایت نمی شود و انگیزه اصلی شان هراس و نگرانی از بیکار شدن است. این که حقوق شان پرداخت نشده و مخالف تعطیل شدن کارخانه هستند. بسیاری از کسانی که در حکومت هستند در مقیاس وسیع شکر وارد کشور کرده اند و این کارخانه قدرت تولید و رقابت با قیمت وارداتی شکر را ندارد. دولت تعرفه واردات شکر را بسیار پایین آورده و بسیاری رفته اند مجوز واردات شکر گرفته اند. این هم مثل کارخانه های نساجی که یکی پس از دیگری تعطیل شد بخاطر ماشین آلات فرسوده که تولید دیگر صرف نمی کرد، کارخانه ها تعطیل شدند و سرمایه داران، سرمایه های ثابت را به جاهای سودآور تری منتقل کردند و این به قیمت خانه خرابی و بیکاری صدها هزار کارگر تمام شد. الان این مصیبت گریبان کارخانه های تولید شکر را گرفته و همین است که کارگران هفت تپه را به اعتصاب و مقاومت کشانده است."