هجده ميليون يورو خسارت براى صاحبان اصلى هنر

�تند، هنوز در تصاحب دولت آلمان است.

فايگان و همكار آلمانيش دولت آلمان را متهم كرده اند، كه در تمام چند دهه ى گذشته پس از جنگ جهانى دوم نه تنها هيچ گامى در اين راه برنداشته است، كه حتا كارشناسان آثار هنرى را وادار كرده است تا اسناد را دستكارى كنند تا بدينگونه نشانه هاى خاستگاه اين آثار پاك گردد و روى آنها پوشش كشيده شود.

شمار زيادى از اين آثار كه به نام مجموعه ى لينز شناخته مى شود براى نمايش به موزه هاى آلمان به وام داده شده اند، اما همه ى آنها آثار ربوده شده نيستند. شمار زيادى از اين قطعات گرانبها به گونه اى قانونى از دلالان غيريهودى هنر خريدارى شده اند. وزارت دارايى آلمان بر پايه ى ارزش بيمه بهاى آنها را حدود ۶۰ ميليون يورو برآورد مى كند. از سوى ديگر از پايان جنگ جهانى دوم تا كنون بيش از ۱ ميليون اثر هنرى كه نازى ها ربوده يا به زور گرفته بودند، به صاحبان اصلى شان بازپس داده شده اند.

در سال ۱۹۹۸ نيز در اين زمينه گفت و گوهايى انجام گرفت. در آن سال دولت آلمان خود را موظف كرد تا باز هم در بايگانى هاى استانهاى كشور آن آثار هنرى را كه خاستگاه اصلى شان ناشناخته مانده بودند، جستجو كند و حتا اگر شامل مرور زمان شده باشد، صاحبان اصلى شان را پيدا كند و به آنها خسارت بپردازد. بدينگونه به جاى يك اصل حقوقى، يك اصل اخلاقى به اجرا گذارده شد، كه از آن زمان تاكنون در واقع به پس دادن شمار زيادى از آثار هنرى به صاحبان اصلى شان انجاميده است.

پيشاپيش همه، بنياد فرهنگى پروست در برلن كوشيد تا آن آثار هنرى را كه نزد خود داشت، بازپس دهد، كه در ميان آنها آثارى از ون گوگ و كاسپر داويد فريدريش ديده مى شده اند. از سوى ديگر اداره ى كل امور تنظيم دارايى مورد اختلاف در برلن نيز به ۴ دانشمند كارشناس ماموريت داده است تا درباره ى خاستگاههاى لينز تحقيقات كنند. اكنون شكايتى كه از دولت آلمان در دادگاهى در نيويورك مطرح شده است، زخم هاى كهنه را به گونه اى تازه كرده است.

پرويز حمزوى