هفتادمین سالگرد تولد داستین هافمن، غول کوتاه‌قد هالیوود
۱۳۸۶ مرداد ۱۷, چهارشنبه
داستین هافمان با فیلم «فارغ التحصیل» محصول سال ۱۹۶۷ سر زبانها افتاد و برای بازیگری در آن نیز نامزد دریافت جایزه اسکار نیز شد. او در این فیلم دیدنی نقش جوان دانشجویی به نام بنجامین برادوک را بازی می‌کنند که مادر دوستش، خانم رابینسون او را به اصطلاح از راه به در کرده و با او رابطه جنسی برقرار می‌کند.
نقش‌آفرینی تحسین‌برانگیز داستین هافمان در این فیلم سبب شد که تیپ کاملا متفاوتی از هنرپیشگان مرد که تا آن زمان در هالیوود مورد توجه و ستایش قرار داشتند، به صحنه وارد شود.
ادوارد نورتن، یکی از هنرپیشگان جوان و مطرح هالیوود در حال حاضر معتقد است: «پیش از آنکه داستین هافمن در فیلم «فارغ التحصیل» بازی کند، مردانی چون رابرت ردفورد و یا پل نیومن بودند که نقش اول به آنها سپرده می‌شد. هافمن این روند را دگرگون کرد و بعد از او، هنرپیشگانی چون رابرت دو نیرو و جین هکمن و دیگران وارد صحنه شدند و نقشهایی را برعهده گرفتند که تا آن زمان ممکن نبود ایفای آن به آنها سپرده شود.»
داستین هافمن بازیگری را از تئاتری در لس آنجلس شروع کرد و سپس به برادوی در نیویورک روی آورد. ورود او به صحنه سینما شاید دلیلی دیگر جز عشق و علاقه به فیلم داشته باشد، چون خود او در سال ۱۹۹۹ در هنگام دریافت جایزه موسسه فیلم آمریکا برای یک عمر فعالیت هنریش به شوخی اظهار داشته بود که جلب توجه دختران و برقراری رابطه با آنها نقش مهمی در تصمیم‌گیری او برای قدم گذاشتن به دنیای فیلم بازی می‌کرده است.
هافمن بعد از فیلم «فارغ التحصیل» نقشی کاملا متفاوت را در سال ۱۹۶۹ در فیلمی به نام «کابوی نیمه‌شب» برعهده گرفت، نقش کلاهبرداری کوچک که می‌لنگد و به بیماری ریوی دچار است. «بزرگمرد کوچک»، «پاپیون»، «تمام مردان رییس جمهوری» و «دونده‌ی مارتون» از جمله فیلمهای تماشایی و به‌یادماندنی داستین هافمن در دهه ۷۰ میلادی هستند.
او در فیلم «تمام مردان رییس جمهوری» محصول سال ۱۹۶۷، در کنار رابرت ردفورد نقش یکی از دو خبرنگاری را ایفا می‌کند که از ماجرای واترگیت پرده برمی‌دارند؛ رسوایی‌ای که به کنارگیری ریچارد نیکسون رییس جمهور وقت آمریکا انجامیده بود. از فیلم «دونده‌ی مارتون» شاید بیش از همه آن صحنه‌هایی از فیلم درذهن نقش بسته باشد که در آن داستین هافمان توسط یکی از پزشکان جنایتکار دوران نازی شکنجه می‌شود.
این هنرپیشه توانمند آمریکایی در سال ۱۹۸۰ برای ایفاگری در درام پراحساس «کریمر علیه کریمر» جایزه اسکار بهترین نقش اول مرد را دریافت کرد. ظاهر شدن در نقش یک خواننده و هنرمند زن در فیلم «توتسی» در سال ۱۹۸۲ به خوبی نمایانگر قابلیتهای چند جانبه داستین هافمان برای ایفای چهره‌ها و شخصیتهایی کاملا متفاوت است.
به عقیده سیدنی پولاک، کارگردان معروف هالیوود، داستین هافمان هنرپیشهای است که به تمام‌گرایی گرایش دارد و از آن گذشته می‌تواند به تمام و کمال احساسات و اندیشه‌های شخصیت فیلم را درک کند و به تصویر بکشد. او از داستین هافمان همچنین به عنوان بازیگری یاد می‌کند که همواره کوشیده و می‌کوشد، ایده‌ها و پیشنهادهای بکر خود را به فیلم وارد کند. پولاک با طنز می‌گوید: «ما هر روز پیش از آنکه کار فیلمبرداری را شروع کنیم، نیم ساعت با هم بحث و مشاجره می‌کردیم.»
در سال ۱۹۸۹ بود که بازیگری در نقش مردی اوتیست، در فیلم Rainman دومین جایزه اسکار را برای داستین هافمن به ارمغان آورد. این هنرپیشه محبوب آمریکایی که امروز (هشتم ماه اوت) هفتادمن سالگرد تولدش را جشن می‌گیرد، از آن زمان تا کنون در فیلمهای مختلفی نقش‌آفرینی کرده و به نظر می‌رسد که به این زودیها نیز خیال بازنشستگی ندارد. او خود درباره پیری می‌گوید: «من خوشم نمی‌آید که اینقدر زود پیر می‌شوم، اما خوشحالم که به این خوبی پخته و دنیا‌دیده شده‌ام.»
کرستین تسیلم (Kerstin Zilm)