1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

هفدمين كنفرانس «بنياد پژوهشهاى زنان ايران» در مونترال

۱۳۸۵ خرداد ۱۴, یکشنبه

هفدمين كنفرانس «بنياد پژوهش‌هاى زنان ايران» در روز شنبه، سوم ماه ژوئن، در مونترال آغاز به كار كرد. «انقلاب مشروطه و پيامدهای آن در زندگی اجتماعی زنان ايران» از جمله موضوعات محوری اين كنفرانس بود كه در روزهای شنبه و يكشنبه كارشناسانی از داخل و خارج كشور در درباره آن سخنرانی كردند. طاهره آزادبخت، همكار صدای آلمان از مباحث مطرح در كنفرانس گزارش می‌دهد.

https://p.dw.com/p/A6Ma
لوگوى هفدهمين كنفرانس بنياد پژوهشهاى زنان ايران
لوگوى هفدهمين كنفرانس بنياد پژوهشهاى زنان ايرانعکس: DW

براى شنيدن گزارش‌ فايل صوتى پايان صفحه را كليك كنيد!

سومین روز، یعنی آخرین روز هفدهمین کنفرانس بین‌المللی بنیاد پژوهشهای زنان ایران زنده‌ترین و پرهیجان‌ترین بحث‌های این سه روز را دربرگرفت.

دکتر مهرداد درویش‌پور، محقق جامعه شناس مقیم استکهلم روز یکشنبه به مبحث «فمینیسم سکولار، پیشقراولان مدرنیته در ایران» پرداخت. وی با نقد تئوریهای تاکنون رایج که مدعی رهایی زنان در نتیجه انقلاب بوده‌اند، به معرفی و طرح نظریه‌ میان لایه‌ای دست زد. ایشان تاکید کرد که سخن گفتن ازمنافع و سرنوشت کل زنان ایران بدون روشن ساختن نقش و جایگاه گروههای گوناگون آن به ساده‌انگاری نظری و بن‌بست سیاسی جنبش زنان ایران منجر خواهد شد. نظریه‌ی میان لایه‌ای اما بر تنوع وتفاوت منافع طبقاتی، نسلی، گرایش جنسی، گروههای مختلف زنان پرتو می‌افکند و ابزار نظری مناسبی برای تدوین استراتژی جنبش سیاسی ‌ـ فمینیستی زنان سکولار بدست می‌دهد.

شادی امین آخرین سخنران روز یکشنبه بود. شادی امین، فعال سیاسی و پیگیر مسایل زنان صدسال لذت، جنسیت و قدرت کنکاشی در دوره‌های مختلف جنبش زنان را موضوع کار خود قرار داده بود. او در نگاه به گذشته تاریخی ایران به بندهای اجتماعی، ساختارهای جنسیتی، فکری، اجباری و اجبار جامعه به تحمیل برخی مفاهیم مانند زنانگی، مردانگی، تک‌همسری، دگرجنس‌گرایی پرداخت و اضافه کرد که چگونه این مفاهیم و فشار دولتی و خصوصی برای عملکرد و بازتولید آنان حق انتخاب آزادنه از آنها را،‌ بويژه از زنان، سلب کرده است.

فضای بحث سنت‌شکن و بی‌پروای شادی امین باعث شد که تاریخ شفاهی زنان ایران در سالن دانشگاه مونترال کانادا به تاریخ ثبت‌شده مبدل گردد. زنان بويژه میانسال از تجربیات خود در زمینه‌ی مسایل اروتیک و ناگفته‌هایی که در تمام زندگی گذشته‌ی آنان، حتا در موارد زنان ۵۰ ساله را رقم می‌زد، کنفرانس را به میدان تبادل نظر در زمینه مسایل جنسی، اروتیک و نیازها و امیال سرکوب‌شده‌ی زنان ایرانی تبدیل کرد.

نقطه اوج این تبادل نظر به خانم راضیه ابراهیم‌زاده ۸۲ ساله تعلق داشت. وی که زن برگزیده‌ی هفدمین کنفرانس بنیاد پژوهشهای زنان ایران در این سال بود و از اولین زنان زندانی سیاسی ایران، بصراحت در مورد احساسات و امیال سرکوب شده و ناگفته و به ثبت نرسیده ی خود صحبت کرد. و به یک عنوان پیوند میان تجربیات شخصی و تئوری‌های پرداخته شده از طرف جنبش زنان ایران برقرار کرد.