1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

همايش زن و مشروطه

مهيندخت مصباح۱۳۸۵ مرداد ۱۹, پنجشنبه

در پى سخنرانى‌ها و مراسم گسترده‌اى كه هفته قبل به مناسبت صدمين سالگرد انقلاب مشروطه در ايران برگزار شد، روز يكشنبه ۲۲ مرداد ماه نيز مراسمى در كتابخانه حسينيه ارشاد تهران با عنوان همايش زن و مشروطه برگزار می‌شود.

https://p.dw.com/p/A6MD
عکس: DW

برگزار كنندگان اين همايش در اطلاعيه خود، خواننده را خطاب قرار داده و مى‌پرسند: همراه گرامى سهم شما در استيفاي حقوق زنان چيست؟ آنها مى‌افزايند يكصد سال پس از انقلاب مشروطه گردهم می‌آييم تا با بازخوانى نقش و سهم زنان در اين انقلاب به كند و كاو بپردازيم. از گذشته بگوييم، نياز امروز را دريابيم و براى آينده برنامه‌ريزی كنيم.

اولين پرسشى كه مخاطب می‌تواند از خود بكند اينست كه در حاليكه برگزاركنندگان سخنرانى‌ها و مراسم عمومى هفته گذشته، اصلاح طلبان بودند، همايش زن و مشروطه به همت و ابتكار چه جريانى سازماندهى شده است. خانم فاطمه فرهنگ‌خواه از جمله فعالان اجتماعى كه نامش در پنل زن و مشروطه اين اعلاميه آمده در توضيح مى‌گويد:

”در حقيقت اين ابتكار يك جمع است و فردی نيست. گروهى از خانم‌هاى فعال اجتماعى و سياسى و فرهنگى كه از همه طيف‌ها هستند. از چپ، ميانه يا راست اين جلسات را پيش خواهند برد.“

اما چرا بررسى نقش زنان در انقلاب مشروطه، همايشى جداگانه را طلب می‌كند؟ به گفته خانم فرهنگ خواه:

"چون فشردگى برنامه در طول اين يكماه توسط آقايان خيلی زياد بود، ما ترجيح داديم با كمى فاصله موضوع‌های مربوط به زنان را به بررسى بگذاريم تا بتوانيم مخاطبين بيشترى داشته باشيم."

در برنامه اين همايش سخنرانى چند نفر از كارشناسان و محققان اجتماعى با مرور مسايلى چون سير تحول حقوق زنان از مشروطه تا امروز، جنبش‌ها و نهادهاى زنان از زمان قاجار تا امروز، زن، ادبيات و اعتراض گنجانيده شده است. خانم فرهنگ‌خواه هدف عمومى اينگونه بحث‌ها را توجه دادن مسئولان و افكار عمومى به پيش نيازهاى دموكراسى و محترم شمردن حقوق نيمى از جامعه يعنى زنان برمى‌شمارد. فاطمه فرهنگ‌خواه مى‌گويد:

”چرا همچنان ما بين ۱۳ تا ۱۴درصد اشتغال زناد داريم؟ چرا درسطح تصميم گيرى‌ها زنان آمار پايينى دارند. وقتی به تاريخ مشروطه برگرديم، مى‌بينيم در آن زمان زنان فرهيخته‌اى كه علاقمند بودند تغييراتی ايجاد شود، همين حرفها را مى‌زده‌اند. البته آن دوران بحث سوادآموزی خيلى برجسته بود. خوشبختانه در اين مسائل ما ديگر درگير نيستيم اما تبعات سواد آموزى را داريم كه اشتغال است. حضور در تصميم گيرى است براى زنى كه داراي انديشه و فكر بيشتر است. جامعه بايد با زيرساخت هاى مناسب به اين خواست زنان پاسخ دهد. درغيراينصورت در اين جامعه نبايد منتظر توسعه، دموكراسى يا مباحث اين چنينى باشيم."