1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

همه چیز با یک تذکر محترمانه آغاز می‌شود!

۱۳۸۶ مرداد ۶, شنبه

پلیس "بدحجابان" را می‌گیرد. نخست یک تذکر محترمانه! و در پایان یک رهگذر عصبانی: «خجالت بکشید! مسائل دیگری هست که پلیس باید به آن برسد. بیایید فکری به‌حال ترافیک شهر به‌‌کنید!» گزارشی از خبرگزاری فرانسه از تهران

https://p.dw.com/p/BN7I
وضعیت مطلوب: در حجاب سیاه و مطیع بالا
وضعیت مطلوب: در حجاب سیاه و مطیع بالاعکس: AP

همه چیز با یک تذکر محترمانه آغاز می‌شود، لیکن همواره پیامدی تلخ در انتظار است: گشت‌های پلیس در خیابان‌های تهران خود را به زنان رهگذر نزدیک می‌کنند، زنانی که مانتوی آنها "کوتاه" یا "خیلی تنگ" است و با این کار به‌زعم ماموران، از مقررات حجاب اسلامی تخطی کرده‌اند. آنها می‌گویند: «عزیزم، روز بخیر. ما باید صحبت کوتاهی باهم داشته باشیم.» و بعد: «عزیزم، مانتوی شما مشکل دارد. لطفاْ دیگر چنین مانتویی نپوشید... مطابق مقررات مانتو باید بلند و گشاد باشد.»

از هنگام انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹، زنان در ایران باید موهای خود را با روسری و بدن خودرا با مانتوهای گشاد و بلند بپوشانند. از آوریل امسال ماموران پلیس اقدام‌های خود علیه تخطی از این مقررات را شدت بخشیده‌اند. برخی زنان تهرانی با یک اخطاریه از مخمصه رهایی می‌یابند، اما برخی دیگر برای ادامه‌ی ارشاد باید سوار مینی‌بوس‌هایی با شیشه‌های تاریک پلیس ارشاد شوند.

همین امروز در میدان ونک – در شمال تهران – یک زن جوان به‌خاطر مانتوی سفیدش و شال کوچکی که موهای بلندش را نپوشانده بود، توجه پلیس ارشاد را جلب کرد. از او خواسته شد فوراً سوار مینی‌بوس شود. زنی دیگر نیز پیش از او در مینی‌بوس نشسته است. صدای گریه‌‌شان را قبل از بسته‌شدن در مینی‌بوس می‌شد شنید. اینان –به‌زعم پلیس، زنان بدحجاب – به "مرکز مبارزه با مفاسد اجتماعی" انتقال داده می‌شوند. اگر پلیس "تخلف" را سنگین تشخیص دهد، به دادگاه کشیده خواهند شد.

اگر "متخلف" دختری کم‌ سن وسال باشد به پدر و مادرش اطلاع داده و از آنها خواسته می‌شود با یک مانتوی گشاد و روسری بزرگ برای تحویل گرفتن دخترشان مراجعه نمایند. والدین هنگام تحویل فرزندان خود باید تعهد کتبی دهند که دخترشان از آن پس لباس مناسب به تن خواهد کرد.

یک پلیس ارشاد که خود را در چادری سیاه پوشانده است، می‌گوید: «ما می‌خواهیم سخنان ما روی مردم اندکی اثر داشته باشد.» این زن پلیس که مایل نیست خود را معرفی کند، می‌گوید: «روش ما گفت‌وگو و ارشاد است. ما خشونت به‌کار نمی‌بریم. نه باتوم و نه گاز اشک‌آور. در مواقع حاد آنها را سوار اتوبوس می‌کنیم.» یک همکار دیگر این پلیس می‌گوید: «ما فقظ وظیفه‌ی خود را انجام می‌دهیم. کار ما براساس آموزه‌های دینی ماست.»

مقررات سختگیرانه‌ای که در خیابان‌های تهران اعمال می‌شود در ظاهرامر اثرگذار به‌نظر می‌رسد. دختر جوانی در مقام عذرخواهی بر صورت‌اش می‌زند وقتی پلیس به او تذکر می‌دهد شلوارش خیلی کوتاه و جورابش زیاده از حد نازک است! دختر جوان می‌گوید: «من جوراب اضافی پوشیده‌ام، خیلی متاسفم اگر زیاد نازک است، بلافاصله آن را عوض خواهم کرد، معدرت می‌خواهم. حال می‌توانم بروم؟»

رهگذر شاهدی به‌شدت عصبانی است و دارد بدوبیراه می‌گوید: «خجالت بکشید! نگاه کنید ببینید چه به پا کرده‌اید! ... مسائل دیگری هست که پلیس باید به آن برسد... بیایید فکری به‌حال ترافیک شهر بکنید!»

در ایران مردان نیز مدت‌هاست زیر کنترل مقررات پوشش لباس قرار دارند. گرایش‌های متداول در غرب در مورد آرایش مو ، آرایش صورت، برداشتن زیر ابرو و ریمل کشیدن برای مردان به‌شدت ممنوع است. یک زن مسن، که خود را در زیر چادرش به‌شدت پوشانده می‌گوید: جوان‌های ما ابداً آرامش ندارند. آنها می‌ترسند پا به بیرون بگذارند و گرفتار پلیس شوند.»

منبع: خبرگزاری فرانسه (م)
پرش از قسمت در همین زمینه

در همین زمینه

نمایش مطالب بیشتر