”همه چیز را همگان دانند و همه کار را همگان توانند“، گفتگويى با مهيندخت مصباح

دویچه وله: خانم مصباح شما در مجله ی اجتماعى بطور عمده به چه موضوعاتی می پردازید؟

مهیندخت مصباح: ضمن سلام به شنوندگان، اول باید توضیح بدهم که این برنامه تازه پا است و چند روز دیگر یکساله می شود. در حالیکه سایر مجله های ما قدیمی تر و چندین ساله هستند. در مورد اینکه چه موضوع هایی را من انتخاب می کنم، باید بگویم که با توجه به وسعت عرصه ی مسایل اجتماعی در این یکسال روی مضمون های متفاوت سعی کرده ام. از صحبت با یک نویسنده ی موفق، مثلا خانم رویا حکاکیان تا پرداختن به مسایلی چون روابط فرهنگی ملتها، مثل رابطه ی ایران و آلمان از دیرباز یا نظرسنجی درباره ی انتخابات، آسیب های اجتماعی، مضامینی مثل کودکان کار و خیابان، کودک آزاری، فرار از خانه، اعتیاد، گدایی، هوای آلوده ی تهران و از این قبیل. می توانم بگویم مجله ی اجتماعی جنگی ست از سایر مجله های دیگر ما، مثل جوانان، زنان، هنر، حقوق بشر و حتا موسیقی و به عبارتی رگه هایی از همه ی اینها را دارد. همه ی اینها هست و هیچکدام از اینها نیست.

دویچه وله: همین جا می توانم این سوال را مطرح کنم که آیا برایتان مهم است مسایلی که مطرح می کنید، منظورم مسایل اجتماعی است، مربوط به ایران باشد یا درباره ساير کشور؟

مهین دخت مصباح: تلاش من اینست، خانم جزایری، که علاوه بر متنوع بودن موضوعات توازنی را برقرار بکنم بین مسایل مربوط به ایران و خارج از ایران که البته بهر ترتیب مربوط به جامعه ی ایرانی باشد. مثلا مشکلات پناهجویان ایرانی درآلمان، خیلی مسئله ی جدی ای ست برای ما که در آلمان زندگی می کنیم با آن مواجه هستیم یا روحیه و مشکلات یا موفقیت های ایرانیان خارج از کشور. از جمله یکی از موفق ترین برنامه ها اتفاقا گزارشی بود که از جامعه ی استادان و متخصصان ایرانی مقیم آلمان تهیه کردم. خیلی ها به من ایمیل زدند و خواستار اطلاعات بیشتری از این جامعه در رابطه با کار مشترک یا حضور در جلساتشان شدند. حتا تشکر کردند که تازه از طریق ما متوجه وجود چنین تشکلی شده اند.

دویچه وله: همینطور که می گوید این را ما نیز، از طريق نامه ها و ایمیل هایی که دریافت می کنیم، متوجه هستیم. شنونده های زیادی براى ما از مشكلات خودشان مى نويسند. مثلا آقای سجادی در نامه ای اشاره کردند که چقدر موارد دزدی، انجام و جرم و جنایت در جامعه افزایش یافته. شما به این مسئله هم می پردازید؟

مهیندخت مصباح: خیلی خوب شد خانم جزایری که به این مسئله اشاره کردید. چون من همیشه دلم می خواسته که این را عنوان بکنم، که مسایل اجتماعی متعلق به مردم جامعه است و آنها هستند که با این مسایل درگیرند. برای انعکاس شان هم لزوما نباید همیشه به کارشناس ها مراجعه بکنیم. واقعیت اش اینست که من خودم بیشتر با کارشناس ها صحبت کرده ام و از نظرات آنها در برنامه استفاده کرده ام.

از این فرصت استفاده می کنم و از همه ی شنوندگانی که مایل اند در گفتگوهای مربوط به گرانی، تحصیل، تربیت فرزند، ازدواج، کار و درآمد، مسکن، آرزوی فردی و همین مواردی، مثل جرائم، که شما به آن اشاره کردید راجع به این مسایل در رادیوی ما اظهارنظر بکنند ،‌ از آنها خواهش می کنم با نامه، ایمیل یا با فاکس با ما تماس بگیرند. امکان اینکه چه جوری می شود با آنها به شکل تلفنی یا هر شکل دیگری ارتباط برقرار کنیم و نظراتشان را منعکس بکنیم، به ما بگویند. حتا اگر مایل نیستند با خودشان صحبتی بشود، دست کم پیشنهاد بدهند که ما در چه زمینه های مورد توجه آنها می توانیم مطلب را تهیه کنیم. مثل معروفی ست که همین جا به آن اشاره می کنم و آن اینکه «همه چیز را همگان دانند و همه کار را همگان توانند.» ما واقعا به کمک شنونده ها احتیاج داریم.

دویچه وله: خانم مصباح با سپاس از اینکه وقت در اختيار ما قرار داديد.