هنگ‌کنگ پس از انتخابات پارلمانی

انتخابات روز یکشنبه در هنگ‌کنگ نشان می‌دهد که به رغم کاسته شدن از آرای دمکرات‌ها، آنان بیشترین آرا را به خود اختصاص داده‌اند. این امر تغییر چندانی در وضعیت سیاسی هنگ‌کنگ ایجاد نمی‌کند. دمکرات‌ها توانستند در میان شگفتی بسیاری از ناظران، از حق وتوی خود دفاع کنند. آنان ۲۳ کرسی را به دست آوردند که نسبت به چهار سال پیش دو کرسی کمتر است. بدین‌سان آنان می‌توانند در آینده نیز بر روند اصلاحات سیاسی تاثیر بگذارند. همان‌گونه که انتظار می‌رفت، نیروهای وفادار به پکن، اکثریت کرسی‌های پارلمان را برای خود حفظ کردند.

دارندگان حق رای روی هم ۳/۳ میلیون نفر بودند. از ۶۰ کرسی پارلمان، ۳۰ کرسی به نمایندگان انتخابی مردم تعلق می‌گیرد و ۳۰ کرسی دیگر در اختیار محافل سیاسی و اقتصادی است که بیشتر آنها طرفدار پکن هستند.

«امیلی لاو» که از فعالان حقوق مدنی است، خلاف انتظار همگانی توانست از حوزه‌ی انتخاباتی خود برگزیده شود. نظرسنجی‌های پیش از انتخابات بیانگر آن بود که وی به پارلمان راه نخواهد یافت. وی روز دوشنبه (۸ سپتامبر) در گفت‌وگویی با کانال یک تلویزیونی آلمان، پکن را متهم کرد که تعمدا انتخابات هنگ‌کنگ را بی‌ارزش نشان داده است. رسانه‌های هنگ‌کنگ در آخر هفته‌ی گذشته فقط یک موضوع را برجسته ساخته‌اند و آن هم المپیک بوده است. پکن یک هفته پیش از انتخابات، کاروان برندگان مدال طلای خود را برای یک تور مسافرتی رهسپار هنگ‌کنگ ساخته است. بدین‌سان پکن همه‌ی تلاش خود را انجام داده تا مردم هنگ‌کنگ توجهی به انتخابات نکنند و در این کار خود موفق بوده است. میزان رای‌دهندگان ۱۰ درصد کمتر از چهار سال پیش بوده است.

امیلی لاو می‌گوید: "این روشی است که کمونیست‌ها در قبال دگراندیشان دارند. به عوض اینکه ما را زندانی کنند، کاری می‌کنند که نامرئی شویم. به همین دلیل فعالیت در کارزار انتخاباتی برای من دشوار می‌شود، زیرا هر چه می‌گویم بی‌اهمیت جلوه داده می‌شود و وقتی کنفرانس مطبوعاتی برگزار می‌کنم، فقط دو نفر به آنجا می‌آیند".

حتا اکثریت دمکرات در پارلمان نیز قادر نیست مناسبات قدرت را در هنگ‌کنگ دگرگون سازد. زیرا افسار در دستان «تونگ چی‌هوا» رییس دولت باقی می‌ماند که برگزیده‌ی پکن است. چین به خاطر فشار افکار عمومی اعلام کرده که در دسامبر سال ۲۰۱۷، رییس دولت هنگ‌کنگ به‌گونه‌ای مستقیم و آزاد انتخاب خواهد شد و در سال ۲۰۲۰ انتخابات مستقیم و آزاد پارلمانی برگزار خواهد گردید.

در حال حاضر به نظر می‌رسد که سیاست انتقادی نسبت به دست دراز حزب کمونیست چین نمی‌تواند در پارلمان هنگ‌کنگ اکثریت داشته باشد. در اول ژوییه‌ی ۲۰۰۳ وضعیت متفاوت بود؛ زمانی که نیم میلیون هنگ‌کنگی به خیابانها رفتند و علیه برگماری تونگ چی‌هوا به ریاست دولت توسط پکن اعتراض کردند.

با این همه، دیوید تسوایگ، پروفسور دانشگاه دانش و فناوری هنگ‌کنگ نسبت به آینده خوشبین است. وی می‌گوید: "من احساس می‌کنم که هنگ‌کنگی‌ها شروع کرده‌اند از حق مشارکتی که دولت برایشان درنظر گرفته استفاده کنند. آنان همچنان روند دمکراتیزه کردن جامعه را تحمیل خواهند کرد. من خوش‌بین‌ام و معتقدم که ما درگذشته شاهد یک فشار فزاینده در راستای یک نظام باز دمکراتیک بوده‌ایم. من فکر می‌کنم که این روند ادامه خواهد داشت، اگر چه شتاب آن برای سلیقه‌ی من کند است، ولی ادامه خواهد داشت».

Kerstin Lohse / رادیو دویچه وله