1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

هيچ دليلى انجام عمل شكنجه را توجيه نمى كند!

۱۳۸۳ تیر ۶, شنبه

۱۳۴ كشور جهان قرارداد بين المللى سازمان ملل متحد را درباره منع انجام شكنجه امضاء كرده اند. از جمله اين كشورها مى توان از چين، روسيه، اسرائيل و آمريكا نام برد. ۶۰ كشور جهان اين معاهده را امضاء نكرده اند. درميان اين كشورها اسامى ايران، عراق، امارات متحده عربى و سوريه به چشم مى خورند.

https://p.dw.com/p/A63c
دو فلسطينى شكنجه شده در زندان هاى اسرائيل
دو فلسطينى شكنجه شده در زندان هاى اسرائيلعکس: AP

بنا بر نظر سازمان عفو بين الملل عليرغم امضاء اين قرارداد، در ۱۵۰ كشور جهان عمل شكنجه انجام مى گيرد. پاول استروو نيلسن از شوراى بين المللى توان بخشى قربانيان شكنجه IRCT در اين باره معتقد است كه بسيارى از كشورها اجازه نمى دهند اخبار مربوط به شكنجه به بيرون منتقل شود. او مى گويد:
«شكنجه شكنجه است. بدون اينكه درباره آن احتياج به بحث و گفتگو باشد، در هر كجاى دنيا و يا در هر شرايطى. در قرارداد بين المللى سازمان ملل متحد درباره منع انجام شكنجه بطور روشن اين مسئله قيد شده كه هيچ شرايط ويژه اى اعم از جنگ، تهديد به جنگ، درگيرى هاى سياست داخلى و غيره اين عمل را توجيه نمى كند. اين قرارداد چه در زمان جنگ و يا صلح معتبر است. علاوه بر آن در اين قرارداد به وضوح آمده است كه همه كشورهايى كه آن را امضاء كرده اند موظفند از انجام شكنجه در قلمرو حكومتى و سرزمين خود به هر شكلى كه ممكن است جلوگيرى كنند.»

به نظر مى رسد كه توجه بين المللى به مسئله شكنجه در جهان، از زمان بستن قرارداد بين المللى سازمان ملل متحد درباره منع انجام شكنجه در سال ۱۹۸۴ ، يعنى بيست سال پيش ، بيشتر شده و اين موضوع براى خود جايى باز كرده بود. اما از زمان اعلام جنگ عليه ترور شرايط تغيير كرده است. در اين مورد مسائل چندى مورد سوال قرار گرفته اند. از جمله اينكه براى مثال، اجازه استفاده از شيوه اعمال شكنجه براى جلوگيرى از حمله اى كه احتمالا جان صدها نفر را به خطر مى اندازد درست است؟ و آيا قانونى وجود دارد كه امكان استفاده كمى از عمل شكنجه را براى نجات جان تعداد زيادى انسان مجاز مى داند؟

آقاى نيلسن در اين مورد مى گويد: «مثال بمب ساعتى مثالى است كه بزرگ مى شود براى اينكه عمل شكنجه توجيه گردد. نتيجه عمل شكنجه درهم شكستن يك انسان است. هر كس سعى مى كند در زمانى كه مورد شكنجه قرار مى گيرد، از اين شرايط خارج شود. حتى اينكه به عملى كه نكرده اعتراف كند و چيزى بگويد. گاهى اوقات ممكن است كه قربانى شكنجه حقيقت را بگويد ولى اين مسلم نيست. اين قربانى حاضر است هر چيزى را بگويد تا ديگر مورد شكنجه قرار نگيرد. دوباره مى گويم شكنجه روشى نيست كه در شرايطى استفاده گردد كه احتمالا بمب ساعتى منفجر مى شود. شكنجه روشى است كه آگاهانه انسان را در خود مى شكند. اين متدى است براى اينكه از اجراى دموكراسى جلو گيرى شود.»

در مركز شوراى بين المللى توان بخشى قربانيان شكنجه IRCT در كپنهاگ پايتخت دانمارك گزارشات انجام شكنجه از سراسر جهان جمع آورى مى گردند. همكاران اين مركز سعى بر آن دارند كه روش هاى كمكى براى بهبود قربانيان شكنجه را هم از سراسر جهان گرد آورى كنند.