واكنش هاى بين المللى در قبال اظهارات اخير بوش در مورد حمله احتمالى به ايران

از جمله ”جك استراو“ وزير خارجه بريتانيا در ديدار از چين با بيان اينكه ”مقامات امريكايى دائما از حمايت خود از راه حل ديپلماتيك اين مشكل حمايت ميكنند“ تلاش كرد تا تنش ايجاد شده را كاهش دهد.”ميشل بارنيه“ همتاى فرانسوى او نيز در مسكو تصريح كرد هيچ راه حل ديگرى غير از ادامه گفتگوها در حال حاضر در مورد اين مسئله مطرح نيست.

به نقل از خبرگزارى فرانسه خانم ”بتينا فررو والدنر“ كميسر عالى اتحاديه اروپا در امور خارجى در مصاحبه اى با روزنامه Bild am Sonntagگفت اتحاديه اروپا به امريكا هشدار داد تا بجاى راه حل نظامى تلاش خود را براى راه حل ديپلماتيك معضل برنامه هسته اى ايران بكار بندد. وى افزود ” ما بايد در حال حاضر هر چه در توان داريم بكار گيريم تا با استفاده از راه حل هاى سياسى با ايران به توافق برسيم. گفتگوهاى ما با مقامات ايرانى بدون شك بغرنج خواهد بود. ولى با وجود اين من جداً معتقدم كه تلاش هاى ديپلماتيك نهايتا به پيروزى منجر خواهد شد“. وى ادامه داد:”هيچ كسى نبايد پيامدهاى حمله به ايران را چه در منطقه و چه در مناسبات غرب و جهان اسلام ناچيز تصور كند“.

خانم والدنر افزود:”اتحاديه اروپا و ايالات متحده امريكا هر دو هدفى مشترك در اين معضل دارند. هدف مشترك ما اين است كه نگذاريم ايران به سلاح اتمى دست يابد. اختلاف هاى ما تنها بر سر چگونگى رسيدن به اين هدف است. اروپايى ها ترجيح ميدهند با ارائه پيشنهاد هاى مثبت، دولت ايران را به انتخاب راه حل قطع برنامه اتمى اش ترغيب كنند. آنها همچنين بر آنند كه نيروهاى معتدل و ميانه رو را در دولت ايران تقويت كنند. اما امريكايى ها در اين مسير روش ارعاب و تهديد را در پيش گرفتند“.

همچنين به گزارش خبرگزارى فرانسه، روزنامه”برلينار“ چاپ آلمان در شماره امروز خود به نقل از ”كارستن فويگت“ مامور مناسبات آلمان با امريكا نوشت:”احتمال حمله نظامى امريكا به ايران در حال حاضر وجود ندارد. اظهارات اخير جرج دبليو بوش مبنى بر رد نكردن احتمال حمله نظامى به ايران به اين معنا نيست كه او اين حمله را اينك در دستور كار خود قرار داده است. بايد گفت كه حتى توان نظامى كشور قدرتمندى مانند ايالات متحده امريكا نيز حد و مرزى دارد“.

فويگت با اشاره به تاكيد ”گسترش آزادى در جهان“ در نطق بوش در آغاز دوره دوم رياست جمهورى اش گفت:”ما نيز در آلمان همانند جرج بوش خود را در به ثمر رسيدن اين هدف موظف حس ميكنيم. اما پرسش مهم اين است كه راهكارهاى ما در نيل به اين مقصود چيست و تا چه اندازه مشروع است“.