واکنش به نامه‌ی تازه‌ی محمود احمدی‌نژاد
۱۳۸۶ آبان ۲۸, دوشنبه
نامه محمود احمدی‌نژاد به رئیس جمهور فرانسه، بحث‌های متفاوتی را در ایران دامن زده است. مخالفت با لحن و مضمون این نامه به اصلاح‌طلبان محدود نمانده و برخی از "اصولگرایان" حامی دولت نیز به آن انتقاد کرده‌اند.
یک هفته‌ی پیش رئیس جمهور محمود احمدی‌نژاد در دانشگاه علم و صنعت اظهار داشت که سیاست خارجی جمهوری اسلامی را تقریبا به تنهایی هدایت می‌کند. برخی معتقدند الهام بخش برخی از رفتار خلاف عرف دیپلماتیک او دبیر جدید شورای عالی امنیت ملی، سعید جلیلی است؛ نمونه‌ی این رفتار نوشتن نامه‌هایی به سران کشورهای جهان است که آخرین آن نامه به رئیس جمهور فرانسه نیکلا سارکوزی بود. این نامه که مانند نامه‌های پیشین محمود احمدی‌نزاد از سوی مخاطبان چندان جدی گرفته نشده، در ایران با واکنش‌های متفاوتی همراه بوده است.
پیشینه‌ی نامه‌نگاری‌های احمدی‌نژاد
حدود شش ماه پس از پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست جمهوری، اعلام شد که او قصد دارد نامه‌هایی خطاب به رهبران کشورهای مهم جهان بنویسد. به رغم این، خبر فرستادن این نامه‌ها معمولا ابتدا از سوی رسانه‌های خارجی منتشر شده است. خبر تازه‌ترین نامه‌ی رئیس دولت نهم نیز که خطاب به همتای فرانسوی‌اش نیکلا سارکوزی نوشته شده اولین بار، روز جمعه ۲۵ آبان، در روزنامه‌ی فرانسوی لوموند انتشار یافت. لوموند از قول سخنگوی کاخ الیزاه، دیوید مارتینون تاریخ دریافت این نامه را ۱۲ نوامبر، دوشنبه‌ی پیش و محتوای آن را «تکرار موضع شناخته شده ایران در زمینه پرونده هسته‌ای» ذکر کرده است. این روزنامه از قول محافل دیپلماتیک لحن نامه را تند توصیف می‌کند. به نوشته ی لوموند محمود احمدی‌نژاد در نامه‌ی یادشده رئیس جمهور فرانسه را جوان و کم تجربه خوانده و به او توصیه‌هایی کرده است. نیکلا سارکوزی، که در ماه ژانویه ۵۲ سالگی خود را جشن گرفت، سال ۱۹۷۷، فعالیت سیاسی خود را به صورت همکاری با کمیته مرکزی یکی از احزاب گلیست آغاز کرد و پس از سال‌ها نمایندگی و وزارت، با پیروزی در انتخابات ماه مه سال جاری، رئیس جمهور فرانسه شد.
انتشار خبر از سوی منابع خارجی
در ایران خبر نامه‌نوشتن رئیس جمهور به همتای فرانسوی‌اش پس از انتشار در لوموند، جمعه شب (۲۵ آبان) از سوی یک منبع آگاه تایید شد. این منبع در گفتگو با خبرگزاری مهر تند بودن لحن نامه را تکذیب کرده و آن را رسمی و ديپلماتيک خوانده است. به گزارش ایسنا، مجتبی ثمره‌هاشمی مشاور ارشد محمود احمدی‌نژاد نیز روز شنبه فرستادن نامه را تایید می‌کند اما تاکید دارد، آنچه در باره‌ی محتوای این نامه در رسانه‌های غربی منتشر شد اکثرا تحریف شده است.
روز گذشته رشید جلالی جعفری عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نامه‌ی احمدی‌نژاد را در چارچوب منافع و مصالح ملی ایران و تندی آن را واکنشی طبیعی به مواضع خصمانه‌ی فرانسه ارزیابی کرده است. او در گفتگو با سایت آفتاب مواضع اخیر فرانسه در قبال پرونده‌ی هسته‌ای جمهوری اسلامی را خشونت آمیز خوانده و تاکید می‌کند «اگر آنها با ما اینگونه برخورد کنند نباید منتظر برخورد دوستانه و نرمی از طرف ما باشند.»
امکان خدشه واردشدن بر منافع و امنیت ملی
داریوش قنبری عضو دیگر این کمیسیون نامه‌ی احمدی‌نژاد را ماجراجویانه و تحریک‌آمیز می‌خواند. قنبری اعتقاد دارد این نامه می‌تواند، در شرایطی که به گفته‌ی او «حساس، خطرناک و بحرانی» است، منافع و امنیت ملی را خدشه‌دار کند. قنبری از بزرگان نظام می‌خواهد نظارت خود را بیشتر کنند و اجازه ندهند «تصمیم‌گیری‌های فردی منافع ملی ما را دچار آسیب کند.» [آفتاب، ۲۸ آبان]
در ارتباط با نامه‌ی رئیس جمهور حمید رضا حاج بابایی، عضو دیگری از کمیسیون امنیت ملی با تاکید بر این که به موضع مقتدرانه‌ی جمهوری اسلامی اعتقاد کامل دارد خاطر نشان می‌کند «اما اینکه شخصیت سارکوزی را تحت عنوان الفاظی مانند جوان و بی تجربه خدشه‌دار کنیم را قبول ندارم.» او که در هیات رئیسه مجلس نیز عضویت دارد می‌افزاید «این عبارت‌ها قطعا اگر در نامه نبود بهتر بود.» به رغم این، خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ایرنا، گزارش می‌دهد احمدی‌نژاد روز یکشنبه در نشست خبری پایان کنفرانس سران اوپک در ریاض گفته است این نامه نه شدیدالحن بوده نه در جایی از آن به مسئله‌ی هسته‌ای ایران اشاره شده است.
محمود احمدی‌نژاد پیش از این نیز نامه‌هایی به جورج بوش رئیس جمهور آمرکا، و آنگلا مرکل صدراعظم آلمان نوشته بود که مانند نامه‌ی او خطاب به پاپ بندیک رهبر کاتولیکان جهان، بی‌پاسخ مانده‌اند. حمید رضا حاج بابایی هدف نامه‌نگاری‌های محمود احمدی‌نزاد را ثبت در تاریخ و خطاب قرار دادن مردم کشورهای دیگر می‌داند و داریوش قنبری معتقد است این کار خلاف عرف پذیرفته شده‌ی بین‌المللی است. به گفته‌ی قنبری با توجه به بی‌پالسخ ماندن نامه‌های قبلی «نگارش نامه‌هایی به سیاق گذشته کسر شأن برای کشور، رئیس جمهوری و دستگاه دیپلماسی است.»