1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

وسايل ارتباط جمعى در چين

۱۳۸۳ تیر ۲۳, سه‌شنبه

در طى ده هاى متمادى، رسانه هاى همگانى در چين چيزى نبوده اند جز بلندگوى دولت و حزب كمونيست اين كشور. در اين ميان اما وضع تا اندازه اى دگرگون شده است. اين دوران، ديگر موسيقى پاپ آمريكائى و حتى گزارشهاى جدى از راديوى دولتى چين به گوش ميرسد، اما آزادى رسانه ها زمانى به مرز خود ميرسد كه انحصار قدرت رهبرى چين به گونه اى مورد انتقاد قرار گيرد و زير سوال رود. قدرتمداران چين، همچنان بر رسانه هاى همگانى مدرن نظارت كامل و دقي

https://p.dw.com/p/A5U5
عکس: AP

ق دارند.

روز يازدهم نوامبر سال دو هزار و يك ميلادى ، روزى مهم براى جمهورى خلق چين بود زيرا در اين روز پس از پانزده سال تلاش مقامات و مردم آنكشور ، براى عضويت در سازمان بازرگانى جهانى ، سرانجام وزير بازرگانى چين براى شركت در كنفرانس اين سازمان ، به قطرسفروطى مراسمى اسناد عضويت چين در اين سازمان را امضاء كرد.

اما اولين خبر فرستنده راديو تلويزيونى جمهورى خلق چين ، خبر ديگرى غير از عضويت در سازمان بازرگانى جهانى بود كه دستكم باعث شگفتى خارجيان شد و آنهم اينكه :رئيس جمهور Jiang Zemin به رهبر روآندا بمناسبت سى امين سالروز برقرارى مناسبات ديپلماتيك ميان دو كشورتبريك گفت و خواستار ادامه همكارى و مناسبات دوستانه ميان روآندا و چين شد يعنى خبرى كه براى مردم چين و ديگران ، خبرى بسيار جالب توجه نبود. اما در آنروزها « سرسانسورچى هاى « چين به وسايل ارتباط جمعى كشور دستور داده بودند كه اولين خبر را به رئيس جمهور اختصاص دهند و آنهم چه مهم باشد و چه نباشد و پس از آن نيزبايد نوبت به پخش اخبارى در باره رئيس كنگره ملى خلق و نخست وزير چين برسد. بدين خاطر بود كه خبربسيار مهم عضويت چين در سازمان بازرگانى جهانى بعدا و بعنوان خبرى جنبى پخش شد چرا كه در مراسم امضاى قرارداد باصطلاح « فقط « وزير بازرگانى چين حضور داشت.

اما حال ، كه در حدود سه سال از آن تاريخ ميگذرد ، از اين دستور شگفت انگيز چيزى باقى نمانده است. زيرا گويا مقامات وزارت اطلاعات چين در اين ميان دريافته اند كه « سلسله مراتب « در نظر گرفته شده از طرف آنها ، در انطباق با مقتضيات كنونى نيست و براى مردم نيز امرى خسته كننده است.شكى نيست كه امروزه نيز سانسور چى ها بيكار نيستند ولى آزادى دبيران وسايل ارتباط جمعى در چين بيشتر شده است.چه در فرستنده راديو تلويزيونى داخلى و چه فرستنده برون مرزى چين ، سعى ميشود كه دستكم اولين خبر ، يك خبر مهم باشد وخبر دوم و يا سوم به رئيس جمهورى چين اختصاص مى يابد. وحتى اخبارى انتقادى چون رشوه خوارى مقامات شهرداريها و يا منطقه ائى نيز از طرف فرستنده دولتى و جرايد تحت كنترل دولت چين پخش ميشوند.

اما آنچه كه هنوز هم غيرممكن است انتقاد از حزب وكادر رهبرى جمهورى خلق چين است و پخش اخبارى انتقادى در باره جوى خون براه افتاده در رابطه با جنبش دانشجويان در پانزده سال پيش در پكن .و اگر كسى اقدام به پخش چنين اخبارى بنمايد بايد روى اين امر حساب نمايد كه يا بازداشت خواهد شد و يا آنكه در منزلش تحت نظر قرار خواهد گرفت. سيستم اينتر نت نيز در چين كنترل ميشود و بعنوان مثال چندين ماه است كه سايت دويچه وله ، صداى آلمان ، در چين از طرف مراجع دولتى بسته شده ، امرى كه در باره دو فرستنده CNN و BBC نيز صدق ميكند زيرا كه حاوى اخبار و مطالبى انتقادى در باه جمهورى خلق چين هستند.