1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

وضع اجتماعى و اقتصادى امارات متحده عربى

۱۳۸۳ اسفند ۱۴, جمعه

صدراعظم آلمان گرهارد شرودر در سفر يكهفته اى خود به كشورهاى ساحلى خليج فارس از امارات عربى متحده نيز ديدن كرد. مطلب زير نگاهى است به وضع اجتماعى و اقتصادى اتحاد هفت شيخ نشين خودمختار عربى، نوشته همكار صداى آلمان در عمان، بيورن بلاشكه.

https://p.dw.com/p/A5OU
عکس: dpa

دوبى كه دومين اميرنشين بزرگ امارات متحده عربى است هر سال در فصل بهار جشنى بر پا ميكند بنام» جشن خريد«، كه هدف آن جذب مشتريان هر چه بيشتر براى انواع كالاها و امتعه مصرفى يا تكنولوژى پيشرفته و نيز اجناس لوكس از سراسر جهان است.
ولى امكانات سرگرمى ايام فراغت هم بحد وفور در دوبى وجود دارد، مانند تآسيسات ساحلى براى شنا يا زمينهاى چمن براى بازى گلف و يا گردش با اتوموبيل در شنزارها و حتى ميدان يخ براى بازى پاتيناژ. كسانى كه از قدرت مالى كافى برخوردارند ميتوانند در گران ترين هتل جهان بنام برج العرب اقامت كنند كه كرايه ارزان ترين اطاق آن هر شب ششصد دلار است.
اين يك جنبه اجتماع دوبى است، و طرف ديگر آن زندگى سنتى و ساده آنجا است كه نمونه آن قايقهاى بارى بادبانى هستند كه در سواحل دوبى ديده ميشوند و بيشتر كار حمل كالا بين بنادر مختلف خليج فارس را انجام ميدهند.
در دوبى تضاد بين زندگى فوق مدرن امروزى و سنتى باديه نشينى يكديگر را نفى نميكند و اين دو در كنار هم وجود دارد. سكنه بومى، كه آنها را از روى لباس لباده مانند و سرپوشى بنام كوفيه ميتوان شناخت، با نهايت آرامش كار و حركت ميكنند، در حاليكه خارجيان، كه هشتاد در صد جمعيت دوبى را تشكيل ميدهند، هميشه در تكاپو هستند و با عجله باينسو آنسو ميروند. بدون وجود اين خارجيان پيشرفت و آبادى دوبى در مدتى چنين كوتاه ممكن نميبود.
كمتر از چهل سال قبل در اين منطقه نفت پيدا شد، كه بحق آنرا طلاى سياه مينامند و مايه ثروت و آبادانى و رفاه كشورهاى منطقه است.
يكى از دست اندكاران امور اقتصادى مقيم دوبى كه آلمانى است ميگويد: »دوبى روَيائى در سر دارد كه هر چه زودتر خود را از وابستگى به نفت رها كند، كه اگر بطور كامل ممكن نباشد، لااقل تا حدى به اين هدف دست يابد، و منابع درآمد ديگرى فراهم كند.«
اين كار در دوبى كاملآ ضرورى است، زيرا ذخائر نفت آن تا سى سال ديگر تمام ميشود. در حاليكه ابوظبى، كه بزرگترين امير نشين اتحاديه بشمار ميرود، تا صد سال ديگر نفت خواهد داشت. معهذا ابوظبى هم مانند دوبى در پى جلب سرمايه هاى خارجى است. شرايط كار هم كاملآ مناسب است، زيرا ماليات شركتها قليل و ساختارهاى زير بنائى به بهترين وجه موجود و شرايط سياسى باثبات است كه اين ثبات سياسى باعث درجه بالائى ازامنيت هم ميشود.
پس آيا با اين اوصاف ميتوان دوبى و امارات متحده عربى را بهشت روى زمين ناميد؟
در جواب بايد گفت:از آنجا كه هنوز پاى گروههائى مانند القاعده به اين نواحى باز نشده، و مردم در رفاه بسر ميبرند و حتى خارجيان شرايط خوبى براى كار يا گذراندن تعطيلات خود مييابند، آرى، بهشت روى زمين همينجا است، بشرط آنكه نظام فئودالى حاكم و عدم مشاركت مردم در امور سياسى كشور خود را عيبى بزرگ نشماريم.