يادبود قربانيان سوءقصد سال پيش به دفتر سازمان ملل در بغداد

ديروز بعدازظهر از تمام جهان خويشاوندان، دوستان و همكاران قربانيان سوءقصد به مقر اصلى سازمان ملل متحد در بغداد، در تالار عظيم كاخ ملت در ژنو جمع شدند تا ياد از دست رفتگان را گرامى بدارند. پس از گذشت يك سال هنوز هم شوك ناشى از فاجعه مزبور بر جاى خود باقى ست. كوفى عنان دبيركل سازمان ملل نيز خود شخصا براى شركت در اين مراسم به ژنو آمده بود. برخى از قربانيان اين سوءقصد، به سازمان ملل در ژنو كار مى كردند، كه در ميان آنها «سرجيو وييرا دمللو» كميسر عالى حقوق بشر سازمان ملل وجود داشت كه كوفى عنان وى را به عنوان مامور ويژه عراق به آن كشور اعزام كرده بود.

كوفى عنان با بيان اين نكته كه باوركردنى نيست كه يك سال از اين تراژدى مى گذرد، گفت: “اين سوءقصد، پيش از هر چيز يك تراژدى شخصى براى جسم و جان خويشان و دوستان ۲۲ نفرى بود كه جان خود را از دست دادند، و همچنين براى آنها كه مجروح شدند. اين سوءقصد همچنين يك تراژدى شخصى براى هر يك از ما بود بخاطر همكاران و دوستانى كه از دست داديم، زيرا پرچم آبى مستقيما مورد حمله قرار گرفت كه ما زندگى و كار خود را در راه آن مى گذاريم”.

عنان همچنين گفت، سال گذشته ميلادى چندان تسلى بخش نبود زيرا هيچيك از عاملان اين فاجعه دستگير نشدند. نه تجسسهاى ايالات متحده آمريكا و نه پيگيريهاى خود ما نتيجه اى نداشتند. وى افزود آگاهى به اينكه عاملان اين سوءقصد توانسته اند بدون مجازات بمانند امرى ست كه به دشوارى قابل تحمل است. دبيركل سازمان ملل از حاضران اجازه خواست تا چند جمله اى از احساسات شخصى خود را هم بيان كند. وى گفت: “من ۲۲ دوست و همكار ارزشمند، بااستعداد و سخاوتمند را از دست داده ام. شايد درماندگى، افسردگى و حسى كه من در رابطه با اين ضايعه دارم را درك كنيد، نه فقط به عنوان يك دوست، بلكه به عنوان فرديتى كه در نهايت مسئول امنيت و سلامت همكاران خود است. من فكر مى كنم، هيچگاه كسى نخواهد دانست كه واقعا اين حوادث چقدر عميق مرا تكان دادند، مگر شايد همسرم Nane”.

مراسم سوگوارى مزبور در شرايطى برگزار شد كه سازمان ملل به همراه همكاران بين المللى خود دوباره با ترديد به عراق بازمى گردد، البته بدون اينكه اين بار نيز امنيت آنان كاملا تامين باشد. عنان بيهوده خواستار واحدى بين المللى براى حفاظت از كاركنان سازمان ملل شد. وى در نهايت توضيح داد كه بايد تنها به حمايت واحدهاى نيروهاى ائتلافى بسنده كرد. اما كوفى عنان به معضل امنيت در عراق بسيار كوتاه اشاره كرد و گفت: “ما با انسانها سر و كار داريم، ما بايد به سوى آنها راه پيدا كنيم و آنها هم به سوى ما. چگونه بايد اين ضرورت را با امنيت ضرورى براى آن پيوند دهيم؟ ما بسختى كار كرده ايم تا پاسخهايى را براى رفع ضعفهاى سيستماتيك خود بيابيم. كار زيادى انجام شده است، اما بايد باز هم كار بيشترى انجام گيرد”.

پس از سخنرانى دبيركل سازمان ملل، خويشاوندان به ياد قربانيان شمع افروختند، نام هر يك از جانباختگان يك بار ديگر برده شد، و از هر يك از آنها عكسى را بر روى پرده انداختند. اين مراسم همزمان با مراسم مشابهى در نيويورك و عمان _مقر اصلى كنونى سازمان ملل در منطقه_ برگزار گرديد.

اينك بسيارى از كاركنان سازمان ملل با اضطراب به عراق مى نگرند، همانجايى كه دوستان و همكارانشان در حال حاضر دوباره كار خود را از سر مى گيرند.