يكسال پس از بزير كشيدن مجسمه صدام حسين در بغداد

زيرا در غير اينصورت هرج و مرج كامل بر عراق سايه خواهد افكند. ترجمه خلاصه تفسيرى نوشته پتر فيليپ

بزير كشيدن مجسمه صدام حسين اهميتى نمايشى ، نمادى داشت و ميبايست نمايانگر خاتمه يافتن دوران حكومت استبدادى - قسى وى بر عراق ميبود و همين اقدام نيز بنظر شمارى از مردم عراق اقدامى بود كه بسيار دير بعمل آمد و باوجود مخالفت آنها با صدام حسين ، آنها احساس ميكردند كه تحقير شده و يا آنكه به آنها توهين ميشود.آمريكا اميدوار بود كه به ارمغان آورنده صلحى بسبك آمريكا براى عراق باشد ولى هواداران رژيم سابق عراق در گذشته و حال عرصه را بر آمريكا تنگ كرده اند.وعدم توجه كافى به خصوصيات مردم عراق از طرف اين ائتلاف نظامى در عراق باعث ميشود كه شمار كثيرى از عراقيها روى به كسانى بيآورند كه علنا مخالف آمريكا و متحدينش در عراق هستند و بعنوان مثال در روزهاى گذشته به رهبر جوان و افراطى شيعيان مقتدى الصدر.جنگى كه هراس از آغازش وجود داشت ودر شهر در مقابل دشمنى نامرئى كه خود را در ميان مردم غير نظامى و مساجد مخفى ميكند و هواداران بيشترى مى يابد و آنهم زمانيكه مردم غير نظامى و يا مساجد عراق هدف قرار بگيرند.و آمريكا نيز در حال حاضر فاقد برنامه ائى براى روبرو شدن موفقيت آميز با آنست.امرى كه در باره شمار ديگرى از كشورها نيز صادق است و بعنوان مثال در مورد اسرائيل در درگيريهايش با فلسطينى ها.وزير دفاع آمريكا دونالد رامسفلد و شمار ديگرى ميگويند: به خشونت بايد با خشونت پاسخ گفت.و قوا تقويت ميشوند بجاى آنكه به كشور فراخوانده شوند و تعقيب مقتدى الصدرآغاز ميشود و آنهم باوجوديكه اين دانائى وجود دارد كه با توسل به قدرت نظامى نميتوان اين مشكل را رفع كرد.و حداكثر پس از قتل بنيانگزار حماس شيخ ياسين در بيش از دو هفته پيش اين آگاهى وجود دارد كه هيچ چيز خطرناكتر از شهيد و شهدائى در طرف مقابل نيست.

از سوى ديگر آمريكا نيز نميتواند حال بسادگى از عراق خارج شود و اينكه چنين اقدامى ميتواند بقيمت انتخاب نشدن مجدد رئيس جمهور، جرج دبليو بوش تمام شود مشكل اصلى نيست بلكه مشكل اصلى اينستكه برعراق هرج و مرج كامل سايه خواهد افكند وفكر تاسيس كشورى آزاد و متكى بر قانون بايد بدست فراموشى سپرده شود كه خود دردناك خواهد بود چراكه مردم عراق پس از سالها حكومت استبدادى و ظلم و ستم همراه با خونريزى استحاق روزهاى بهترى را دارند و نه آنكه تبديل به مستعمره آمريكا شوند بلكه پس از اين جنگ پايه و اساس دولت و كشورى دنيوى را ايجاد كنند كه به حقوق همه مردم توجه كند. مردم عراق نميتوانند انتظار تاسيس چنين كشورى از طرف مقتدى الصدر را داشته باشند زيرا هدف وى تاسيس يك جمهورى اسلامى است كه امروزه حتى در جمهورى اسلامى ايران نيز مردم خواستار آن نيستند.اما مردم عراق هر اقدام آمريكا در راهى صحيح براى آينده آن كشور را بخشى از برنامه آمريكا براى كنترل دائمى منطقه ميخوانند و تنها راه براى رد نمودن اين پيش داورى محول نمودن اداره سياسى عراق در دوران انتقالى به سازمان ملل متحد است .اما افراطيون سازمان ملل متحد را از عراق فرارى دادند و در حال حاضر نميتوان پيش بينى كرد كه آيا اين سازمان جهانى حاضر به بازگشت به عراق است و اگر پاسخ مثبت باشد با چه شروطى .