يونيسف و مرگ و مير كودكان در جهان
۱۳۸۳ بهمن ۱۳, سه‌شنبه
آمارها نشان مى دهند كه ۴۳ درصدِ مرگ و مير كودكان در قاره آفريقا روى مى دهد، در قاره اى كه فقط ۱۲ درصد جمعيت جهان را به خود اختصاص داده است. و آمارى تكان دهنده تر نشان مى دهد كه ۹۰ درصد كودكان يتيم، كه پدر و مادرشان در اثر ابتلا به بيمارى ايدز درگذشته اند، در اين قاره زندگى مى كنند.
دان توله، رئيس برنامه هاى اضطرارى يونيسف، كه چندى پيش در جنوب شرقى آسيا مسئول اين سازمان جهانى در تنظيم امور كودكان زلزله زده بود و تجربيات گرانبهايى در اين مورد دارد، در مورد شرايط بغرنج كودكان بى سرپرست جهان مى گويد، بايد شرايطى ايجاد كرد تا اين كودكان بتوانند در محيط زندگى شان، كه به آن عادت دارند، بمانند. انتقال اين كودكان از محل زندگى شان بردن آنها به سرزمينى ديگر، كه آن را نمى شناسند و با مردمانش غريبه اند، مى تواند آنها را در شرايط روحى بدى قرار دهد و آسيب هاى جسمى و روحى فراوانى به آنها وارد آورد.
يونيسف، صندوق كودكان سازمان ملل متحد، براى تحقق برنامه هاى خود در جهت بهبود وضعيت كودكان فقرزده ى جهان احتياج به كمك دارد. اين سازمان جهانى بخصوص در زمينه انجام طرح هاى بنيادين در بسيارى از كشورهاى جهان مثل تامين آب آشاميدني، دارو و غذا براى كودكان جهان، محتاج كمك هاى جدى كشورهاى صنعتى ست.
در اين ميان خانم هايدمارى ويچورك تسويل، وزير كمك هاى عمرانى آلمان، موافق بيشتر شدن كمك هاى كشورش براى بهبود شرايط كودكان جهان است و با اشاره به كودكان بى سرپرست آفريقا مى گويد، فقط در بخش هاى جنوبى اين قاره ۱۲ ميليون كودك وجود دارند كه پدر و مادرشان در اثر بيمارى ايدز درگذشته اند، اين تعداد، رقمى ست برابر همه ى كودكانى كه در آلمان زندگى مى كنند.
بله، شرايط كودكان در كشورهاى فقير جهان بسيار دردناك است. در سراسر جهان دو ميليارد و ۱۰۰ ميليون كودك زندگى مى كنند و زندگى يك سوم اين كودكان فقط با يك دلار در روز تامين مى شود.
خانم هايدمارى ويچورك تسويل، وزير كمك هاى عمرانى آلمان، آمارهايى را برمى شمارد تا ضرورت كمك به كودكان جهان مشخص تر شود.او در اين مورد مى گويد:
”گفته مى شود كه در سراسر جهان ۲۴۶ ميليون كودك و نوجوان در سنينى ميان ۵ تا ۱۷ سال زندگى مى كنند كه مجبورند براى تامين زندگى خود و خانواده شان در مقابل دريافت حقوقى بسيار اندك كار كنند. در بسيارى از كشورهاى جنوب صحراى آفريقا، ميزان كودكانى كه امكان رفتن به مدرسه را مى يابند بسيار اندك است و اين در شرايطى ست كه بخت پسرها براى رفتن به مدرسه بسيار بالاتر از دختران است.”