1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

پاسخ سایت "خط امام" به اتهام شکنجه‌گر بودن هادی خامنه‌ای

MDM۱۳۹۵ شهریور ۱۹, جمعه

وبسایت "خط امام" در واکنش به خاطره‌ای که حسن یوسفی اشکوری از مشارکت هادی خامنه‌ای در شکنجه زندانیان سیاسی دهه شصت نقل کرده، انتظار برخورد با مجرمان آن زمان به سبک زندان‌های بلژیک و سوئیس را غیرواقعی خوانده است.

https://p.dw.com/p/1JzJO
حسن یوسفی اشکوری نقل کرده که احمد خمینی حامی اسدالله لاجوردی بود.
حسن یوسفی اشکوری نقل کرده که احمد خمینی حامی اسدالله لاجوردی بود.عکس: tarikhirani.ir

در ۲۸مین سالگشت کشتار زندانیان سیاسی در ایران و پس از انتشار فراگیر سخنان اعتراضی آیت‌الله منتظری خطاب به "هیات مرگ"، بحث‌های جدیدی پیرامون نقش‌آفرینی چهره‌های شاخص جمهوری اسلامی، در دستگیری‌ها و شکنجه‌ها در زندان‌های قزل‌حصار، اوین و گوهردشت جریان یافته است.

حسن یوسفی اشکوری، نماینده دوره اول مجلس که بعدها مغضوب و محبوس شد و هم اینک در خارج از ایران زندگی می‌کند، به تازگی در سایت "زیتون" یادداشتی نوشته که شامل خاطراتی از دوران بگیر و ببند و اعدام‌های دهه شصت است.

اشکوری در این نوشته با بیان سرنوشت یکی از بستگان اعدام شده‌اش، از جمله گفته که هادی خامنه‌ای دبیر کل "مجمع نیروهای خط امام" یکی از شکنجه‌گران بود: «هادی خامنه‌ای رئیس کمیسیون اقتصاد و دارایی بود و من هم عضو آن بودم. هرچند خصلت فردی آقا هادی و بیشتر مواضع متضاد فکری و سیاسی‌مان اجازه نمی‌داد که رابطه گرم و صمیمی داشته باشیم ولی گاهی با هم صحبت می‌کردیم و ازجمله در آن ایام که موضوع شکنجه داغ بود، یک‌بار با هم صحبت می‌کردیم و من به‌شدت معترض بودم. ایشان به‌شدت موضوع اعمال شکنجه را منکر بود و می‌گفت شکنجه‌ای وجود ندارد. به استناد شواهدی که داشتم انکارش را به چالش کشیدم. درنهایت وقتی دید راهی برای انکار نمانده، گفت: بله! تعزیر هست ولی این‌که شکنجه نیست! بعد برای این‌که اعتماد به‌نفسش و درواقع حقانیت‌اش را نشان دهد، فاتحانه و با افتخار گفت: من خودم در اوین تعزیر می‌کنم! تازه دانستم که آقای هادی خامنه‌ای خود یکی از شکنجه‌گران اوین است. (این‌که او به‌عنوان قاضی، حکم تعزیر می‌داده و یا تعزیر هم می‌کرده، نمی‌دانم). یک‌بار هم هادی غفاری در همان ایام همین جمله را به من گفت. یعنی گفت در اوین تعزیر می‌کنم.»

بیشتر بخوانید: پورمحمدی درباره اعدام‌های ۶۷: خداوند گفت به کفار رحم نکنید

اشکوری می‌نویسد گروهی سه نفره در ارتباط با شایعات شکنجه از سوی خمینی مامور رسیدگی در زندان اوین شدند: «یکی از این سه نفر مرتضی فهیم کرمانی بود که نماینده کرمان در مجلس بود. نام دو نفر دیگر را دقیقاً به یاد نمی‌آورم ولی فکر می‌کنم یکی از آنان سید هادی خامنه‌ای بود.»

روز جمعه ۱۹ شهریور، سایت "خط امام" که پایگاه اطلاع رسانی "مجمع نیروهای خط امام" محسوب می‌شود، یادداشتی در پاسخ به نوشته اشکوری منتشر کرد.

"پاشنه آشیل تاریخ شفاهی"

مطلب جوابیه با عنوان "نسیان و غرض؛ پاشنه آشیل تاریخ شفاهی"، یادآوری می‌کند که گذر زمان و نبود ضبط تصویری و صوتی و کتبی خاطرات، موجب نسیان و فراموشی هر یک از دو طرف می‌شود و نمی‌توان انتظار داشت که خاطره‌ای مربوط به سی سال قبل دقیق و منصفانه و به‌دور از دخالت پیش فرض‌ها و گرایشات سیاسی امروز نقل شود: «... آقای فهیم کرمانی احتمالا در ماموریتی دیگر به اوین اعزام شده بودند و هیات سه نفره‌ای که از سوی امام خمینی (ره) مامور رسیدگی به زندان اوین شده بودند آقایان سید هادی خامنه‌ای ، سید محمود دعایی و دکتر محمدعلی هادی نجف‌آبادی بودند و نه آقای فهیم کرمانی که اتفاقا گزارش این هیات موجب برکناری آقای لاجوردی شد که هر سه افراد فوق الذکر حی و حاضر هستند و در صورت صلاحدید می‌توانند حاصل تحقیقات خودشان را بیان کنند.»

سایت "خط امام" با اتکاء به خاطرات محمود دعایی، شرحی از بازدید‌های هیات یاد شده و دستاوردهای آن از جمله رفع محرومیت زندانیان از دسترسی به سیگار، رفع فشار بر زندانیان برای خواندن سرود "خمینی ای امام" و نهایتا برکناری لاجوردی از ریاست زندان اوین ارائه کرده است.

اشکوری می‌نویسد که مصطفی محقق داماد، رئیس وقت سازمان بازرسی کل کشور به او گفته بود که لاجوردی پاسخگوی کسی و جایی نیست: « مرویان معاون محقق‌داماد گفت،آقا نمی‌دانید چه کرده‌اند. زن حامله را اعدام کرده‌اند... اگر مردم از این حوادث خبردارشوند، دیگر نه برای اسلام آبرویی می‌ماند و نه برای انقلاب و نظام. بعد افزود برای این که برخی از این پرونده‌ها به دست کسی نرسد، آنها را آتش می‌زنیم...»

در جای دیگری از خاطره اشکوری، به نقل از مرتضی فهیم کرمانی آمده که یکی از دلایل روی کار ماندن لاجوردی "حمایت حاج احمد آقا از لاجوردی" بود.

"توجیه شکنجه با خطر تروریسم"

سایت "خط امام" در دفاع از هادی خامنه‌ای، به توجیه اوضاع آن زمان پرداخته و نوشته است: «اینکه لاجوردی مجددا با اعمال نفوذ چه کسی و یا کسانی به مسئولیت خود بازگشت موضوع جداگانه‌ای است. شاید به دلایل گوناگون در بررسی خود به این نتیجه نرسیده‌اند که شکنجه بصورت فراگیر و سیستماتیک در آن مقطع انجام می‌شده است اما طبعا زندان حتی در دهه شصت که کشور در خطر گسترده تروریسم کور منافقین بوده است حتما کسانی را بخود دیده است که در بمب‌گذاری و ترور و خون‌ریزی دست داشته‌اند و بعید است آقای یوسفی اشکوری منکر وجود بمب‌گذار و تروریست در میان زندانیان آن سال‌ها باشند که با این اوصاف و حاکمیت جو وحشتی که گروه‌های معاند در جامعه ایجاد کرده بودند انتظار برخورد با مجرمان به سبک محاکم و زندانهای سوئیس و بلژیک انتظاری غیرواقعی بوده است.»

بیشتر بخوانید:مجلس خبرگان: اعدام‌های ۶۷ دوراندیشانه و درست بوده است

سایت خط امام در عین حال "برخی تندروی‌ها و ظلم‌های صورت گرفته در جو حاصل از آن سال‌ها" را پذیرفته و در توضیح نوشته است: «نمی‌توان آن سوی ماجرا را نادیده گرفت و آن گروه‌های خشن و سفاکی بودند که مردم کوچه و بازار را حتی به اتهام داشتن ریش ترور کور می‌کردند. اپوزیسیون مسلح نظام، گل میخک در دست نداشت که نظام گل رز در دست بگیرد.»

"هیچکس برنده نیست"

اشکوری این را هم نوشته که در دوران ریاست جمهوری علی خامنه‌ای، در حضور او با اشاره به داستان‌های لاجوردی، از قانون شکنی‌ها انتقاد کرده و خامنه‌ای از او خواسته گزارشی در باره وضعیت زندان‌ها بنویسد تا پیگیری کند: «این نامه سه بار نوشته شد اما گفتند که نرسیده است... نشان به این نشان که الان حدود ۳۲ سال از آن زمان گذشته و نامه من نرسیده و پاسخی نگرفته‌ام.»

یادداشت منتشره در وبسایت "خط امام" نتیجه می‌گیرد که هر دو طرف دور باطل خشونت و ترور و اعدام و شکنجه، بازنده‌ بوده‌اند: «هیچکس برنده نیست... همه متهم هستند و همه شاکی.»

بیشتر بخوانید: اعدام‌های ۶۷؛ یک فایل صوتی، چندین صدا و یک نام ماندگار

احمد منتظری، فرزند آیت‌الله منتظری که فایل صوتی اعتراض به اعدام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ را منتشر کرده، تا کنون به اتهام "اقدام علیه امنیت ملی" هشت مرتبه به دادسرا احضار شده است.

در آخرین واکنش‌ها، صد تن از فعالان و دانشگاهیان و چهره‌های مدنی ایرانی خارج از کشور در نامه‌ای به شورای حقوق بشر سازمان ملل خواستار آن شده‌اند تا قتل‌عام زندانیان سیاسی در ایران در سال ۶۷ به عنوان "جنایت علیه بشریت" به رسمیت شناخته شود