پايان سفر موفقيت‌آميز پاپ به تركيه
۱۳۸۵ آذر ۱۰, جمعه
به تفسيرى از ”كارولا هوسفلد“ مفسر صداى آلمان نظرى مى‌افكنيم.
ديدار از تركيه نخستين معيار سنجش قابليت پاپ بنديكت شانزدهم در عرصه‌ى روابط خارجى بود. ايجاد وحدت ميان دو شاخه‌ى مهم مسيحيت يعنى ارتدوكس‌ها و كاتوليك‌ها در صدر اهداف سفر پاپ قرار داشت، هدفى كه بنديكت شانزدهم از ابتداى رسيدن به اين مقام، آن را فراراه خود قرار داد تا در صورت امكان به اختلافاتى كه از حدود هزار سال پيش تاكنون پابرجاست خاتمه داده شود. به همين جهت ديدار با پاتريك بارتلمئوس رهبر ارتدوكس‌هاى تركيه در رأس دستور كار پاپ قرار داشت، ديدارى كه اگر چه نتوانست به وحدت كامل اين دو فرقه بيانجامد، گامى مهم در اين جهت به حساب آمد.
هدف ديگر پاپ گشودن باب گفتگو با مسلمانان به جاى دشمنى و عناد با آنان بود. هدفى كه بى‌گمان دسترسى به آن در چنين شرايطى آسان بشمار نمى‌آمد. پاپ در شرايطى پاى به تركيه گذاشت كه پيش از آن ده‌ها هزار مسلمان خشمگين به خيابان‌ها ريخته و خواستار لغو سفر او شده بودند. خشم مسلمانان از اظهاراتى بود كه پاپ در سپتامبر سال جارى در خصوص ارتباط اسلام با خشونت بر زبان رانده بود. رهبر كاتوليك‌هاى جهان در ماه سپتامبر در رگنزبورگ آلمان جملاتى را از يكى از امپراتورهاى دوران قرون وسطى نقل كرده بود كه در آن از اسلام به عنوان دينى خشونت‌آميز ياد مى‌شد. با وجود پوزش‌خواهى پاپ و ارزشمند شمردن چندين باره‌ى دين اسلام از سوى او خشم مسلمانان پايان نگرفت و توانست بر ديدار او از تركيه بشدت سايه بيافكند.
اما اين بار پاپ، بصيرت و زيركى بيشترى به خرج داد و توانست از آزمايشى كه هم به لحاظ سياسى و هم مذهبى مهم بود، سرفراز بيرون آمده و موجبات نزديكى جهانى مسيحيت و اسلام را فراهم آورد.
پاپ دومين رهبر كاتوليك‌هاى جهان بود كه از مسجد ايا صوفيه‌ى استانبول ديدن كرد. وى در برابر محراب مسجد در حاليكه در خود فرو رفته بود، درنگ كرد و از خود در خاطرات تصاويرى سمبليك برجاى نهاد، حركاتش در ديدار با نخست‌وزير تركيه رجب طيب اردوغان نيز سياستمدارانه بود. پاپ در ديدار با او صليب خود را به نشانه‌ى احترام پنهان كرد و در بازديد از مقبره‌ى كمال آتاتورك در دفتر يادبود بازديدگنندگان جمله‌‌اى از آتاتورك را نوشت. اظهارات پاپ اين بار يكسر بوى صلح و آشتى مى‌داد.
تركيه ديدار پاپ از كشور را ديدار بين فرهنگ‌ها و مذاهب و پلى ميان آسيا و اروپا ناميد و اين همه باعث شد كه صداى مخالفان سفر پاپ در واتيكان فرو بيافتد و پاپ در بازگشت به رم با خود موفقيت با ارمغان آورد.