پايان نشست سالانه كميسيون حقوق بشر سازمان ملل
۱۳۸۴ اردیبهشت ۳, شنبه
در كميسيون حقوق بشر سازمان ملل پنجاه و سه كشور عضو هستند كه در ميان آنان كشورهائى وجود دارد كه خود ناقض حقوق بشر اند. سالهاست كه كار اين كميسيون بلوكه شده است و امكان محكوميت هدفمند يك كشور در مورد نقض حقوق بشر وجود ندارد. اما يكى از موارد استثنا اين بار سودان بود كه بعد از هفته ها بحث و جدل بالاخره اتحاديه اروپا و آفريقا بر سر يك قطعنامه مشترك به توافق رسيدند. موفقيت كوچك ديگرى هم كه در نشست اينباركميسيون حاصل شد، توافق بر سر گزارشگر ويژه در مورد رعايت حقوق بشر در جريان مبارزه با تروريسم بود. اما به مسائل چين و چچن اصلا دربحث هاى اينبار پرداخته نشدند و اتحاديه آفريقا با پرداختن به موضوع زيمباوه مخالفت كرد و قطعنامه اى هم در مورد زندان گوانتانامو صادر نشد.
توم كونيگس مامور دولت آلمان در امر حقوق بشر در اين باره ميگويد:«متاسفانه درباره وضعيت حقوق بشر در گوانتانامو موضع گيرى نشد، اما اين خوبست كه كميسيون موفق شد تا يك گزارشگر ويژه در امر شكنجه و بازداشت هاى بى دليل در اين زمينه تعيين نمايد كه خود اين امر هم حاصل مذاكرات مفصل با آمريكائى هاست. همچنين آمريكائى ها به ما تضمين دادند كه اين گزارشگر ويژه اجازه ورود به منطقه را داشته باشد».
اما موضوع اصلى اين نشست، همانطور كه كوفى عنان پيشنهادهايش را مطرح كرد، رفرم در كميسيون حقوق بشر سازمان ملل بود. تمايل دبير كل سازمان ملل بر اين است كه يك شوراى دائمى جاى اين كميسيون كه شش هفته در سال جلسه برگزار ميكند را بگيرد. پيشنهادات عنان در اين نشست بطور همه جانبه مورد بحث قرار گرفتند. بر اساس گفته توم كونيگس، دولت آلمان هنوز بر سر اين مدل تصميم نگرفته، اما پيشنهاداتى در اين باره مطرح كرده است. در نشست كميسيون حقوق بشر سازمان ملل درباره پيشنهادات كوفى عنان تصميمى گرفته نشد، اما نهايتا در اجلاس آتى مجمع عمومى سازمان ملل كه در پائيز اين سال برگزار ميشود در مورد آينده اين كميسيون تصميم گيرى خواهد شد.