پذيرفته شدن درخواست عضويت ايران در سازمان تجارت جهانى

روز گذشته اجلاس شوراى عمومى سازمان تجارت جهانى كه در ژنو برگزار ميشود، درخواست ايران براى عضويت در اين سازمان را پذيرفت. ايران براى نخسيتن بار در سال ۱۳۷۵ خواستار عضويت در اين سازمان شده بود كه تنها در طى پنج سال گذشته اين درخواست بيست و يك بار از سوى آمريكا وتو شده بود. اما از دو ماه پيش كاندوليزا رايس وزير خارجه آمريكا اعلام نمود كه به منظور تشويق ايران براى كنار گذاشتن برنامه غنى سازى اورانيوم و كمك به پيشرد مذاكرات هسته اى ايران و اروپا، سياست دولت آمريكا در اين زمنيه تغيير خواهد يافت و دولت اين كشور از اين پس با بررسى عضويت ايران در سازمان تجارت جهانى مخالفتى نخواهد داشت. ريچارد باوچر سخنگوى وزارت خارجه آمريكا در عكس العمل به تصميم اجلاس شوراى عمومى سازمان تجارت جهانى گفت كه اين يك امر اتفاقى نبوده است و ما از مدتها قبل وعده كرده بوديم كه براى حمايت از تلاشهاى اتحاديه اروپا با درخواست ملحق شدن ايران به سازمان تجارت جهانى مخالفت نخواهيم كرد. ما همچنان از تلاش هاى اروپا حمايت ميكنيم و ميخواهيم به وعده هاى خود عمل نمايئم.

علاوه بر تقاضاى عضويت ايران، تقاضاى بيست و نه كشور ديگر از جمله روسيه، عربستان و الجزاير نيز در دست بررسى است كه اين موضوع ميتواند سالها ادامه پيدا نمايد. براى نمونه چين پس از پانزده سال سرانجام چهار سال پيش به عضويت اين سازمان پذيرفته شد. در مورد پذيرش رسمى ايران نيز البته اين گونه خواهد بود، زيرا بسيارى از قوانين تجارى و گمرگى بايد با قوانين سازمان تجارت جهانى همخوانى داشته باشند، كه اين روند خود سالها طول خواهد كشيد.

يكى ديگر از موضوعات مورد بررسى شوراى عمومى سازمان تجارت جهانى انتخاب رئيس جديد اين سازمان بود كه پاسكال لامى از فرانسه به اين سمت انتخاب شد. با پاسكال لامى كه بين سالهاى ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ كميسر تجارى اتحاديه اروپا بود، اكنون پس از شش سال بار ديگر يك اروپائى به سمت رياست اين سازمان برگزيده ميشود. در اين دوره كشورهاى آمريكاى لاتين و آفريقائى براى بدست گرفتن رياست اين سازمان تلاش بسيار نمودند، اما از ميان ۱۴۸ عضو سازمان تجارت جهانى، كشورهاى در حال توسعه كه دو سوم اعضاى آن را تشكيل ميدهند، موفق نشدند به توافق دست يابند، زيرا مدير كل سازمان تجارت جهانى نه از طريق اكثريت آرا، بلكه بر اساس اجماع اعضاى اين سازمان انتخاب ميشود.