پنجاهمين سالگرد تشكيل ارتش آلمان
۱۳۸۴ آبان ۴, چهارشنبه
پنجاه سال پيش، در سال ۱۹۵۵ يعنى تنها ده سال پس از پايان جنگ جهانى دوم، ارتش آلمان تشكيل شد. در آن زمان كنراد آدنائر، صدر اعظم وقت آلمان خطاب به سربازان ارتش نوپاى اين كشور گفت:” مايه خوشبختى من است كه امروز بتوانم در ميان شما باشم. شما بازوى دفاعى ملت آزاد آلمانيد و مردم در شما تجلى خواست و ارده‌ى خود را مى‌بينند “.
پس از اينكه جنگ دوم جهانى پايان يافت و جنگ سرد بين بلوك شرق و غرب آغاز شد، سياست كشورهاى متفق غربى بسرعت در رابطه با آلمان تغيير كرد. علت هم آن بود كه آلمان در اين ميان موقعيتى بينابينى داشت. آلمان مىبايست تقويت توان دفاعى كشور را خود به عهده مىگرفت. ولى با توجه به نقش كليدى اين كشور در جنگ جهانى دوم و خطرى كه نازيها براى جهانيان به همراه آورده بودند، قدرت گرفتن دوباره ارتش ممنوع بود. قوانين آن زمان اين اجازه را نمى‌داد. از همين رو ارتش آلمان براى اتخاذ سياست‌هاى خود بسيار وابسته به قوانين تصويب شده در پارلمان اين كشور شد و سعى كرد كه حضور خود را در سازمان ناتو تحكيم بخشد.
رهبران ارتش نوپاى ارتش با اين شعار كه ”سرباز بايد شهروندى در لباس نظامى باشد“ نخستين گام‌ها را برداشتند. گفته مى‌شد كه فرهنگ اطاعت مطلق و بهره‌كشى مربوط به گذشته است و بايد فراموش شود. اما فاصله شعار تا عمل بسيار بود. در سال ۱۹۵۷ پانزده سرباز تازه‌كار حين عمليات سخت آموزشى جان باختند. وضع در ديگر اردوگا‌ه‌هاى آموزشى از اين بهتر نبود و گزارش مى‌رسيد كه هنوز هم مثل گذشته روش‌هاى آموزشى بسيار سخت‌گيرانه است. جا افتادن رهبرى جديد ارتش و سياست‌هاى آن نياز به زمان داشت. تنها در سال‌هاى دهه شصت بود كه رهبران نظامى آلمان توانستند به يمن ورود نسل جديد به ارتش، سنت‌هاى قديمى را بشكنند و راهكار‌هاى جديد خود را در تمامى پيكره‌ى ارتش آلمان غالب سازند.
درهمين حال گسترش مسابقه تسليحاتى ميان شرق و غرب جهانيان را وارد عرصه جديدى كرد، عرصه‌اى بنام مسابقه تسليحاتى كه شرق و غرب را به تكاپوى دائم در پيشى گرفتن به يكديگر واداشت. دولت آدنائر، صدر اعظم وقت آلمان مطابق قراردادهاى آن زمان، متعهد شده بود كه هم از توليد و هم از دريافت سلاح اتمى صرفنظر كند. اما با توجه به برخوردار بودن آمريكا از كلاهك هسته‌اى و تسليح فزاينده كشورهاى بلوك شرق به سلاح هسته‌اى اين تعهدات نمى‌توانست هميشگى باشد. بالاخره بعد از مخالفت‌هاى بسيار، با تصويب مجلس نمايندگان در سال ۱۹۵۸ ارتش آلمان اجازه يافت تا سلاح اتمى داشته باشد.
سقوط كمونيسم و فروپاشى ديوار برلين، ارتش آلمان را وارد مرحله جديدى كرد. ارتش آلمان شرقى منحل شد و ارتش آلمان غربى ناگهان وسعت يافت و بايد ساختار خود را با شرايط موجود تطبيق مى‌داد. خطر بلوك شرق از بين رفت و مسائلى ديگرى از قبيل پاسدارى از صلح و مبارزه با تروريسم در صدر قرار گرفت. مأموريت يافتن ارتش آلمان از سوى پيمان ناتو و شركتش در جنگ كوزوو و اعزام نيرو به افغانستان در همين راستا صورت گرفت.
عصر حاضر ارتش آلمان را وارد ميدان نوينى كرده است. بيهوده نيست كه پتر اشتروك، وزير دفاع آلمان كه در تحولات ارتش نقش به سزايى داشته مىگويد:” اكنون ديگر ميدان مأموريت‌هاى ارتش آلمان به وسعت همه‌ى دنياست “.