پنج سال پس از فاجعه بم
۱۳۸۷ دی ۵, پنجشنبه
ساعت ۵ و ۲۶ دقیقه‌ی صبح روز جمعه، پنجم دی‌ماه ۱۳۸۲ خبر رسید که زمین‌لرزه‌ای به قدرت ۵/۶ ریشتر منطقه‌ای در جنوب شرق ایران را تکان داده است. محل زلزله دقایقی بعد شهر تاریخی بم اعلام شد. ساعاتی بعد، ابعاد واقعی فاجعه آشکار گردید: شهر بم بکلی با خاک یکسان شده و هزاران نفر جان خود را از دست داده‌اند.
بنا به آخرین آمار فاجعه بم ۴۲ هزار نفر قربانی، ۵۰ هزار تن مجروح و بیش از صدهزار نفر بی‌خانمان به جای گذاشت.
تخریب ارگ بم
ارگ باشکوه بم، که بزرگ‌ترین سازه‌ی گلی جهان و یکی از میرات‌های گرانبهای تاریخی بشر به شمار می‌رفت، به کلی تخریب شد. این بنا بیش از ۲۵۰۰ سال قدمت داشت و گفته می‌شود تا سال ۱۸۵۰ میلادی مورد استفاده بوده است. ارگ بم حدود ۱۸۰هزار مترمربع مساحت داشت و دیوارهایی به طول ۱۸۰۰ متر و ارتفاع تا ۷ متر، آن را احاطه کرده بودند.
بازسازی بم پایان نیافته
با وجود کمک‌های دولتی، مردمی و بین‌المللی زیاد، بازسازی بم هنوز به پایان نرسیده است. محمد سعیدی‌کیا، وزیر مسکن و شهرسازی در دولت محمود احمدی‌نژاد، دو سال پیش، پایان بازسازی شهر بم شهریورماه سال ۱۳۸۶ اعلام کرد. اما اکنون و با گذشت بیش یک سال از این موعد، استاندار کرمان می‌گوید: «بم هنوز احتیاج به نگاه ویژه مسئولان دارد.»
استاندار کرمان گفته است: «علیرغم هزینه کلان در بازسازی شهر بم، در برخی از قسمت‌ها به دلیل ضعف مدیریت دچار مشکل‌هایی شده‌ایم که باید با سعی و تلاش بیشتر مرتفع شود.» استاندار کرمان ابراز امیدواری کرده که با همکاری دستگاه‌های مختلف و رفع موانع، بزودی جشن بازسازی این شهر برپا گردد.
خدا کند زلزله نیاید!
خبرگزاری دانشجویان ایران در گزارشی که در پنجمین سال زلزله‌ی بم منتشر کرده، نوشته است، تنها پنج درصد از مساحت سرزمین ایران زلزله‌خیز نیست و تقریبا همه ایرانیان در چهار گوشه کشور، بارها داغ مصیب‌ها و خسارت‌های زلزله و حوادث پس از آن را تجربه کرده‌اند. با وجود این، اقدام‌های جدی در جهت پیشگیری و جلوگیری از افزایش خسارات مالی و جانی ناشی از زلزله صورت نگرفته است.
ایسنا از قول مسئولان نوشته است: در صورت وقوع زلزله، در تهران تنها سه تا چهار بیمارستان سالم و۱۰ تا ۱۵ مدرسه پا برجا می‌ماند و مابقی بنابر شدت زلزله تخریب شده و یا نیمه‌سالم باقی می‌مانند.
بر اساس آمارهای رسمی مسئولان شهری پایتخت، بیش از ۷۰ درصد از ساختمان‌های تهران فرسوده هستند و باز هم طبق همین پیش‌بینی‌ها، بیش از ۵۰ درصد افرادی که زیر آوار زلزله احتمالی می‌مانند، در همان ساعات اولیه جان خود را از دست می‌دهند، چرا که امدادگران به دلیل بسته شدن شریان‌های حیاتی، دیر می‌رسند!
تا کنون در کل کشور و تهران اقدام موثر و جدی برای بازسازی بافت‌های فرسوده و قدیمی صورت نگرفته و طرح‌های مقطعی در این خصوص نیز یا متوقف و یا با شکست مواجه شده است.
علاوه بر وجود بافت‌های فرسوده در کشور، کارشناسان معتقدند، در ایران ساخت‌وسازها از نظر مهندسی ساختمان و مصالح مورد استفاده، از استانداردهای لازم برخوردار نیست. از جمله برخی از ساختمان‌های نوساز مدت کوتاهی پس از پایان کار، احتمال ریزش دارند که نمونه‌آن فروریزی ساختمانی در سعادت‌آباد تهران بود. این حادثه ۱۶ نفر را به کام مرگ کشاند.
خبرگزاری دانشجویان ایران در ادامه‌ی گزارش خود نوشته است، در تهران، شهری که نبض حیات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور در آن می‌تپد، خدا نکند آن روزی برسد که در آن زلزله بیاید!