پوتين و تمركز قدرت در مسكو

تصميم گيرى ولاديمير پوتين رئيس جمهور روسيه مبنى بر افزايش كنترل مركزى مسكو بر ساير مناطق روسيه مورد انتقاد بسيارى از سياستمداران غربى قرار گرفته است. او قصد دارد پس از تجربه تلخ گروگانگيرى مدرسه شهر بسلان بر قدرت و نفوذ دولت مركزى بر نواحى ديگر بيفزايد. به اين معنى كه تغيير سيستم انتخاباتى چنان تغيير داده شود كه فرماندارن محلى را كه تا بحال انتخاب مى شدند، خود برگزيند. گذشته از اين او تلاش خواهد كرد اين قانون را به كرسى بنشاند كه تنها نامزد هايى در انتخابات مجلس اجازه شركت داشته باشند كه به ليست يك حزب معين تعلق دارند و از شركت نامزد هاى مستقل جلوگيرى شود. در اين ميان سرگئى لاوروف وزير خارجه روسيه انتقاد آمريكا را به روسيه درباره طرح تغييرات در سيستم سياسى اين كشور، رد كرد. او گفت كه اين يك مسئله داخلى روسيه است. كالين پاول وزير امور خارجه آمريكا به طرح هاى ولاديمير پوتين انتقاد كرده بود. او در مصاحبه اى اظهار داشته بود كه اين به معنى بازگشت از اصلاحات دموكراسى در روسيه محسوب مى شود. روزنامه مونشنر مركور در اين مورد مى نويسد:

» كسى كه بعد از تجربه دشت هاى خون آلود درچچن به سياست پوتين در ارتباط با مبارزه با تروريسم در جهان اعتماد كرده است، اكنون مى تواند بعد ازاعلام نظر او مبنى بر خلع قدرت از فرمانداران محلى به فكر بيفتد. پوتين از ابتداى به دست گرفتن قدرت در روسيه بر اين امر تأكيد داشت كه يك روسيه قدرتمند مى تواند بر بروزهرج و مرج در اين كشور پيروزگردد. اما حال با ناخرسندى بايد گفت كه به وضوح مشخص مى شود، حاكمان كرملين مسئله را به نسبت همكاران اروپايىشان به گونه اى ديگر درك مى كنند. براى پوتين قبل از هر چيز محكم كردن پايه هاى قدرت خود مطرح است، حتى به قيمت فشار برجامعه.«

روزنامه زالتسبورگرناخ ريشتن چاپ وين در اين باره مى نويسد: »همان طور كه در جنگ در درجه اول حقيقت قربانى مى شود، در مبارزه با ترور نيز اين دموكراسى است كه رديف نخست قربانى مى گردد. اين حقيقت تلخ با مطرح شدن نظرات جديد درروسيه تأييد شد. به اين ترتيب حكومت فدرالى روسيه از آنچه مورد نظر و تفاهم غرب است فاصله مى گيرد. يعنى حكومت مركزى كرملين فرمانداران و روساى جمهور تمام ۸۹ جمهوري خود مختار را تعيين خواهد كرد. و در نتيجه ديگر از هم پيمانان و حكومت فدراليستى سخنى نمى تواند در ميان باشد. تنها كارمندان كرملين اند كه تعيين خواهند كرد در هر ايالت چه كارى بايد انجام گيرد.«

مسئله ديگر مورد توجه روزنامه هاى امروز سيستم آموزشى در آلمان است. عليرغم رفرم هاى متعدد در سيستم آموزشى مدارس آلمان اين كشور در مقايسه با ساير كشورهاى اروپايى در رده پايينى قرار دارد. دليل اين امر بنا بربررسى يك سازمان تحقيقى اقتصادى و آموزشى در اين است كه سياست آموزشى در اين كشور در دهه هاى ۸۰ و ۹۰ متوقف شده و بسيارى مراكز صنعتى از آموزش كار آموزان خوددارى كرده اند. در نتايج اين بررسى ‌آمده است كه آلمان هنوز هم نسبت به ساير كشورهاى اروپايى بودجه كمترى به آموزش اختصاص ميدهد. در اين باره فرانكفورتر روند شاو مى نويسد:

»بحث قديمى در باره مفهوم آموزش كه در حد پايينى نيز مطرح مى شود، نمى تواند كمكي به حل اين مسئله بكند. خواست از دولت آلمان بر بالا بردن سطح آموزش و تغييرات در سيستم آموزشى خواست منطقى و بجايى است. به نظر مى آيد اميدوارى به اينكه در يك دموكراسى امكانات برابر آموزشى براى همه فراهم شود، به كنارى زده شده است.«