پيامدهاى احتمالى انتخابات پارلمانى در اسپانيا

روزنامه آلمانى «وست فليشه ناخريشتن» چاپ شهر مونستر، در شماره امروز خود در ارتباط با انتخابات و نتيجه آن در اسپانيا از جمله مى نويسد: “در سياست خارجى دولت اسپانيا چرخشى تعيين كننده در حال آغاز شدن است. «زاپاته رو» فرد پيروز در انتخابات اخير، دوباره مى خواهد خود را به «اروپاى قديم» نزديك كند. البته خروج اعلام شده ى واحدهاى اسپانيا از خاك عراق، براى نيروهاى ائتلافى انگلستان و آمريكا، از نظر نظامى قابل تحمل مى بود، اما خروج اين نيروها از لحاظ سياسى، براى ائتلاف مزبور شكستى دردآور به همراه خواهد داشت. در درجه اول انتخابات غافلگيركننده اسپانيا مى تواند براى تونى بلر نخست وزير انگلستان، موجبى براى ترس و واهمه از آينده باشد. كسى در اروپا براى «آزنار» دل نمى سوزاند. وى اتحاديه اروپا را همچون چاپخانه ى اسكناس براى كشورش مى نگريست. اينكه دولت جديد در اسپانيا اكنون مى خواهد از سنگ اندازى در برابر قانون اساسى اتحاديه اروپا دست بردارد، نشانه اى خوشحال كننده است”.

روزنامه مستقل هلندى «آلخمين داخبلاد» در شماره امروز خود، در تفسيرى، در رابطه با اين بحث كه آيا پس از اسپانيا، بهتر نيست كه هلند نيز به خارج ساختن واحدهاى نظامى اش از عراق بپردازد، از جمله مى نويسد: “دولت «خوزه ماريا آزنار» نخست وزير محافظه كار اسپانيا، كه بيشتر و نيرومندتر از دولت هلند، پشت سر انگلستان و آمريكا به راه افتاد، در خانه ى خود بهاى حمايت از جنگ عليه عراق را پرداخت. (...) اين مسئله قابل فهم است كه پرسشهاى بسيارى مطرح مى شود دال بر اينكه آيا بهتر نيست كه هلند نيز نيروهاى خود را از خاك عراق خارج سازد. اما عاقلانه اين است كه پس از اعمال هولناك در مادريد، اجازه داده نشود كه كسى آدم را از مسير اصلى خود منحرف كند. در مورد ماندن يا نماندن در عراق، بايد مستقل از اين ماجرا تصميم گيرى شود. اين بدترين و نامناسب ترين كار ممكن خواهد بود، اگر در مقابل كسانى كه نظم بين المللى را زير پا مى گذارند و براى زندگى انسانها ارزشى قائل نيستند سر خم شود”.

روزنامه آلمانى «مونش نر مركور» نيز يكى از تفسيرهاى امروز خود را به موقعيت اسپانياى پس از سوءقصدها و انتخابات پارلمانى اختصاص داده و از جمله مى نويسد: “خروج واحدهاى نظامى اسپانيا از عراق يكى از برنامه هاى تبليغاتى «زاپاته رو» نامزد رياست دولت بود و از نظر او اقدامى بود كه بايستى تحقق مى يافت. عاملان سوءقصدها در مادريد، در منطق شيطانى خود، اين امر را همچون يك پيروزى عظيم تلقى خواهند كرد. و اين بى علت هم نيست: فسخ «ائتلاف ضد صدام حسين» از سوى اسپانيا، مى تواند نشانه اى فاجعه بار باشد. زيرا اقدامات نظامى در عراق، تقريبا براى تمامى دولتهاى اروپايى محل مناقشات بسيار است. اين پرسش كه انگليسى ها، ايتاليايى ها، و لهستانى ها در عراق چه كار دارند، دير يا زود با شدتى ديگر، به موضوع روز بدل خواهد شد.”.

روزنامه «سويسى نويه سورشر تسايتونگ» چاپ ژنو نيز، در ارتباط با افتادن مسئوليت حكومت در اسپانيا به دست سوسياليستها از جمله مى نويسد: “احتمالا پيش از عمليات تروريستى در مادريد، نتيجه ى انتخابات در اسپانيا چيز ديگرى مى بود، و شايد وخامت اوضاع كنونى، ۲ هفته ى ديگر رو به كاهش مى نهاد، و قطعى ست كه محافظه كاران به محض اينكه از شُك كنونى بيرون بيايند، حقانيت دولت جديد را زير سوال ببرند. در پيروزى انتخاباتى سوسياليستها و نامزد اصلى آنها «رودريگز زاپاته رو»، چيزى عوض نمى شود. اين پيروزى هنوز فاقد هرگونه شفافيتى درباره عوامل سوءقصدها، و ترس و وحشت ماندگار در كشور است. «زاپاته رو» به احتمال اكنون در برابر اين آزمون قرار مى گيرد كه آيا بدون كمك انتخاباتى تروريستها نيز شايسته اين پيروزى بوده است يا نه”.